پایان نامه هارد دیسک

انواع هارد ديسك

ديسك سخت با هارد ديسك منبع و محل ذخيره تمام برنامه ها و داده هاى موجود درون يك كامپيوتر است. در حال حاضر ديسك هاى سخت در دو نوع IDE و SATA بيشتر مورد توجه مصرف كنندگان است.

كابل هاى اتصالى به هارد ديسك هاى IDE شامل كابل ۴۰ پين ديتا و كابل چهار پين برق مى باشد، اما در ديسك هاى سخت SATA از كابل هاى برق ۱۵ پين و هفت پين ديتا استفاده مى شود.

يكى از مزاياى هاردهاى Sata استفاده از كابل هفت پين ديتا است. با استفاده از اين كابل، فضاى داخل كيس خلوت و جريان هوا در كيس راحت تر به گردش درمى آيد، همين طور براى تنظيم دو هارد Sata نيازى به جابه جايى جامپرهاى روى هارد نيست، چون خود آن ها بنا به شماره پورت Sata تنظيم مى شوند.
هاردهاى IDE داده ها و اطلاعات را با سرعت ۱۳۳ مگابايت در ثانيه منتقل مى كنند، اما ديسك هاى Sata اطلاعات را با سرعت ۱۵۰ مگابايت در ثانيه جابه جا مى كنند. البته در انواع جديد اين ديسك (A10) اطلاعات با سرعت سه گيگا بايت در ثانيه منتقل مى شوند كه انقلابى در صنعت هارديسك مى باشد.
تمام هارد ديسك ها مقدار فضايى را به عنوان بافز يا حافظه در اختيار دارند تا عمليات و محاسبات انتقالات، سريع تر و مطمئن تر انجام شود.
هارد ديسك هاى جديد از مقدار حافظه بيشترى استفاده مى كنند، مانند هارد هشت مگابايتى Sata كه بسيار سريع تر از هاردهاى موجود در بازار است.
در زمان بستن و باز كردن هارد ديسك بايد به اين نكات توجه كرد:
۱- رعايت كردن جهت قراردادن كابل هاى برق و ديتا توسط نشانه هاى روى كابل
۲- در زمان روشن بودن چراغ هارد، به هيچ وجه هارد را تكان ندهيد، زيرا امكان دارد كه به سطح سخت ديسك صدمه وارد شود كه اصطلاحاً به آن بدسكتور گويند

SATA

تکنولوژي هارد ديسک هاي ساتا (SATA) بر اساس پردازش اطلاعات متوالي (سريال) است. يعني انتقال اطلاعات ازهارد ديسک به باس ديتا و در جهت عکس به طور منظم و در دورهاي زماني مشخص انجام مي‏گيرد. هارد ديسکهاي ساتا از کابلهاي ريبون با پهناي کمتر استفاده مي کنند . اين کابلهاي نازک داراي کانکتورهاي بست داري هستند که کار کردن با آنها را ساده‏تر مي کند. هارد ديسکهاي ساتا اطلاعات را با سرعت متوسط 150Mb بر ثانيه انتقال مي‏دهند. براي جبران افت سرعت در حالت سري، بايد سرعت رفت و برگشت را در هر سيکل کاري بالاتر برد. در سرعت سيکل برابر، سرعت انتقال رابط موازي حدوداٌ هشت برابر بيش از حالت سري است. بنابر اين براي جبران اين اختلاف و پيشي گرفتن از آن، سيکل و به عبارتي فاصله زماني هر رفت و برگشت در رابط سري را بايد افزايش داد که اين نکته نيز به راحتي و با استفاده از تراشه هاي قدرتمند امروزي قابل انجام است، به همين دليل است که امروزه شاهد انواع ديسک هاي سخت حجيم 300 و 500 گيگابايتي SATA II با سرعتي حدود 300Mb/S  در بازار هستيم. در حال حاضر دو نسخه از اين استاندارد معرفي شده که به ترتيب عبارتند از SATA I (به اختصار SATA) و SATA II. سرعت انتقال اطلاعات در نوع اول برابر با 150 MB/S و در نوع دوم يا همان SATA II برابر با 300 MB/S (البته در حالت تئوري) مي‏باشد. با اينکه سرعت اسمي انتقال اطلاعات در ديسک هاي SATA II دوبرابر SATA I است اما اين تفاوت در واقعيت به ندرت از 20% فراتر مي‏رود. در اصل بخش عمده اين افزايش سرعت به لطف وجود فناوري جديدي با نام Native Command Queuing در ديسک هاي سخت SATA II بدست مي آيد. در واقع تاثير NCQ به اين صورت است که باعث مي شود اطلاعاتي که براي خواندن توسط هد دستگاه در صفحات مدور ذخيره‏سازي ( پلاترها – صفحات آلمينيومي به شکل دايره که در محفظه ديسک سخت قرار دارند و اطلاعات بر روي آنها به صورت صفر و يک و روش مغناطيسي ذخيره مي شوند) قرار دارند، طوري چيده شوند که با حداقل چرخش صفحات، اطلاعات توسط هد دستگاه خوانده شوند. براي خوانده شدن اطلاعات توسط هد دستگاه، در حالتي که از فناوري NCQ استفاده شده صفحه مدور نياز به 1.5 دور چرخش دارد. در مقابل ديسک سختي که فاقد فناوري NCQ است، به بيش از 2.5 دور براي خوانده شدن اطلاعات توسط هد دستگاه نياز دارد.

تكنولوژي ديسك سخت ( HARD DRIVE ) بر پايه پروسس موازي اطلاعات عمل مي كنند و بدين معناست كه اطلاعات به صورت بسته هايي به روشهاهي مختلف ( رندوم ) به باس اطلاعاتي فرستاده مي شوند. اطلاعات از ديسك سخت در فاصله هاي زماني كاملاً تصادفي مي آيند و وارد باس اطلاعاتي شده و در نهايت به سمت مقصد نهايي مي رود. IDE مخفف Integrated Drive Electronics مي باشد همينطور كه مي دانيد رابط IDE گاهي با عنوان ATA شناخته مي شود كه مخفف AT Attachment است.

اين تكنولوژي از سال ۱۹۹۰ به عنوان استاندارد كامپيوترهاي شخصي (PC ) براي هارد ديسك ها بوده است و اين زماني بود كه تكنولوژي مذكور جاي درايوهاي ESDI و MFM را گرفت يعني زماني كه هارد ديسك ها به طور متوسط حجمي معادل ۲۰۰ مگا بايت داشتند. در سال ۱۹۹۰ اولين هارد ديسك يك گيگا بايتي وارد بازار شد و قيمتي برابر ۲۰۰ دلار در بازار آمريكا داشت. از آن پس تا كنون IDE تكنولوژي مورد استفاده بوده زيرا هارد ديسكها را با قيمت پايين در اختيار مصرف كننده قرار مي داد، جاي كمتري مي گرفت و سرعت مناسبي داشت.

همتاي IDE در آن زمان SCSI ( كه مخفف Small Computer System Interface است) بود. SCSIكمي از IDE سريعتر است اما بسيار گرانتر است. به علاوه احتياج به خريد يك ادپتر SCSI كه ارزان هم نيست احتياج داريد. به عبارت ديگر IDE بازار هارد ديسكهاي كامپيوتر هاي شخصي را در انحصار خود گرفت. آنطر كه به نظر مي رسد كارخانه هاي معتبر حداقل يك تا دو سال ديگر به توليد هارد ديسكهاي با تكنولوژي IDE ادامه دهند.
هارد ديسكهاي IDE از كابلهاي ريبون پهني استفاده مي كنند كه در داخل كامپيوتر بسيار به چشم مي آيند و مرتب كردن اين كابلها در داخل كامپيوتر خود هنري است.

تكنولوژي هارد ديسك هاي ساتا ( SATA ) بر اساس پردازش اطلاعات متوالي ( سريال ) است. يعني انتقال اطلاعات از هارد ديسك به باس ديتا و در جهت عكس به طور منظم و در دورهاي زماني مشخص انجام مي گيرد.
هارد ديسكهاي ساتا از كابلهاي ريبون با پهناي كمتر استفاده مي كنند كه براي كساني كه آنرا اسمبل مي كنند باعث بسي خوشبختي است. اين كابلهاي نازك داراي كانكتورهاي بست داري هستند كه كار كردن با آنها را ساده تر مي كند.
هارد ديسكهاي ساتا اطلاعات را با سرعت متوسط ۱۵۰Mb بر ثانيه انتقال مي دهند. اما مقاله هاي زيادي روي

پایان نامه هارد دیسک