مقاله فارسی نحوه قرارگيري و جابجايي يک گاو از ابتداي تولد تا زمان شيردهي در جايگاههاي مختلف

نحوه قرارگيري و جابجايي يک گاو از ابتداي تولد تا زمان شيردهي در جايگاههاي مختلف :
از ابتداي تولد يک گاوداري صنعت خواني اگر حيوان مورد نظر ماده باشد 60 روز در box انفرادي و اگر حيوان نر باشد55 روز در box انفرادي نگهداري مي گردد. بعد از اين مدت زماني گوساله هاي نر و ماده از شير گرفته مي شوند و به يک جايگاه ديگر منتقل مي گردند مدت زمان نگهداري توام اين گوساله ها 2 هفته مي باشد تا کنترل هاي دامپزشکي برروي گوساله ها صورت گيرد مواردي چون فلق و اسهال و ساير بيماري ها. سپس اين دسته از گوساله ها بدها بند دوم منتقل مي شوند. مدت زمان نگهداري اين گوساله ها در اين بهار بند 5 ماه مي باشد. پس از اين مدت زماني حيوانات نر و ماده از يکديگر جدا مي شوند. گوساله هاي نر را به بهار بند گوساله هاي نر کوچک انتقال مي دهند و بعد از يک برنامه پرواربندي چند هفته اي به قسمت نرهاي بزرگ انتقال داده مي شوند که اين دامها بعد از کسب وزن مناسب به بازرا ارائه مي گردند. حيوانات ماده را نيز ابتدا به بهار بند تليسه کوچک ( تاسن 10 ماهگي) منتقل مي کنند سپس به تليسه متوسط که تا سن 14 ماهگي در اين بهار بند نگهداري مي شوند سپس از سن 15 ماهگي به بعد به بهار بند تليسه بزرگ منتقل مي شوند که اين بهار بند هر روزي به منظور تشخيص حيوانات ماده فحل
توسط کارگران کنترل مي شوند. بعد از تشخيص فحلي حيوان مورد نظر تلقيح مصنوعي يا طبيعي مي گردد و باز هم به همان بهار بند بازگردانده مي شود. بعد از سپري شدن مدت آبستني تليسه نيز همانند گاوهاي شيري ديگر به قسمت گاوهاي خشک 20 روز منتقل مي گردد تا جيره غذايي تنظيم شده براي اين مرحله از آبستني در اختيار دام قرار گيرد بعد از گذشت اين مدت به بهاربند گاوهاي خشک 40 روز انتقال داده مي شود و از اين لحظه به بعد گاو تحت مراقبت هايقبل از زايمان قرار مي گيرد. و تقريبا 40 روز قبل از زايمان به قسمت زايمان منتقل مي گردد. نکاتي که در زايشگاه بايد رعايت شوند
بستر مناسب ، بستهنبايد لغزندگي داشته باشد
آرامش ، زايشگاه بايد دور از هياهو و مزاحمت قرار داشته باشد
تهويه مناسب بعد از زايمان گاوهاي مورد نظر به بهار بند گاوهاي تازه را منتقل مي شوند و در اين قسمت کنترل هاي بعد از زايمان صورت مي گيرد. به عنوان مثال گاوها به منظور تشخيص جفت ماندگي کنترل مي گردند همچنين در اين دوره بايد تغذيه گاوها به نحو احسن اجرا و کنترل گردد چون حيوان به علت استفاده از ذخايه بدني احتياج به تغذيه مناسب دارد و اگر تغذيه در اين دوره به نحو احسن انجام نشود گاوها به pic توليدي خود نخواهند رسيد و اين از لحاظ اقتصادي براي گاودار بسيار
گران تمام خواهد شد. مدت زمان نگهداري گاوها در اين بهاربند 2 هفته مي باشد بعد از 2 هفته اين گاوها به بهار بند گاوهاي يک شکم منتقل مي گردند. ولي گاوهايي که بيشتر از يک زايمان ارند بر اساس شير توليدي به بهار بند هاي مختلف انتقال داده مي شوند که به شرح زير مي باشد :
1-ميان شير : زير 20ليتر در روز شير مي دهند
پر شير: که روزانه 20 تا 30 ليتر مي دهند
گاوهاي سوپر توليد : بين 30 تا 40 ليتر شير مي دهند
گاوهاي دولوکس : که بيشتر از 40 ليتر روزانه شير توليد مي کنند
سالن شيردوشي
قسمت هاي مختلف دستگاه شير دوشي
شيشه رکوردگير
پلت کولر
پمپ
خرچنگي
جا خرچنگي
يخچال
بعد از هر بار شير دوشي دستگاه را باسودو اسيد مي شوند. ابتدا دستگاه را با سود شستشو مي دهيم به اين دلايل که اگر ابتدا با اسيد بشوييم لکه هاي پروتئين و چربي بر روي شير باقي مي ماند . شير گاوهاي که آنتي بيوتيک مصرف مي کند براي
مصرف گوساله بکار برده مي شوند بايد توجه داشت که شير گاو به طور کامل گرفته شود.
ترتيب شيردهي گاوها در شير دوشي :
صبح : الف ) ميان شير ب)پرشير ج) سوپر د) دولوکس ه) تازه زا و) يک شکم
ظهر : الف) پر شير ب) س.وپر ج ) دولوکس د)تازه زا ه) يک شکم
شب: الف) ميان شير ب) پرشير ج) سوپر د) دولوکس ه) تازه زا و) يک شکم
شستشوي دستگاه :
ابتدا مخزن شير را با آب شستشو مي دهيم سپس وان 200 ليتري را پرآب کرده و 2 ليتر سود را داخل آن حل مي کنيم سپس دسنگاه را روشن نموده و 15 دقيقه صبر مي کنيم تا کاملا آب داخل دستگاه به چرخش در آيد سپس دوباره وان را که حجم آن 200 ليتر است پرکرده و دوباره در مدار قرار مي دهيم.
سپس وان را با آب تازه و 2 ليتر اسيد نيتريک پر مي کنيم و دستگاه را روشن مي کنيم و 15 دقيقه صبر مي کنيم. در انتها براي اينکه بدانيم مواد اسيدي خارج شده يک استکان آب تخليه شده يک قطره فنل نتالئين مي ريزيم اگر قرمز شد شستشو را دوباره انجام مي دهيم.
مديريت در هنگام زايمان:
گاوهاي خشك مقدار مناسبي از پروتئين، انرژي، مواد معدني، و ويتانين ها را درحيره خود نياز دارند. كمبود مواد معدني ممكن است تاثير سيستم ايمني گوساله را در مبارزه با امراض كاهش دهد. تامين جيره متعادل جهت گاو خشك هم براي گوساله تازه متولد شده و هم خود گاو ضروري است.
گاو خشك بايد يك هفته قبل از زايمان به زايشگاه انتقال داده شود. زايشگاه بايد 16 تا 25 متر مربع مساحت، فضاي روشن و سطح بستر مناسب داشته باشد و لغزنده نباشد. تعبيه قلاب در سقف براي بلند كردن گاو دراز كشيده مفيد است. توصيه مي‏شود بع ازاي هر 25 راس يك جايگاه زايش در نظر گرفته شود. زايشگاه بايد بين دو زايمان ضد عفوني شوند. از يك محوطه مرتعي زهكشي شده تميز مي‏توان به صورت موفقيت آميز براي اين كار استفاده كرد.
تقريبا 5 درصد گوساله ها ( در حين تولد) مرده متولد مي‏شوند. بسياري از اين گوساله ها را مي توان با ياري دادن گاو در حين زايمان از مرگ نجات داد. در آستانه زايمان، بايد به گاوها مرتب سركشي نمود تا در صورت نياز به آنها كمك كرد. در مواردي همچون گاوهاي كوچك، گوساله هاي بزرگ حالات غير طبيعي، چند قلو زايي، ممكن است نياز به كمك باشد. گاو بايد بعد از شروع درد زايمان ، هر 2 ساعت يك بار سركشي شود. محققان ويسكانيسن (كراولي و همكاران، 1983) مراحل زايمان را بدين گونه توصيف نموده‏اند.
مرحله اول:
ناآرامي 1- گاو هر از چند گاهي بلند مي‏شود، مي‏نشيند و راحت نيست. درد زايمان به هنگام پاره شدن كيسه آب قابل مشاهده است. مواد چسبنده و لغزنده موجود در داخل كيسه آب براي زايمان طبيعي
ضروري است. در گاوهاي بالغ،‌گوساله در عرض 2 ساعت متولد خواهد شد، ليكن در تليسه‏ها ممكن است كه 4 ساعت يا بيشتر طول بكشد.
مرحله دوم:
گوساله زايي 2- در گاوهاي بالغ گوساله ها بايد طي نيم تا يك ساعت بعد از ظاهر شدن در دهانه رحم خارج گردد، براي تليسه‏ها اين زمان حدود 2 ساعت مي‏باشد. ماساژ گاو در هنگام انقباض ماهيچه‏ها، تنشي كه بر گاو وارد مي‏شود را به حداقل خواهد رساند.
مرحله سوم:
خروج جفت 3- جفت بين نيم تا 8 ساعت بعد از زايمان خارج مي‏شود. جفت ماندگي در 8 تا 10 درصد زايمانهاي عادي رخ مي‏دهد. تغذيه ويتامين E,D,A ،
سلنيم، فسفر و كلسيم جفت ماندگي رابه حداقل مي‏رساند.
گوساله بايد بلافاصله پس از قطع ناف، شروع به تنفس نمايد. تنفس گوساله را مي‏توان با خارج ساختن مواد موكوسي موجود در داخل سوراخ‏هاي بيني، مالش براي تحريك آن، وارد كردن انگشت به داخل سوراخهاي بيني براي تجذك تنفس و يا استفاده از تنفس مصنوعي، آغاز كرد. بند ناف بايد بريده و در فاصله حدود 5 سانتي متري بدن گره داده شود، تا از ورود باكتري به داخل بدن جلوگيري شود. براي ضد عفوني بند ناف مي‏توان از الكل يا گيره پلاستيكي مخصوص استفاده كرد. گره زدن بند ناف خيلي نزديك به بدن ممكن است باعث فتق ناف شود. به منظور از بين بردن جرمهاي بيماري زا بايد بند ناف، به طور كامل با محلول تنتوريد، ضد عفوني شود. قبل از انتقال گوساله به محلي خشك و عاري
از كثافات مي‏توان براي خشك كردن آن از پارچه يا كاغذ استفاده كرد.
آغوز:
اولين شير توليدي گاو بعد از زايش آغوز نام دارد كه سرشار از مواد مغذي و پادتن‏هاست. گوساله در هنگام تولد فاقد مقاومت در برابر بيماريهاست، زيرا ديواره‏هاي جفت مانع عبور پادتن‏ها (ايمنو گلوبين‏ها) از مادر به دستگاه گردش خون جنين مي‏شوند. پادتن‏هاي آغوز تا رشد سيستم ايمني گوساله و توان توليد پادتن آنها،‌ مقاومت اوليه گوساله جوان را در برابر بيماريها تامين مي‏كنند. در عرض 4 ساعت بعد از زايش (30 دقيقه مطلوب است) بايد دو ليتر آغوز به گوساله خورانيده شود. در مورد خورانيدن آغوز به گوساله، زمان اهميت زيادي
دارد، زيرا مجراي گوارش گوساله فقط تا 24 ساعت بعد از تولد به آنتي‏بادي‏ها (مولكولهاي درشت پروتئين) اجرازه ورود مستقيم و بدون تجزيه شدن به داخل خون را مي‏دهد. بعد از 24 ساعت، پادتن‏ها نمي‏توانند به طور كامل در رودة كوچك جذب شوند.( اين عمل به بسته شدن روده معروف است) . براي دستيابي به مقاومت مطلوب ، يك گوساله بايد 60 گرم ايمينوگلوبولين‏ جذب نمايد. گوساله هاي نژاد بزرگ بايد در هر يك از دو وعده اول ( يك وعده در هنگام زايش و يك وعده 12 ساعت بعد) 2 كيلوگرم آغوز مصرف كنند.
جذب ايمينوگلوبولين‏ ها به هنگام زايمان حداكثر بازده را دارد ولي طي 6 ساعت بعد از تولد 10 تا 20 درصد و در طي 12 ساعت تا 50 درصد كاهش مي‏يابد و 24 ساعت بعد تقريباً به صفر مي‏رسد. به منظور مشخص شدن و اطمينان از مصرف حداقل ميزان ضروري بايد مقداري آغوز بهصورت اجباري به گوساله‏ها
خورانيد. گاوهاي شكم اول ممكن است به دليل ضعف ضديد قدرت مكيدن شير را نداشته باشد و يا اينكه پا پهلو يا قسمتهاي ديگر بدن گاو را مك بزند و ارگانيسم‏هاي بيماريزا بخورد. لذا گاودار بايد وسيله‏اي براي خوراندن اجباري آغوز گوساله‏هاي تولد شده از طريق مري در دسترس داشته باشد.
كيفيت آغوز بسيار متغير است. آغوز گاوهاي مسن (سه دوره شيردهي يا بيشتر) نسبت به گاوهاي جوان مقدار بيشتر و متنوع تري از پادتن‏ها را براي ايجاد مقاومت در برابر بيماريهاي مختلف دارند. رنگ زرد و يكنواخت (سفت و خامه‏اي) معيار مناسبي براي تشخيص كيفيت آغوز است براي اندازه گيري وزن مخصوص آغوز ( که با غلظت پادتن ارتباط دارد) وسيله تجاري به نام آغوز سنج وجود دارد. آغوز حيوان مبتلا به ورم پستان و يا آغوز آلوده به خون نبايد مصرف شود . بايد هميشه مقداري آغوز مرغوب از گاوهاي مسن تر ، تهيه و در بطري هاي 2 ليتري
شير يا ظروف پلاستيکي در فريزر ذخيره تا براي گوساله هايي که در حين زايمان مادرشان را از دست داده اند و يا به ورم پستان يا تب شير ميتلا بوده اند و يا اجازه خروج شير خود را نمي دهند و يا آغوز توليدي آنها نا مرغوب است ، استفاده شود.
خوراندن آغوز اضافي به گوساله در صورت امکان ضروري است چون موادغذايي زياد و آنتي باديهاي دارد که مجراي گوارش را رد مقابل بيماريها مصون مي کنند. تخمير کردن آغوز روشي اقتصادي براي استفاده از آغوز اضافي است که با جايگزين کردن به جاي شير کامل و يا جايگزين شير موجب 10 تا 20 دلار صرفه جويي به ازاي هر گوساله مي شود. با استفاده از آغوز اضافي و شير غير قابل فروش حاصل از هشت دوشش اوليه مي توان 20 تا 30 روز غذاي مايع براي گوساله ها فراهم نمود.
موارد زير براي استفاده بهتر از آغوز در مديريت تغذيه اي گوساله توصيه مي شود:
آغوز اضافي را مي توان در ظروف پلاستيکي تميز ، يا ظروفي که لايه داخلي پلاستيکي دارند ذخيره کرد
بعد از اضافه کردن مواد جديد به آغوز در حال تخمير براي جلوگيري از جداشدن و لايه
بستن حتما بايد آن را به طور کامل به هم زده و مخلوط نمود.
ظرف حاوي آغوز حيوان مبتلا به ورم پستان و شيري که آنتي بيوتيک داشته باشد بايد دور ريخته شود.
محصول مکايع نهايي بايد به صورت 2 تا 3 قسمت آغوز ترش شده با يک قسمت آب گرم رقيق شود.
در صورت امتناع گوساله ها از مصرف آغوز ترش شده افزودن بي کربنات سديم پيش از مصرف مزه اسيدي را از بين مي برد.
افزودن اسيد پروپيونيک ( يک درصد) به آغوز در تابستان تخمير غير طبيعي و بوي نامساعد را به حداقل مي رساند. در اين حالت اسيد بايد به آرامي افزوده شود تا از رسوب پروتئين جلوگيري شود.
آغوز اسيدي شده را مي توان به آغوزي که قبلا اسيدي شده است افزود.
آغوز ترش شده بايد در طي 3 الي 4 هفته مصرف شود.
آغوزهاي تخمير شده را مي توان با مخلوط نمود ولي آغوز تازه را با آغوز ترش شده به علت ايجاد تخمير ثانويه مخلوط نکنيد.
پرورش گوساله ها از تولد تا شير گيري
تغذيه با خوراک هاي مايع
بعد از اينکه گوساله به مدت 3 روز آغوز دريافت کرد، برنامه هاي غذايي متعددي جهت مصرف خوراکهاي مايع در دسترس است.
آغوز ترش شده غذاي مطلوبي براي گوساله هاي جوان است.اگر گوساله هاي نر 3 تا 5 روز بعد از زايمان به فروش برسند، آغوز ترش شده به مقدار کافي براي گوساله هاي ماده ار هنگام تولد تا موقع از شير گرفتن آنها در دسترس است. جيره گوساله ها بايد به تدريج از آغوز ترش شده به شير کامل يا جايگزين شير تغيير يابد.
شير کامل ، غذايي با قابليت هضم بالا براي گوساله هاست. گوساله ها بايد به اندازه 8 تا 10 درصد وزن بدنشان شير دريافت نمايند. گوساله اي که در 8 هفتگي از شير گرفته مي شود ، علاوه بر آغوز اوليه مقدار 250 کيلوگرم شير استفاده مي کند. در صورت استفاده از شيرهاي که مواد جامد زياد دارند، مثل شير نژادهاي جرسي و گرنزي ، براي جلوگيري از مشکلات تغذيه اي مي توان شير را به نسبت 3.5 به 1 با آب رقيق کرد. مصرف بيش از حد شير موجب کاهش مصرف غذاي خشک و بروز ناراحتي هاي گوارشي مي شود.
شير حيواني که به ورم پستان مبتلاست يا شيري که آنتي بيوتيک دارد زا مي توان به مصرف گوساله ها رساند. شير غير طبيعي يا اولين شير
بعد از معالجه ورم پستان را که مواد دارويي زيادي در /ان باقي مانده است نبايد به مصرف گوساله ها رساند.
گوساله هايي که شير حاوي آنتي بيوتيک مي خورند تا زماني که اثر آنتي بيتيک در بدن آنها باقي است نبايد براي کشتار به فروش برسند.
استفاده از جايگزين شير، يک روش اقتصادي است، زيرا هزينه آن نصف قيمت شيري است که به فروش مي رسد. معمولا 45/0 کيلوگرم از اين پودر را با 1/3 کيلوگرم اب رقيق و به مصرف گوساله ها مي رسانند. اين مخلوط بايد 12 تا 15 درصد مواد جامد داشته باشد. کيفيت جايگزين شير بسيار مهم است (جدول 3-26). گوساله ها ي جوان به هنگام تولد آنزيم هاي گوارشي لازم را براي هضم مواد غذايي ندارند. روي برچسب اين غذاها، اجزاي ترکيب و مواد مغذي آنها نوشته شده است.
جايگزين شير حاوي 22 درصد (تماما از منابع شيري) يا 24 درصد پروتئين، (مقداري از منبع پروتئين گياهي) است. کيفيت پروتئين جايگزين شير بر رشد گوساله تاثير دارد. براي گوساله هايي که بيش از دو هفته دارند، مي توان همگام با توليد آنزيم هاي هضمي لازم براي تجزيه پروتئين هاي پيچيده، مقدار پروتئين گياهي را افزايش داد.
مقدار چربي جايگزين شير ممکن است 3 تا 25 درصد باشد. 10 درصد چربي عملکرد مناسب را تامين مي
کند. چربي بيشتر (15 تا 20 درصد) ممکن است موجب شود که عملکرد گوساله ها در شرايط غير طبيعي مثل در معرض هواي سرد قرار داشتن، بيماري، و تنش افزايش يابد. همچنين چربي ممکن است امکان وقوع اسهال را با تقليل آسيب هاي روده اي به حداقل برساند. چربي هاي حيواني (چربي خوک،چربي گوسفند و گاو و روغن حيواني) منابع عالي چربي هستند، در حالي که روغن هاي نباتي غير اشباع از ارزش کمتري برخوردارند (جدول 3-26).
فيبرخام زياد در جايگزين شير (بيش از 1 درصد) بيانگر استفاده از مواد غير شيري است. گوساله هاي جوان تا 2 الي 3 هفتگي قادر به هضم کربوهيدارت ها نمي باشند. در طي 2 تا 3 هفته اول و تا قبل از افزايش فيبر جيره به منظور کاهش هزينه غذا، بايد جايگزين هاي شير را با فيبر کمتر از 5/0 درصد استفاده نمود. افزودن مواد معدني و ويتامين ها (A,D,E و B کمپلکس) در جايگزين ضروري است. استفاده از آب گرم، موجب مخلوط شدن بهتر جايگزين شير مي شود.
در اروپا استفاده از جايگزين شير اسيدي با موفقيت همراه بوده است. بدين منظور اسيدهاي آلي و مواد نگهدارنده به جايگزين هاي شير اضافه مي شود. گوساله ها اجازه تغذيه دايم از مايع جايگزين شير را از طريق ظروف مخصوصي با سرپستانک مشترک دارند. از آنجا که جايگزين شير اسيدي به
صورت سرد مصرف مي شود، تغذيه آن در هر وعده محدود است و به صورت چندين بار در روز انجام مي گيرد. اين فرآورده به مدت سه روز در درجه حرارت اتاق، سالم باقي مي ماند. مزاياي جايگزين شير اسيدي، پايين نگه داشتن pH معده، افزايش قابليت هضم، و پر نشدن بيش از اندازه دستگاه گوارش است. معايب آن نيز پرخوري گوساله و به دنبال آن افزايش هزينه خوراک است.
آنتي بيوتيک
تغذيه مقدار کمي آنتي بيوتيک به گوساله هاي شيري سودمند است، زيرا موجب تحريک ميزان رشد، افزايش بازده غذايي، بهبود ظاهر فيزيکي خوراک و کاهش وقوع اسهال و سرماخوردگي مي شود. تاثير مثبت آنتي بيوتيک ها طي 8 هفته اول زندگي، يعني هنگامي که گوساله جوان بيشترين حساسيت را به نارسايي هاي روده اي دارد، اتفاق مي افتد.
آنتي بيوتيک ها ميزان رشد و بازده غذايي را تا 4 ماهگي بهبود مي بخشند. بعد از اين زمان، تغذيه آنتي بيوتيک تاثير کمي در بر دارد. اغلب جايگزين هاي تجاري شير و شروع کننده هاي غذايي گوساله ها آنتي بيوتيک دارند. زمان توصيه شده در ارتباط با مصرف آنتي بيوتيک بايد رعايت شود، تا از وجود
پسمانده هاي دارويي در بدن گوساله ها در زمان کشتار جلوگيري شود.
پيش شروع کننده
پيش شروع کننده تجاري، غذاهاي پلت شده خشضکي هستند که همچون جايگزين شير، از آب پنير خشک، شير پس چرخ، کازئينات سديم، فرآورده هاي چربي، و افزودني ها (مواد معدني، ويتامين ها، و آنتي ببيوتيک ها) ساخته شده اند. پيش شروع کننده ها، گوساله ها را در طي 4 روز به خوردن غذاي خشک ترغيب مي نمايد و موجب آغاز رشد شکمبه مي شوند. مصرف پيش شروع کننده بايد حداکثر به 23/0 کيلوگرم در روز محدود شود (هنگامي که مصرف پيش شروع کننده گوساله به بيش از 230 گرم در روز رسيد، آن وقت بايد از شروع کننده استفاده کرد).

فایل : 21 صفحه

فرمت : Word