مقاله اکولوژی درخت گردو

اکولوژی درخت گردو
مقدمه
هر موجود زنده‌ای برای برخی از فرآورده‌ها و فرایندهای زیستی اساسی بطور انکارناپذیری به محیط زیست خود و بویژه به موجودات زنده دیگر وابسته است. لازمه بقا ، همبستگی گروهی است و بررسی چگونگی این همبستگیها مورد توجه دانش اکولوژی است. دانش اکولوژی مجموعه شناختهایی است که انسان درباره اثرات محیط بر روی موجودات زنده ، اثرات موجود زنده بر روی محیط و ارتباطات متقابل بین موجودات زنده دارد.
وقتی موجود زنده‌ای از لحاظ بوم شناسی مورد مطالعه قرار می‌گیرد، هدف این است که معلوم شود، چرا موجود مورد نظر در محیطهای خاص و تحت شرایط معینی زندگی می‌کند؟ شرایط محیطی چه اثراتی بر موجود زنده دارند؟ و موجود زنده به نوبه خود چه تحولاتی در محیط پدید می‌آورد؟ طبیعی است که خود انسان به عنوان یک موجود زنده ، متاثر از عوامل محیط و موثر بر روی عوامل طبیعت در چارچوپ مطالعات اکولوژی از توجه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
كليات گياه شناسي
گردو در ختي است  زيبا وسايه افكن كه بعنوان درخت زينتي بكار مي رود . اين درخت در مناطق معتدل دنيا رشد و پرورش مي يابد .
گلهاي نر و ماده روي يك پايه قرار دارند سنبله گلهاي نر بصورت آويخته است ولي گلهاي ماده آن بوضع قائم روي شاخه قرار درد .
ميوه گردو  ، گرد و در دارون مغز قرار درد و در فاصله هاي پدره هاي نازكي قرار گرفته است . قشري كه روي مغز گردو است سبز رنگ و كمي گوشتي مي باشد
درخت گردو هنگاميكه به سن بيست سالگي  مي رسد شروع به ميوه دادن مي كند و بلاترين باروري خود را در سنين پنجاه سالگي درد .
از تمام قسمتهاي درخت گردو استفاده طبي به عمل مي آيد .
تركيبات شيميايي:
مغز گردو داراي چند اسيد آلي ، مقدر كمي اسانس ، اگزالات آهك و ويتامينهاي A,B,C,D,E مي باشد . همچنين مغز گردو داراي مقدر كمي ( 12%) ارسنيك است .
برگ درخت گردو داراي 3 درصد اينوژيت ، اسيد الاژيك ، اسيد گاليك و اسانسي با بوي مخصوص و مقدري پارافين ، تانن ،  مواد چرب و املاح معدني مانند كلسيم ، پتاسيم ، منيزيوم ، باريوم و همچنين كاروتن است .
پوسته گوشتدار ميوه سبز گردو داراي امولسيون ، قند و اسيدهاي آلي مانند اسيد سيتريك ، اسيد ماليك ، فسفاتها و اگزالات كلسيم است .
عصاره برگ درخت گردو خاصيت ميكروب كشي و باكتري كشي درد .
در صد گرم مغز گردو خام و خشك مواد زير موجود است
آب                                3/5 گرم
پروتئين                        14/8 گرم
مواد چربي                   65 گرم
مواد نشاسته اي          13 گرم
كلسيم                      100 ميلي گرم
فسفر                      380 ميلي گرم
آهن                        3 ميلي گرم
سديم                     2 ميلي گرم
پتاسيم                   50 ميلي گرم
ويتامين آ                 30 واحد
ويتامين ب 1            0/35 ميلي گرم
ويتامين ب 2            0/12 ميلي گرم
ويتامين ب 3            1 ميلي گرم
ويتامين ث               2 ميلي گرم
گرنام گردو به هر گونه درخت از رده Juglans که به خانواده گردوها یا Juglandaceae تعلق دارد اطلاق می شود. آنها درختانی برگریز هستند به ارتفاع 45-10 متر، با برگهای شانه ای به طول 90-20 سانتیمتر، تعداد 25-5 برگچه و جوانه ها دارای درونه حفره دار هستند که این ویژگی در همه (Pterocarya) Wingnut مشترک است بجز گردوهای آمریکایی (Carya) در همین خانواده.
شاید معروف ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق آمریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالایا و
جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را درآمریکا اغلب ولی به صورت نادرست گردوی انگلیسی می نامند. (این گونه بومی انگلیسی نیست).
این دو گونه از نظر چوب قابل توجهی که دارند دارای اهمیت می باشند. گریبانه های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار می رود.
دانه تمامی گونه هایی که در بالا به آنها اشاره شد و سایر گونه ها، خوراکی هستند اما گردوهایی که در فروشگاهها موچود می باشند از نوع گردوی ایرانی هستند. نوع باغی که به جهت پوسته های نازک مغز . پایداری در مناطق معتدله انتخاب گشت را گاهاً گردوی کارپات می نامند. گردو سرشار از روغن است و بصورت گسترده هم به شکل تازه و هم در غذا خورده می شود. آنها را باید در مکانهای خشک و خنک نگهداری کرد چون در شرایط گرم در مدت چند هفته- مخصوصاً بعد از کندن پوسته آن، فاسد می شوند.
گردو آمریکایی
این گردو بومی آمریکای شمالی است و زمانی، منبع غذای مقوی برای سرخپوستان آمریکای جنوبی بوده است. در کشور آمریکا از آن در تهیه انواع کیک و نان استفاده می شود. گردو آمریکایی منبع انواع ویتامین و مواد معدنی، بویژه ویتامین A))،((B و E، کلسیم، فسفر، منیزیم، روی و پتاسیم است.
خواص گردو:
گردو از دوران ما قبل تاریخ وجود داشته است. در قرون وسطی اعتقاد بر این بود که گردو سر درد را معالجه می کند حتی شواهد دال بر وجود یک باغ گردوی بسیار زیبا در باغهای معلق بابل وجود دارد. گردو هم به صورت
خشکبار و هم به صورت تازه و خورده می شود و از آن در تهیه برخی از غذاها استفاده می شود. گردو منبع خوبی از فسفر، پتاسیم، منیزیم، پروتئین و ویتامین E استدو
گِردو (نام علمی: جنس Juglans) درختی است گلدار (Magnoliophyta) از رده دولپه‌ای‌ها (Magnoliopsida)، از تیره درختان توس (Fagales) خانواده گردوها (Juglandaceae).
نام گردو به هر گونه درخت از خانواده گردو اطلاق می‌شود. آنها درختانی برگریز هستند به ارتفاع ۴۵-۱۰ متر، با برگهای شانه‌ای به طول ۹۰-۲۰ سانتیمتر، تعداد ۲۵-۵ برگچه و جوانه‌ها دارای درونه حفره دار هستند که این ویژگی در همه بال‌میوه‌ای‌ها (Pterocarya) مشترک است بجز گردوهای امریکایی (Carya) در همین خانواده.
شاید معروف‌ترین اعضای این رده گردوی سیاه (Juglans nigra) متعلق به شرق امریکای شمالی و گردوی ایرانی یا معمولی (Juglans regia) که بومی بالکان در جنوب شرقی اروپا، مرکز و جنوب غربی آسیا تا هیمالایا و جنوب غربی چین است، باشد. گردوی معمولی را درامریکا اغلب ولی به صورت نادرست گردوی انگلیسی می‌‌نامند. (این گونه بومی انگلیسی نیست).
این دو گونه از نظر چوب قابل توجهی که دارند دارای اهمیت می‌‌باشند. گریبانه‌های گردو به علت دارا بودن مقدار زیادی رنگ زرد – قهوه ای، منبع مهمی برای رنگ به شمار می‌رود.
دانه تمامی گونه‌هایی که در بالا به آنها اشاره شد و سایر گونه ها، خوراکی هستند اما گردوهایی که در فروشگاهها موچود می‌‌باشند از نوع گردوی ایرانی هستند. نوع باغی که به جهت پوسته‌های نازک مغز. پایداری در مناطق معتدله انتخاب گشت را گهگاه گردوی کارپات می‌‌نامند. گردو سرشار از روغن است و بصورت گسترده هم به شکل تازه و هم در غذا خورده می‌شود. آنها را باید
در مکانهای خشک و خنک نگهداری کرد چون در شرایط گرم در مدت چند هفته- بویژه پس از کندن پوسته آن، فاسد می‌شوند.
گردوی امریکایی
این گردو بومی امریکای شمالی است و زمانی، منبع غذای مقوی برای سرخپوستان امریکای جنوبی بوده است. در کشور امریکا از آن در تهیه انواع کیک و نان استفاده می‌شود. گردو امریکایی منبع انواع ویتامین و مواد معدنی، بویژه ویتامین A))،((B و E، کلسیم، فسفر، منیزیم، روی و پتاسیم است.
خواص گردو
گردو از دوران ما قبل تاریخ وجود داشته است. در قرون وسطی اعتقاد بر این بود که گردو سر درد را معالجه می‌کند حتی شواهد دال بر وجود یک باغ گردوی بسیار زیبا در باغهای معلق بابل وجود دارد. گردو هم به صورت خشکبار و هم به صورت تازه و خورده می‌شود و از آن در تهیه برخی از غذاها استفاده می‌شود. گردو منبع خوبی از فسفر، پتاسیم، منیزیم، پروتئین و ویتامین E است.
از معروفترین مناطق کشت گردو در ایران منطقه تفرش در استان مرکزی است .
خواص درخت گردو
گردو درخت زيبايي است كه ارتفاع آن ميتواندبه 2 متر برسد.مغز گردو داراي پروتئين،قند ،آب وويتامين ،املاح معدني و همچنين مواد چربي است . مقدار فسفر موجود در گردو با ماهي و برنج و حتي تخم مرغ نيز برابري ميكند . برگ و پوست گردو مقوي و تصفيه كننده خون است . برگها و پوست آن بخصوص بخاطر مادهءتلخ و تانن آن در مداواي بيماريهاي جلدي و خنازير مفيد واقع مي شوند . مهمترين خواص گردو :
درمان ورم روده و معده: 15 تا 20 گرم برگ گردو را به مدت ده دقيقه در يك ليتر آب جوش دم كنيد ،براي ورم معده و روده . به به عنوان كرم كش 3 فنجان در روز از اين دم كرده را بنوشيد . درمان خستگي و ورم : دم كردهء50 گرم برگ گردو در يك ليتر آب را در آب وان بريزيد اين حمام آرام بخش خستگي ست و ورم را بر طرف مي كند همچنين در مورد مداواي سرمازدگي و بيماريهاي پوستي تجويز ميشود . درمان ورم لثه ولوزه : دمكردهء فوق را به ميزان حجمش با آب رقيق كنيد و آنرا غرغره كنيد تا ورم لثه و لوزه شما درمان شود . درمان كم خوني : جوشانده برگ يا پوست سبزگردو برابر تجويز فوق درمان كم خوني و ضعف است . 20 تا 30 گرم از پوست سبز گردو يا خشك آن را در يك ليتر آب به مدت يك ربع بجوشانيد و صاف كنيد و قبل از هر وعده غذا يك فنجان از آن را بنوشيد .
زيان گردو :
به هيچ وجه نبايد در خوردن گردو افراط و از پنج عدد در روز بيشترمصرف بشود زيرابراي سلامتي زيان آور است . درضمن لثه ها و زبان و گلو را مي آزارد. كساني كه ناراحتي معده و كبد دارند نبايد گردو بخورند. افراد چاق نيز بايد از آن پرهيز كنند. خوابيدن در زير درخت گردو به علت صدور فراوان گاز كربنيك در شب خطر ناك است.
گردو يكي از اعضاي خانواده ژوگلانداسه است. شمار اعضاي اين خانواده به ۶۰۰ گونه مي رسد كه ۲۰ تاي آنها در جنس ژوگلانس يا گردو قرار مي گيرند. فندوقه هاي تمامي اعضاي اين جنس خوردني است اما هيچ يك از آنها به اندازه گردوي ايراني يا ژوگلانس رژيا به لحاظ اقتصادي ارزشمند نيستند. تمام اعضاي تيره گردو در نيمكره شمالي انتشار دارند و هيچ نمونه اي از آنها در آفريقا نمي رويد. انواع گردو از يونان و آسياي صغير تا لبنان و ايران پراكنده اند و در سرتاسر هندوكش تا هيماليا و كشمير به وفور يافت مي شوند. برخي از اقسام آن نيز بومي شمال، مركز و جنوب
آمريكا و اروپاست. طبق شواهد گياه گردو (Juglans regia ) كه داراي ارزش اقتصادي بسياري است، بومي ايران است. اين گياه علاوه بر داشتن ميوه هاي ارزشمند، داراي چوب كاملاً صنعتي است و در اغلب نقاط معتدله و معتدله سرد ايران كاشته شده وگاهي در مناطق جنگلي شمال ايران به صورت خودروي نيز ديده مي شود.از آنجايي كه گياه گردو در اغلب نقاط ايران پراكنده است، اسامي محلي بسياري براي آن وجود دارد كه عبارتند از جوز، گوز، چارمغز، گردكان، اقوز، آقوزدار، قز، جويز، جويزه و چوئس.
طبق نوشته هاي پلني گردو از ايران وارد ايتاليا شد روميان كشت آن را در سرتاسر جنوب اروپا متداول ساختند. اين گياه توسط مهاجران انگليسي به آمريكا راه يافت و درآن جا نيز مورد توجه قرار گرفت. به طوريكه امروزه، ايالات متحده آمريكا بزرگترين توليدكننده گردوي جهان است.
نام انگليسي گردو (WALNUT ) از نام ژرمني (WALNUSS) مشتق شده است. طبق افسانه اي در دوران «عصر طلايي» انسان ها روي ميوه هاي بلوط و خدايان روي ميوه هاي گردو مي زيستند؛ از اين رو گياه گردو (ژوگلانس)، Jovis glans ، يا ميوه ژوپيتر ناميده شد.
توصيف گياهشناسي
گردو درختي تك پايه، بلند، داراي برگ هاي مركب شانه اي با برگچه هاي وسيع، بدون گوشوارك و پوشيده از كرك ها منشعب است. در محل رگبرگ ها معمولاً فرو رفتگي هاي غارمانند يا گريپت ديده مي شود كه از كرك هاي فراوان پوشيده است. گل ها تك جنسي اند هر دو گل نر و ماده بر روي يك درخت قرار مي گيرند. سنبله يا شاتون نر هميشه در شاخه هاي سال گذشته در كنار يا محل برگ هاي افتاده، به طور آويخته ظاهر مي شود. گل هاي نر داراي پوشش ۳ تا ۴ قطعه اي با ۱۰ تا ۴۰ پرچم است كه در وسط آنها معمولاً آثار يك مادگي كه نشانه تك جنسي شدن گل و تبديل آن از گل هرما فروديت به يك گل نر است ملاحظه مي شود. سنبله يا شاتون ماده حالت ايستاده دارد و هميشه در انتهاي شاخه بهاره ظاهر مي شود و داراي ۲ تا ۴
گل است. گل هاي ماده داراي پوششي از قطعات كوچك چسبيده به برگه و برگك است و از سوي ديگر به تخمدان متصل مي شود. كلاله دو تايي و كاملاً گسترده است. گرده افشاني به وسيله باد انجام مي شود و لقاح نيز به روش شالازوگامي صورت مي گيرد. ميوه شفت با ميان بر گوشتي و درون بر به سختي چوبي شده و استخواني است كه هنگام رويش دانه در اثر يك شكاف طولي حلقوي به صورت دو كفه از هم باز مي شود . مهمترين ماده موجود در گردو مانند تمام فندقه هاي ديگر نيوسين يا ژوگلان است. مغز گردو نيز سرشار از روغن، موسيلاژ، آلبومين، مواد معدني، سلولز و آب است.
وضعيت توليد گردو در جهان
سالانه ۱۱۴۴۵۰تن گردو در سرتاسر جهان توليد مي شود كه كشور آمريكا با توليد ۲۵۴۰۰۰ تن مقام اول را به خود اختصاص داده است و پس از آن چين، ايران، تركيه، اوكراين، روماني، هند، فرانسه، يونان و پاكستان مقام هاي بعدي را در اختيار دارند. ايران سومين توليدكننده بزرگ گردوي جهان است و سالانه در حدود ۱۴۶۰۰۰تن گردو توليد مي كند.موارد مصرف
صرفنظر از ارزش اقتصادي و تجاري بسيار ميوه و چوب درخت گردو مي توان به كاربردهاي پزشكي آن نيز توجه داشت. از گذشته هاي دور براي پوست و برگ هاي گردو خواص دارويي و درماني قايل بودند. و از آنها در درمان بيماري هاي پوستي استفاده مي كردند. پوست و برگ گردو داراي خواص تقويتي، منقبض كننده، بندآورنده خون و پاك كنندگي است. به علاوه در درمان بيماري هاي مربوط به غدد لنفاوي گردن، تبخال، اگزما و بهبود زخم هاي ديرجوش داراي كاربردهاي بسياري است.پوست خشك شده و پودر شده گردو نيز مسهل بسيار مفيدي است. پوست و پوسته ميوه گردو داراي خاصيت عرق زايي بوده و ميوه نارس آن نيز كرم كش است. برگ هاي گردو بوي مخصوص و تندي دارند كه ممكن است براي افرادي كه خود دچار حساسيت و آلرژي هستند، مضر باشد. معمولاً
برگ هاي گردو را صبح زود، هنگامي كه شبنم روي آنها خشك شده باشد، مي چينند و سپس آن را در برابر نور و گرماي خورشيد خشك مي كنند. برگ هايي كه در جاي خشك و تقريباً نيم سايه خشك شوند رنگ سبزشان را تا اندازه اي حفظ مي كنند. از عصاره پوسته سبز گردو، كه از طريق جوشاندن به دست مي آيد، در درمان زخم دهان و التهاب گلو استفاده مي كنند. عصاره تقطير شده پوسته سبز آن را براي درمان تورم شديد لوزه ها و زخم ها و تب و لرز به كار مي گيرند.پوسته نازك روي مغز گردو را نيز خشك مي كنند و سپس آن را به شكل پودر درمي آورند. اين پودر براي درمان قولنج روده بسيار عالي است. روغن استخراج شده از مغز گردو نيز در درمان بيماري هاي پوستي جذام مانند، زخم ها و قانقاريا مفيد دانسته شده است.
گياه گردو به خاطر خواص درماني بسيارش در بسياري از نقاط ايتاليا، فرانسه، آلمان و سوييس كاشته مي شود. از چوب آن نيز در تهيه مبلمان و لوازم چوبي مرغوب به وفور استفاده مي شود. در بيشتر نقاط دنيا مغز ميوه گردو را همان طور مصرف مي كنند اما در ايران علاوه بر آن از مغز گردو در تهيه انواع غذاها و خورشت ها مانند فسنجان استفاده مي كنند. در شمال كشور موارد استفاده مغز گردو بيشتر از جاهاي ديگر است.شرايط رشد
بهترين خاك براي درخت گردو عبارت است از خاك عميق، به خوبي زهكشي شده، آهكي با PH حدوداً ۶ تا ۸ .گردو داراي ريشه هاي عميقي است كه به طور مستقيم در خاك رشد مي كنند و اگر مانع بر سرراهش قرار نگيرد تا عمق ۴ – ۳ متري هم پيشروي مي كند. گردو نسبت به غرقاب شدن و شوري  خاك بسيار حساس است. سرما نيز از عوامل محدود كننده كشت اين گياه به حساب مي آيد. اين گياه عمدتاً با شرايط آب و هوايي مديترانه اي، تابستان گرم و خشك و زمستان هاي معتدل، سازگار است.البته طبق گزارش ها، اين گياه دماي ۲۰ – تا ۴۰ – درجه سانتي گراد را نيز در ايران تحمل كرده است. ريزش باران در بهار و هنگام پديدار شدن برگ ها در
نيمه تابستان باعث افزايش احتمال ابتلاي آن به لكه هاي قارچي و باكتريايي مي شود. گرماي بيش از اندازه نيز موجب پژمردگي و آفتاب سوختگي ميوه هايي مي شود كه در شاخه هاي بالايي درخت قرار دارند. ميوه هاي گردو را پس از برداشت مي توان به مدت چندماه در انبار نگه داشت البته به شرط آنكه به طور صحيحي خشك شده باشند. چنانچه ميوه ها فريز شوند به مدت چند سال هم قابل نگهداري هستند.
درصد از ميزان توصيه شده در روز
درصد تركيبات موجود در صدگرم ميوه خوردني گردو
از دانشنامه رشد.
گرفته شده از
http://fa.wikipedia.org/wiki/»
نتيجه : شته در زير برگها پراكنده اند به صورت تخم روي شانها انجام مي شود تعداد نسل بستگي به درجه حرارت داشته و حرارت 38 تاثير جمعيت آنها را كاهش مي دهد اما شته به حرارت ماهيت چندان ندارد.از دشمنان اين شته ها خيار گونه از كفشدوزكها بال توريها و مگسهاي سير از كرج جمع و شناسايي شد.
اهداف : بررسي شته ها يا آفات درخت گردو و دشمنان طبيعي آنها در كرجسوالات : چه نوع شته ها يا آفات درخت گردو حمله مي كنند؟اين شته ها چه دشمناني دارند؟
طرح موضوع : درختهاي گردويي كرج و حومه دو گونه شته به نامهاي شته سبز گردو شته خانوار گردو براي مقايسه تراكم اين دو آفت دشمنان آنان 5 اصل درخت
شته گردو
شتهٔ گردو یکی از حشرات متعلق به Hyalesthes mlokosiwiczi sing می‌باشد که در خانواده Cixiidea از راسته جوربالان قرار دارد. این شته‌ها دارای بدنی نسبتا دراز و پهن هستند. شاخک‌ها از قسمت زیرین چشمهای مرکب خارج می‌شوند. خرطوم کوتاه و بالها نسبتا عریض هستند و اکثر دارای لکه‌های سیاه رنگ روی آن می‌باشند.
گونه‌های این خانواده در روی گیاهان زندگی کرده و از آنها تغذیه می‌کنند. این حشرات با چالاکی بیشتری جهیده و در مسافت کوتاهی به پرواز اقدام می‌کنند. این حشرات در بیشتر نقاط دنیا از جمله ایران، ترکیه و روسیه انتشار دارند. این گونه در ایران با تغذیه از برگ و ساقه‌های درختان بید، تبریزی، مو، انجیر و گردو به باغات آسیب می‌رسانند.
گردو همیشه در سفره ایرانی بخصوص در کنار سبزی و پنیر حضور داشته است، تا انجا که در خیلی از خانواده ها حتی خوردن پنیر به تنهایی و بدون گردو منع میشود. خیلی ها معتقدند که خوردن پنیر بدون گردو باعث ضعف حافظه میشود. در مورد خواص گردو بسیار گفته اند و شنیده ایم. گردو یکی از اعضای خانواده ژوگلانداسه است، خانواده ای که 600 گونه دارد. جالب اینکه میوه های تمامی اعضای این جنس خوردنی است، اما هیچ یک از آنها به اندازه ژوگلانس رژیا یا گردوی ایرانی خوشمزه و به لحاظ اقتصادی ارزشمند نیست.
درخت گردو ، درختی است تک پایه و بلند دارای برگهای مرکب شانه ای با برگچه های وسیع. مهمترین ماده موجود در گردو نیوسین یا ژوگلان است. مغز گردو نیز سرشار از روغن، موسیلاژ، آلبومین، مواد معدنی، سلولز و آب است.
گردو ، انتقال از ایران به جهان
گردو از ایران وارد ایتالیا شد. رومیان، کشت گردو را در سراسر جنوب اروپا متداول کردندو مهاجران انگلیسی این گیاه را به آمریکا بردند. در این کشور هم از گردو استقبال خوبی شد، به طوری که امروز آمریکا بزرگترین تولید کننده گردوی جهان است.
نام انگلیسی گردو Walnut از نام ژرمنی آن Walnuss مشتق شده است. افسانه ای قدیمی میگوید در عصر طلایی، انسانها روی میوه های بلوط و خدایان روی میوه های گردو میزیسته اند، از همین جا گیاه گردو ژوگلانس یا میوه ژوپیتر نامیده شد.
آمریکا با تولید سالانه 254 هزار تن گردو مقام نخست را در تولید این میوه به خود اختصاص داده است. ایران سومین تولید کننده بزرگ گردوی جهان است و سالانه حدود 146 هزار تن گردو تولید میکند.
مصارف گردو در ایران
گردو در آشپزی و شیرینی پزی ایرانی نقش مهمی دارد. مغز گردوی مناطق مختلف از لحاظ طعم و مقدار چربی یکسان نیست. گردو کاربرد پزشکی نیز دارد. از پوست و برگهای گردو در درمان بیماریهای پوستی استفاده شده است.گردو در درمان اگزما و زخمهای دیر جوش نیز کاربرد دارد.
چوب گردو در تهیه مبلمان چوبی مرغوب کاربرد دارد و پوست گردو برای رنگ کردن موی سر استفاده میشود.
درصد مواد موجود در گردو

فایل : 15 صفحه

فرمت : Word