پروژه راهسازی

فصل ‌اول:

مسیریابی

رسم مسير اوليه راه بر روي نقشه توپوگرافي:

عوامل مختلفي در انتخاب مسير مؤثر هستند كه به شرح ذیل خلاصه  می شود:

1- دسترسي: یک راه علاوه بر اتصال دو نقطه مبدا و مقصد باید دسترسی مراکز جمعیتی بین مبدا و مقصد را نیز تامین نماید.

2- عوارض طبيعي: شامل پستی و بلندی های زمین ، کوه ، دریاچه و رودخانه است . گذشتن از عوارض طبیعی مستلزم انجام خاکبرداری ، خاکریزی ، احداث پل و تونل می باشد که هزینه های زیادی را در بر دارد.

3- ضوابط طرح هندسي: هدف از طرح هندسی احداث یک راه ایمن و متناسب با حجم ترافیک ، سرعت وسایل نقلیه و خصوصیات رانندگان است.

4- زمين شناسي:  این مطالعات از نظر شناخت مناطقی که احتمال لغزش، رانش، نشست و ریزش در آن زیاد است، قابل اهمیت است. همچنین شناخت آبهای زیر زمینی خصوصا در محل و احداث تونل ها و تعیین ارتفاع  خاکریز ها مهم می باشد.

5- جنس پي جسم و ساختما ن ها: پارامتر مقاومت زمین چه از نظر قرار گیری خاکریز ها بر روی زمین و چه از نظر احداث پل ها و دیوار ها عامل موثری در انتخاب مسیر است . مخارج احداث راه بر روی زمین های سست و باتلاقی بسیار زیاد است و حتی الامکان باید سعی گردد از این مناطق عبور داده نشود.

6- نگهداري راه: انتخاب مسیر راه در چگونگی و مخارج نگهداری راه تاثیر می گذارد .

   7- زيبايي راه: عواملی مانند هماهنگ سازی قوس های افقی و قائم و پیروی مسیر راه از وضعیت طبیعی زمین و بافت شهری

8- حفظ محيط طبيعي: عدم تخریب جنگل ها و منابع طبیعی و رودخانه ها برای انتخاب مسیر مهم است.

9- حفظ محيط انساني

10- مخارج ساختمان راه

حداقل طول لازم () جهت عبور مسیر از یک تراز به تراز مجاور:

حداقل طول لازم با توجه به فرمول شیب به صورت ذیل محاسبه می شود:

که،

ارتفاع پایین تر

ارتفاع بالا تر

شیب در نظر گرفته شده

حداکثر شیب مجاز

حداقل طول لازم با در نظر گرفتن شیب مجاز جهت عبور مسیر از یک خط تراز به خط تراز مجاور

حداکثر شیب طولی () با توجه به جدول 12-8 صفحه 306 کتاب طرح هندسی راه” بهبهانی”، و با توجه به اینکه نوع منطقه در صورت پروژه تپه ماهور و نوع راه، راه اصلی درجه یک می باشد، برابر 6 درصد به دست می آید.

همچنین با توجه به بند 3-3-3 آیین نامه طرح هندسی راهها ایران (نشریه 161) راه تپه ماهوری راهی است که زمین محدوده عبور، پستی و بلندی ملایمی دارد. خط بزرگترین شیب عموما” دارای شیب 3 تا 7 درصد است.

و نیز با توجه به جدول 5-22 آیین نامه حد اکثر شیب طولی راه اصلی برابر است با:

جدول 5-22 آیین نامه (حداکثر شیب طولی راه اصلی)

بنابراین مقدار شیب را با توجه به این موارد،  حداکثر آن 5 درصد در نظر می گیریم. در نقشه توپوگرافی فاصله خط های تراز (خط های پر رنگ تراز) برابر با 5 متر می باشد. بنابراین:

حال برای انجام مسیریابی بر روی نقشه توپوگرافی، دهانه پرگار را به اندازه  با مقیاس 1:2000 (5 سانتیمتر) باز می کنیم و نوک پرگار را در نقطه شروع گذاشته و کمانی می زنیم، که به طور کلی برای کمان رسم شده سه حالت ممکن است به وجود آید: