مقاله کامل ccu + 49 اسلاید

مقاله کامل ccu + 49 اسلاید

بسم الله الرحمن الرحیم
CCU
اعضاي گروه:
فاطمه حيدري ، فرزانه احمدي نيت ، اعظم شوقي، راحله مسرور ، وحيده حسيني
زير نظر استاد محترم :
آقاي عبدالصالحي
بهار 1387
با پيشرفت علوم پزشكي و فن آوري در روش هاي درمان و مراقبت بيماران تغييرات سريعي به وجود آمده است به طوري كه بسياري از بيماراني كه در مراحل بحراني يك بيماري حاد يا مزمن هستند با استفاده از روش هاي نوين درمان، پرسنل ماهر پرستاري و فن آوري پيشرفته بهبودي كامل يا نسبي پيدا مي كنند.
مفهوم مراقبت ويژه
مراقبت ويژه شامل مراقبت مداوم، دقيق و اختصاصي از بيماراني است كه در وضعيت هاي خطير حياتي قرار گرفته، نياز به كنترل مداوم و شديد يك يا چند عضو بدن به وسيله پرسنل ماهر و با استفاده از وسايل و امكانات پيشرفته دارند. اين مراقبت در بخش مراقبت هاي ويژه انجام مي شود. در واقع بخش مراقبت ويژه محلي است كه بيماران بدحال به وسيله ماهرترين و لايق ترين پرسنل پرستاري و پزشكي با بهره گيري از جديدترين روش هاي فن آوري تحت معالجه و مراقبت قرار مي گيرند بخش هاي مراقبت ويژه شامل بخش مراقبت هاي ويژه بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونرCCU) ) و بخش مراقبت هاي بحراني (ICU) از بيماران بدحال مي باشد بخش مراقبت ويژه قلب محلي است كه بيماران بدحال قلبي مخصوصاً آنها كه دچار آنژين صدري ناپايدار، انفاركتوس ميوكارد و يا ديس ريتمي هاي خطرناك هستند بستري مي گردند. هدف از بستري كردن اين بيماران در بخش CCU مانيتورينگ دقيق ريتم قلب و وضعيت هموديناميك، انجام بعضي از تست هاي تشخيصي ، اتخاذ تدابير درماني جهت جلوگيري از پيشرفت يك روند حاد قلبي و يا پيشگيري از عوارض حاد ناشي از حملات قلبي، كنترل و درمان ديس ريتمي هاي خطرناك مي باشند. مطالعات مختلف نشان مي دهند كه بخش مراقبت هاي ويژه قلبي نقش مهمي در كاهش ميزان مرگ و مير بيماران مبتلا به مشكلات قلبي حاد داشته است.
تاريخچه بخش هاي مراقبت ويژه
اولين بار توسط يك طرح تحقيقاتي دو پزشك به نام هاي meltzer,Kitcher متوجه شدند كه در كشور اويكا حدود 90% مرگ و مير بيماران به خاطر مشكلات قلبي بوده است بنابراين طبق طرحي كه دارند بيماران قلبي از سايرين جدا شده و تحت نظارت پرستاران آموزش ديده قرار گرفتند. نتيجه اين بود كه پس از 7 ماه ميزان مرگ و مير به نصف رسيد.
بيماران بخش ويژه :
بيماري هاي قلب و عروق علت اصلي مرگ در جهان هستند. از بين بيماري هاي قلبي عروقي، بيماري عروق كرونر قلب سرآمد علل مرگ در كشورهاي پيشرفته اقتصادي است 2/7ميليون مرگ در سال و در كشورهاي در حال توسعه نيز از 39 ميليون مرگ در سال 9 ميليون يا 32 درصد كل مرگ ها به علت بيماري هاي ايسكميك قلبي مي باشد. در مجموع 35درصد كل مرگ ها در دنيا به علت IHD است. بررسي هاي متعدد نشان داده است كه اگر بتوان مانع پيشرفت مشكلات حاد كرونر در بيماري هاي ايسكميك و يا مانع بروز عوارض ناشي از انفاركتوس ميوكارد شد، ميزان مرگ و مير كاهش خواهد يافت. هدف از تاسيس بخش مراقبت هاي ويژه قلب در سال 1963 كاهش مرگ و مير ناشي از حمله هاي قلبي در آمريكا بود و امروزه بيش از هزاران بخش مراقبت ويژه قلب در سراسر جهان به وجود آمده است امروزه هدف از تجهيز اين گونه بخش هاي كاهش مرگ و مير ناشي از حمله هاي قلبي، كنترل آريتمي هاي خطرناك، مانيتورينگ هموديناميك و پايش ريتم قلب در كليه بيماراني است كه نياز به كنترل دقيق سيستم قلب و عروق دارند. تحقيقات انجام شده در سال هاي اخير نشان مي دهد كه ميزان مرگ و مير ناشي از بيماري هاي ايسكميك قلبي در چند دهه اخير به طور قابل ملاحظه اي كاهش يافته است از علل مهم كاهش مرگ و مير بيماران قلبي مي توان به افزايش آگاهي مردم از عوامل
خطرآفرين بيماري هاي قلبي و عروقي، پيشرفت تجهيزات و دستگاه هاي تشخيصي و درماني در بخش هاي ويژه بهبود كيفيت مراقبت در اين بخش ها اشاره نمود.
بيماران از لحاظ نيازهاي مراقبتي به پنج دسته تقسيم شده و آن دسته از بيماران در بخش مراقبت ويژه بستري مي شوند كه با توجه به صرف هزينه هنگفت و وجود پرسنل ماهر، اين واحدها جهت بهبودي آنها مفيد فايده باشد.
1 – بيماران بدحال و بحراني(Intensive care patient)
اين بيماران بسيار بدحال بوده و جهت كليه مراقبت ها به طور كامل به پرستار وابسته هستند.
2 – بيماران نيازمند به مراقبت در حد متوسط(Intermediate care patient)
اين بيماران نياز به مراقبت پزشكي و پرستاري داشته ولي وضعيت آنها حاد و بحراني نيست.
3 – بيماران خودكفا(Self care patient)
اين بيماران قادر به مراقبت از خود مي باشند و نياز زيادي به مراقبت توسط پرستار ندارند.
4 – بيماران مزمن(Long term care patient)
اين بيماران به بيماري هاي مزمن مبتلا بوده و به طور كامل قادر به مراقبت از خود نيستند و مدت بستري اين بيماران طولاني مدت است.
5 – بيمارن سرپايي(Out patient care)
اين بيماران بعد از معالجه در درمانگاه ها به منزل منتقل مي شوند.
لازم است فقط بيماراني كه از بستري شدن در بخش مراقبت هاي ويژه سود مي برند در اين بخش ها بستري گردند زيرا علاوه بر صرف هزينه هنگفت به علت برخي روش هاي تهاجمي كنترل و مراقبت، خطرات زيادي از جمله عفونت بيمارستاني و بعضي مشكلات روحي به دنبال بستري در بخش مراقبت هاي ويژه دامنگير بيمار خواهد شد ضمناً در مقالات متعددي خاطرنشان شده است كه بستري كردن سه دسته از بيماران در بخش مراقبت هاي ويژه سودمند نخواهد بود گفته شود:
1 – بيماران بسيار سالخورده كه مراقبت هاي لازم را در بخش هاي معمولي هم مي توانند دريافت دارند.
2 – بيماراني كه در هنگام پذيرش به علت ماهيت بيماري در حال مرگ مي باشند.
3 – بيماران بسيار بدحالي كه به علت تاخير در انتقال به بخش ويژه دچار آسيب هاي برگشت ناپذير شده اند.
پرسنل بخش مراقبت هاي ويژه
پرسنل اين بخش ها كلا به چهارگروه اصلي تقسيم مي شوند پزشكان – پرستاران، تكنسين ها و متصديان امور دفتري و اداري (منشي)
گروه هاي ديگري از تخصص هاي مختلف گروه هاي بالا را حمايت مي كنند. اين گروه ها شامل فيزيوتراپ، داروشناس، متخصص راديوگرافي، متخصص تغذيه، گفتار درماني و مددكار اجتماعي مي باشند .
1 – پزشكان
بيماران بستري در بخش هاي ويژه ممكن است بر اساس نياز توسط چند متخصص ويزيت شوند ولي پزشك مقيم و سرپرست بخش CCU متخصص قلب و در بخش ICU متخصص بيهوشي با فوق تخصص داخلي ريه است البته در كشورهاي اروپايي مراقبت هاي ويژه به عنوان يك رشته تخصصي پزشكي مطرح بوده و مسئولين اين بخش ها متخصصين اين رشته يا پزشكاني هستند كه حداقل دو سال در بخش ICU كار كرده و آموزش هاي لازم را در اين زمينه ديده اند. به هر حال سازمان هاي بين المللي مراقبت هاي ويژه معتقدند كه آموزش پزشكي براي Icu بايد بالاترين سطح آموزش حرفه اي را دارا باشد.
2 – پرستاران
سرپرستار بخش ويژه قلب بايد علاوه بر دارا بودن شرايط كلي يك پرستار بخش ويژه بايد در بخش CCU دوره تخصصي پرستاري در CCU را گذرانده و حداقل سه سال سابقه كار در اين بخش را داشته باشد.
در بخش ICU پرستار با مدرك كارشناسي ارشد هوشبري و يا پرستاري كه دوره تخصصي پرستاري در ICU را گذرانيده و حداقل سه سال سابقه كار داشته باشد، مي تواند وظيفه سرپرستاري اين بخش را به عهده بگيرد. سازمان هاي بين المللي مراقبت هاي ويژه معتقدند كه حداقل 75% پرستاران شاغل در بخش هاي ويژه بايد دوره تخصصي مربوط به اين بخش را گذرانده باشند. اين دوره معمولا 24 هفته يا 6 ماه طول مي كشد. پرستار بخش ويژه بايد از هر نظر سرآمد همكاران خود باشد دانش و مهارت كاري، ثبات رواني، علاقه مندي به كار در بخش هاي ويژه، ايمان قوي، وجدان كاري، هوش و ذكاوت و دقت، لازمه موفقيت در امر مراقبت از بيماران اين بخش ها است صاحب نظران در منابع مختلف خصوصيات عمومي زير را براي پرستار بخش ويژه قائل مي باشند:
– ثبات عاطفي – صداقت و وجدان كاري:
– سن – بلوغ اجتماعي
– انگيزه – سلامت جسمي و رواني
– دانش
3 – تكنسين ها :
اين گروه از كاركنان ICUدر حفظ و استفاده مناسب از تجهيزات نقش مهمي را ايفاء مي كنند.
4 – كاركنان اداري و دفتري
استفاده از كاركنان اداري در بخش مي تواند در گسترش قابليت ها و توانايي هاي پرستاران بسيار موثر باشد با استفاده ازكاركنان اداري پرستاري مجبور نيست به كارهاي دفتري پرداخته و در نتيجه تمام مسئوليت خود را متوجه مراقبت باليني از بيمار مي نمايد. تشريفات اداري پذيرش و ترخيص و
كارهاي دفتري بخش ويژه و جوابگويي به تلفن بايد به عهده منشي گذاشته شود و نهايتا هنگامي مراقبت از بيمار به نحو احسن انجام مي پذيرد كه همه پرسنل بخش به طور هماهنگ و با سازماندهي صحيح فعاليت نمايند.
موقعيت بخش هاي ويژه در بيمارستان:
موقعيت جغرافيايي بخش هاي ويژه با توجه به نوع آن متفاوت است مثلا بخش CCU بايد موقعيت مركزي داشته، ترجيحاً در طبقه همكف و نزديك به درمانگاه اورژانس، اتاق كاتتريسم، اتاق تست ورزش و بخش هاي داخلي قلب باشد.

محيط فيزيكي بخش هاي ويژه
صاحب نظران معتقدند كه يك بخش ويژه با كمتر از 200 مورد پذيرش در سال كمتر از 4 تخت در هفته و اشغال تخت كمتر از 60درصد مقرون به صرفه نيست. مديريت اين بخش ها با بيشتر از 16-12 تخت مشكل است. بنابراين تعداد تخت هاي بخش ويژه بين 4 تا 16 تخت مناسب است.
در اكثر منابع پيشنهاد مي شود كه بيماران در يك بخش با شكل كلي U يا نيم دايره مراقبت گردند، ايستگاه پرستاري در وسط قرار مي گيرد و بيماران بايد از ايستگاه پرستاري قابل مشاهده و كنترل باشند. بايد بتوان براي هر بيمار محيط خصوصي ايجاد كرد كه اين كار به وسيله ديوارهاي شفاف (مثل طلق يا تركيبات شيشه و پلاستيك) انجام مي شود. مزيت اين ديوارها اين است كه اتاق هايي را درست مي كند كه بيماران مي توانند همديگر را ببينند و از مزاياي مراقبت در يك محيط بار كه قبلا ذكر گرديد بهره ببرند و در صورت نياز به خصوصي سازي محيط با كشيدن پرده هاي روي اين ديوارها يك محيط ايزوله فراهم مي شود كه براي انجام بعضي از مراقبت ها مثل حمام دادن بيمار و يا اقداماتي از قبيل CPR مناسب است به ازاي هر تخت 20متر مربع فضاي مفيد در نظر گرفته مي شود كه بنا به نوع بخش ccu يا Icu ممكن است لازم باشد كه در اطراف هر تخت دستگاه ECG الكتروشوك، ونتيلاتور، دستگاه اكو كارديوگرافي قرار داده شود و پرسنل بتوانند به راحتي در اطراف هر تخت حركت نمايند. ضمنا عرض درب ها در اين بخش حدود 120 سانتي متر در نظر گرفته مي شود.
در بخش ويژه محل هاي زير بايد در نظر گرفته شود:
* محل آماده كردن داروها دور از استيشن پرستاري
* اتاق ايزوله
* اتاق عمليات خاص
* اتاق ملاقات همراهان با پنجره شيشه اي داراي توالت و تلفن
* اتاق استراحت پزشكان و پرستاران داراي تجهيزات لازم
براي آسايش پرسنل ضمن اينكه موقعيت اين اتاق بايد طوري باشد كه در دسترس و مشاهده بيماران از آنجا آسان باشد.
* اتاق كنفرانس، نمازخانه، غذاخوري
* انبار تجهيزات متحرك مثل دستگاه XRay مانيتورها، تجهيزات تنفسي و قلبي عروقي، دارو، البسه و ملافه تميز، وسايل استريل و يكبار مصرف توصيه مي شود فضاي حدود 25درصد كل فضاي بخش ويژه به انبار اختصاص داده شود.
دكوراسيون عمومي بخش هاي ويژه
دكوراسيون اين بخش بايد باعث آرامش و راحتي بيماران، كاركنان و ملاقات كنندگان شود. رنگ ديوارها معمولاً روشن (شيري، سبزكمرنگ)مات، مقاوم به عبور جريان الكتريسيته و قابل شستشو و مقاوم در مقابل آتش سوزي است. ساعت ديواري بايد در جايي نصب شود كه نه فقط به وسيله كاركنان بلكه به وسيله بيماران هم به راحتي ديده شود تا در مراحل به دست آوردن هوشياري كمك كند، و از كاهش تحريكات حسي در بيماران جلوگيري نمايد.
صدا
سطح صداها در بحش ويژه مي تواند بسيار بالا باشد، نوع تجهيزات، فعاليت هميشگي پرسنل مي تواند باعث افزايش بار حسي در بيماران گردد. تلفن ها بايد در جايي باشد كه به راحتي توسط كاركنان قابل استفاده باشد ضمن اينكه باعث آشفتگي كمتري در بيماران گردد. تلفن هاي پرتابل براي زماني كه پرسنل نزديك تلفن نيستند و همچنين براي استفاده بيماران مفيد هستند. تلفن هاي همراه نبايد در مجاورت تجهيزات الكتريكي پزشكي استفاده گردند. چون سيگنال هاي آنها باعث فعال شدن سيستم هاي اعلام خطر و مداخله در كار اين دستگاه ها مي شود. سيستم هاي اعلام خطر بايد در حداقل سطح صدا تنظيم شوند به صداي اين دستگاه ها بايد فورا و بدون معطلي رسيدگي گردد. ادامه و تكرار فعاليت و صداي سيستم هاي اعلام خطر ممكن است تبديل به قسمتي از صداي زمينه اي بخش ويژه شده و به يك موقعيت اورژانس خطير و واقعي توجه كافي نشود.
درجه حرارت
درجه حرارت در نواحي مربوط به بيماران بايد قابل تعديل و بين 26-22 و رطوبت نسبي بين 60-30 درصد باشد.
نور
بخش هاي ويژه بايد براي ورود نور طبيعي روزانه پنجره هايي داشته باشند و براي كنترل ورود نور طبيعي در مواقع خاص روي اين پنجره ها را پرده اي پوشانيده باشد. نور مصنوعي در اين بخش ها بايد به طور يكنواختي همه قسمت ها را روشن كرده و بتوان در طول شب ميزان نور را به صورتي كم كرد كه علاوه بر اينكه كنترل و مراقبت بيماران ممكن مي باشد، محيط را براي استراحت و خواب بيمار مساعد نمايد. بالاي سر هر بيمار منابع نوري متحركي جهت انجام بعضي اقدامات بايد آماده گردد.
تاسيسات بخش هاي ويژه
تاسيسات بخش ويژه بنابر نوع آن قابل تغيير مي باشد ولي وجود سيستم هاي ذيل براي همه بخش هاي ويژه ضرورت دارد.
* سيستم كنسول يا پانل : پانل ها به چهار دسته تقسيم مي گردند: 1- پانل هاي افقي كه ارتفاع آن از زمين بين 120-80 سانتي متر است 2- پانل هاي عمودي 3- پانل هاي سقفي 4- پانل هاي پرتابل
* سيستم آب سرد و گرم و منبع آب در مواقع قطع آب
* سيستم فاضلاب و دفع ز باله مناسب و بهداشتي كه آلودگي يا بوي نامطبوع ايجاد نگردد.
* يك يا دو خط تلفن آزاد و مستقل مجهز به حافظه به اضافه يك خط داخلي
* سيستم تلويزيوني مدار بسته
* سيستم پيج مخصوص جهت اعلام كد هاي خاص
* سيستم اعلام خطر در مقابل حوادث غيرمترقبه
تجهيزات و امكانات لازم براي يك CCU 8تخته :

فایل : 28 صفحه

فرمت : Word

28900 تومان – خرید
محصول مفیدی برای شما بود ؟ پس به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • کاربر گرامی، در این وب سایت تا حد امکان سعی کرده ایم تمام مقالات را با نام پدیدآورندگان آن منتشر کنیم، لذا خواهشمندیم در صورتی که به هر دلیلی تمایلی به انتشار مقاله خود در ارتیکل فارسی را ندارید با ما در تماس باشید تا در اسرع وقت نسبت به پیگیری موضوع اقدام کنیم.

مقالات مرتبط