مقاله کامل در مورد نشانه هاي هيجاني افسردگي

نشانه هاي هيجاني افسردگي:
وقتي از يك بيمار افسرده سؤال مي شود كه چه احساسي دارد، رايجترين صفتهايي كه به كار مي برد عبارت اند از:
«غمگين، دمغ، بدبخا، درمانده، نااميد، تنها، ناخشنود، اندوهگين، بي ارزش، شرمنده، حقير، نگران، بي مصرف گناهكار.»
غم برجسته ترين و فراوان ترين نشانه هاي هيجاني در افسردگي است. غم آنچنان بر زددگي يك بيمار حاكم بود كه او تقريباً در تمام ساعات بيداري خود گريه مي كرد. او به خاطر گريه بيش از حد نمي توانست از عهدة مكالمة اجتماعي بر آبد. اين حالت با چنان شدتي در درمان رخ داد كه تقريباً هيچ درماني صورت نگرفت. اين خلق ماليخوليايي در اوقات روز فرق مي كند. عموماص افراد افسرده هنگام صبح احساس
بدتري دارند، و وقتي روز سپري مي شود، به نظر مي رسد خلق آنها اندكي سبك مي شود، همراه با احساسهاي غم، احساسهاي اضطراب نيز اغلب در افسردگي وجود دارند. فقدان مسرت، از بين رفتن شادي زندگي، تقريباً به اندازة غم در افسردگي فراگير است. فعاليت هايي كه قبلاً موجب احساس خشنودي مي شوند، كند و يكنواخت مي شوند. بي علاقگي معمولاً در آغاز فقط در چند فعاليت، مثل كار وجود دارد. اما زماني كه شدت افسردگي افزايش مي يابد، بي علاقگي عملاً به هر فعاليتي كه شخص انجام مي دهد گسترش كي يابد. لذت ناشي از تفريحات، سرگرمي و خانوده. كاهش مي يابد. افراد معاشرتي كه قبلاً از رفتن به ميهاماني لذت مي بردند، از گردهمايي هاي اجتماعي خودداري مي كنند. بالاخره، حتي كاركردهاي زيستي، نظير خوردن و ميل جنسي، جاذبه خود را
از دست مي دهند. نود و دو درصد از بيماران افسرده، ديگر از دلبستگي هاي موجود در زندگي خود احساس خشنودي نمي كنند، و شصت و چهار درصد بيماران افسرده احساس خود نسبت به ديگران را از دست مي دهند.(به نقل از روزنهان و سليگمن: ترجمه سيد محمدي، 1379 شناخت درماني در درمان افراد افسرده)
پك(1968) ابتدا شناخت درماني را روي افسردگي اجرا مي كرد. در مورد افسردگي بيش از هر اختلال ديگري تحقيق شده است. مفهوم بندي هايي كه در مورد افسردگي لايه شده عبارتند از فراياد شناختي، مارپيچ نزولي افسردگي و جامعه گرايي و خودمختاري. اين مباني نظري افسردگي، چارچوبي براي كاربرد راهبردهاي شناختي و ديگر راهبردها فراهم مي آورند.
فراياد شناختي به نگاه منفي افسرده ها در مورد خودشان، دنيا و شكست هايشان اشاره دارد. طبق ديدگاه ادراك خويشتن، افسرده ها خودشان را از انسان هاي بي ارزش، تنها و بي عرضه مي دانند. در عين حال دنيا را مملو از توقعات طاقت فرسا و موانعي مي دانند كه اجازه نمي دهند آنها به اهداف شان برسند. افسرده ها نگاه غم انگيزي به آينده دارند آنها معتقدند شديدتر مي شود و موفق نخواهند شد. چنين ادراك هايي باعث مي شود مردود و نا اميد، خسته و بي تفاوت شوند. تحريف هاي شناختي آنها نيز همان تعريف هايي است كه اشاره شد.
يك ديدگاه نظري ديگر در مورد افسردگي، مارپيچ شناختي است. مارپيچ نزولي افسردگي كه با ترايا و شناختي رابطة دارد، روابط طرحواره
ها، افكار خودكار منفي، خلق و ادراك هاي منفي را نشان مي دهد. عقايد بنيادي و طرحواره هاي افسرده در مورد شكست، زمينه ساز برخي واكنش ها در آنها مي شود.
يك (1983) با بررسي بيشتر افسردگي دريافت دو بعد ديگر هم در افسردگي مهمند: وابستگي اجتماعي و خودمختاري اگرچه يك نفر مي تواند به طور همزمان از لحاظ اجتماعي وابسته و خودمختار باشد ولي انسان ها معمولاً به يكي از اين دو، گزايش بيشتري دارند. انسان هاي خود مختار به طور كلي شخصيتي هدفمند، مستقل و مصمم دارند. در هنگام افسردگي از اين كه نمي توانند خود پندار خويش را حفظ كنند ناراحت مي شوند. ولي شخصيت هاي سلطه پذير به وابستگي، نزديكي و توجه و مراقبت ديگران اهميت مي دهند. آنها در هنگام افسردگي حساسيت خاصي
نسبت به طرد شدن و از دست دادن روابط ميان فردي پيدا مي كنند.(به نقل از شارف، ترجمة فيروزبخت)
به هنگام افسردگي چه كاري بايد انجام دهيم:
اولين مسأله يادآوري اين حقيقت است كه همة مردم در دوره يا دوره هايي از زدنگي خود دچار افسردگي مي شوند. براي ارزيابي اين كه چرا افسردگي شده ايد زماني را در نظر بگيريد. در بسياري از موارد احساس غمگيني واكنشي مورد انتظار و متناسب به يك فشارزا و يا موقعيت است؛ بهرحال وقتي احساس غمگيني براي مدت زماني طولاني تداوم يافت و يا در توانايي شما در عملكردهايتان تداخل كرد عاقلانه خواهد بود اگر در تغيير وضعيت تان بكوشيد. بعضي از كارهايي كه مي توانيد انجام دهيد اينها هستند.
به روزهايتان ساختار دهيد. اهداف روزانة كوچكي را انتخاب كردهخ و سعي كنيد كه به آنها عمل كنيد.
براي هر روز فعاليت هاي لذت بخش و شادي آور در نظر بگيريد. به خود بگوئيد كه چيزي براي لذت بردن وجود دارد كه مستلزم صرف مقداري نيرو از جانب شماست.
به ورزشهاي پر تحرك از قبيل شنا، دو و تنيس بپردازيد.
به اندازه كافي استراحت و خواب داشت باشيد، اما در آنها افراط نكنيد.
ار رژيم هاي غذايي متعادل استفاده كنيد. خوردن غذاهاي شور را قطع كنيد.
به خود اجازة تجريه كردن احساسات خود را بدهيد. اگر به گريه كردن احساس نياز مي كنيد، گريه كنيد.
اگر عصباني هستيد راهي مطمئن براي بيان خشم خود در مدت زماني كوتاه پيدا كنيد.
كاغذي بر داريد، چگونگي احساس و تفكر خود را يادداشت نمائيد. اين روش راهي مطمئن براي تجربة احساسات خودتان در تضاد با نگهداري آنها در درون، مي باشد.
با هرگونه خودگويي يا پيامدهاي منفي كه ممكن است به خودتان بدهيد، مبارزه كنيد. به آنچه كه فكر مي كنيد درست، واقعي و ملموس است چنگ بزنيد و از نتيجه گيريها و فرضيه سازي هاي شتاب زده خودداري نمائيد. به مواد منفي تمركز نكنيد.
يك تيم حمايتي از افراد خوب براي خود فراهم كنيد. شامل هر كسي كه مي تواند حمايت كننده، تشويق كننده و متعادل كننده باشد. (به نقل از بروشور حوزه معاونت دانشجويي و
فرهنگي مركز مشاوره دانشجويي دانشگاه تهران)
ديدگاههاي نظري دربارة افسردگي:
بالبي مهتقد است كه نياز به تماس از بدو تولد در كودك وجود دارد و اصطلاح دلبستگي در چهارچوب نظرية وي، منعكس كنندة يك نياز اجتماعي نخستين است.
بالبي مفهوم دلبستگي را بر اساس چند خصيصة مهم توصيف كرده است:
– رفتار دلبستگي شامل هر نوع رفتاري است كه پيامد آن، حفظ يا به دست آوردن مجاورت فرد مورد توجه باشد اهميت آن دز زندگي انسان لا اقل در رفتارهاي تغذيه و جنسي است.
– رفتار دلبستگي كه در آغاز به صورت واكنشهايي به منظور حفظ مجاورت كودك و والدين است بتدريج در خلال تحول بهنجار، براي تضمين
روابط عاطفي آن، در سراسر زندگي همواره حاضر فعالند، به هيچ وجه به دورة كودكي محدود نمي شوند و وجود آنها در فرد بزرگسال را نمي توان يك واپس روي مرضي به مرحلة پائين تر و يا رفتاري رشد نايافته تلقي كرد. ديدگاه اخير كه تقريباً تمامي نظر به پردازان روان تحليل گري از آن دفاع كرده اند، ناشي از مفهوم سازيهاي برخاسته از نظرية دهاني و ثانوي دانستني دلبستگي است. در حالي كه بالبي، رفتار مرضي را ناشي از انحراف از خط تحول مي نامند انحرافي كه معمولاً در همه سنين نوعي دلبستگي اضطراب آميز را در پي دارد.
بخش عمده اي از شديدترين هيجانها در خلال سالهاي رشد نايافتگي(دوره هاي كودكي و نوجواني) مسير رفتار و الگوي دلبستگي را تعيين مي كنند و بدين ترتيب روابزط عاطفي يك

فایل : 43 صفحه

فرمت : Word