مقاله کامل در مورد ایدومتری

مقدمه :
شنوايي شناسي معادل فارسي واژه (Audiology ) است که به معناي شناخت، بررسي و تحقيق در زمينه علم شنوايي مي باشد و مسائلي از قبيل ارزيابي هاي کمي و کيفي شنوايي، تشخيص اختلالات شنوايي و تعادل، حفاظت و پيشگيري از اختلالات مربوط به سيستم شنوايي و همچنين انجام توانبخشي شنوايي براي افراد کم شنوا و نا شنوا را در بر دارد.
قدمت شنوايي شناسي به جنگ جهاني دوم بر مي گردد. زيرا مشکلات متعدد ايجاد شده در سربازان بازگشته از جنگ و ناشنوايي هاي تمارضي احتياج مبرم به شنوايي شناسي را بيشتر از هميشه مشخص مي کرد. به درستي مشخص نيست که چه کسي اولين بار از عبارت شنوايي شناسي استفاده کرد اما يکي از کساني که در طرح و ترويج اين عبارت و شناساندن اين رشته تخصصي نقش به سزايي داشته، Reymond Carhart بوده است. شنوايي شناسي در دهه 40 ميلادي  آکادميک گرديد و با پيشرفتي که تا کنون داشته است، امکان ادامه تحصيل در آن تا درجه دکترا وجود دارد و نه تنها تا کنون از اهميت آن کاسته نشده است بلکه به واسطه صنعتي شدن جوامع و همچنين افزايش جمعيت سالمندان – به دليل توفيقات بشر در غلبه بر بيماري ها- جايگاه جديدي يافته است.
اين رشته تحصيلي در ايران نسبتا˝ نو پا بوده و اولين بار در سال 1355 در مقطع کارشناسي در دانشکده علوم توانبخشي، که در آن زمان به طور مستقيم زير نظر وزارت علوم بوده، تاسيس شده است (البته قبل از آن چند دوره در مقطع کارداني در دانشگاه شهيد بشتي تدريس شده است). مقطع کارشناسي ارشد اين رشته نيز
در سال 1371 راه اندازي گرديده  و هر سال تعداد محدودي دانشجو در اين مقطع پذيرفته مي شوند.
شنوايي سنجي
ديد کلي
شنوايي شايد مهمترين حسي باشد به نحوي که بدون بهره‌مندي از آن توانايي انسان در ايجاد ارتباط با پيرامون خود بطور محسوسي کاهش مي‌يابد. اين توانايي بالا در ايجاد و ارتباط ، انسان را در مقايسه با ساير موجودات از جايگاه ويژه‌اي برخوردار مي‌سازد. متأسفانه تعدادي از بيماريها با ايجاد اختلال در سيستم شنوايي باعث محدوديت در اين توانمندي مي‌شوند. بنابراين بررسي اختلالات شنوايي دقت بيشتري را طلب مي‌کند.
شنوايي سنجي با صداي خالص ، متداولترين روش شنوايي سنجي در کلينيک محسوب مي‌شود، با اينحال اين روش تنها قادر به تشخيص کم شنوايي متقارن و دو طرفه حسي – عصبي بوده در حالي که علت اختلال قابل تشخيص نمي‌باشد. شنوايي سنجي گفتاري در صورت دسترسي از دو حيث کمک کننده است، اول اينکه اختلال شنوايي سنجي گفتار نسبت به تون خالص از ارزش تشخيصي بيشتري برخوردار است و اين روش مي‌تواند اختلال در ناحيه حلزون و اختلال عصبي يا اختلال مرکزي را مشخص کند.
شنوايي سنجي با صداي خالص
PTA) Pure – tone audionetry) با استفاده از دستگاه شنوايي سنج با صداي خالص ، اصواتي با فرکانسهاي مختلف به فرد مي‌دهند و آستانه شنواييهاي تعيين شده براي انتقال هوايي و انتقال استخواني بطور جداگانه
اندازه‌گيري شده و به ترتيب توسط خطوط ممتد و نقطه چين بهم متصل مي‌شوند.
اديوگرام
اديوگرام داراي دو ستون است. ستون عمودي شدت صوت را نشان مي‌دهد (برحسب دسي بل). در اين ستون عدد صفر بيانگر حداقل شدت صوتي است که بيش از نيمي از افراد نرمال مي‌توانند بشنوند. اگر فردي قادر به شنيدن يک فرکانس مفروض در 10_دسي بل باشد، يعني وي مي‌تواند فرکانس مذبور را بهتر از يک فرد ميانگين بشنود. شنوايي طبيعي وقتي است که آستانه شنوايي گوش از 25 دسي بل بالاي صفر بيشتر نباشد. ستونهاي افقي فرکانسهاي بکار رفته را نشان مي‌دهند. معمولا هفت فرکانس از 250 تا 8000 هرتز که بيشتر سر و کار داريم مورد بررسي قرار مي‌گيرند.
محاسبه ميزان کاهش شنوايي
براي محاسبه ميزان کاهش شنوايي ، ميانگين شنواييها را براي فرکانسهاي 500 ، 1000 و 2000 بر حسب هرتز حساب مي‌کنند. در حد آستانه شنوايي انتقال هوايي و استخواني را اندازه گرفته و انتقال هوايي را به خط ممتد و انتقال استخواني را به نقطه چين و بالاتر از انتقال هوايي ترسيم مي‌کنند. گوش راست را با رنگ قرمز و گوش چپ را با رنگ آبي ، نشان مي‌دهند. در شنوايي نرمال دو خط بر هم منطبق هستند و در نمودار هر دو بالاي 20 هرتز هستند. در کاهش شنوايي عصبي دو خط برهم منطبق هستند و هر دو زير 20 هرتز مي‌باشند. در کاهش شنوايي انتقالي دو خط بيش از 10 هرتز باهم فاصله دارند.
شنوايي سنجي گفتاري
در روش Speech audiometny بجاي صداي خالص از صداهاي گفتاري (کلمات) استفاده مي‌شود. اين آزمون شامل دو قسمت است:
آستانه درک گفتار
SRT) Speech reception threshold) سطحي است که در آن فرد شنونده بايد بتواند 50 درصد کلمات يک ليست از کلمات دو سيلابي مشخص را تکرار کند. PAT و SRT بايد بهم شبيه باشند.
توانايي تفکيک گفتار
SDS) Speech discrimination score) با استفاده از يک ليست کلمات تک سيلابي و با شدت معادل 40 هرتز يا بيشتر انجام مي‌شود. افراد طبيعي ، 100 – 95 درصد اين کلمات را به درستي تکرار مي‌کنند. بيماران مبتلا به کاهش شنوايي عصبي يا مرکب ممکن است قادر به تکرار ميزان بسيار کمتري از کلمات باشند.
تمپانومتري
در شنوايي امپدانس (Impedence) يا تمپانومتري ميزان قابليت پذيرش (کمپليانس) يا برعکس آن ، مقاومت (امپدانس) سيستم شنوايي سنجيده مي‌شود. هر چقدر قدرت پذيرش بيشتر باشد، انرژي صوتي بيشتري جذب خواهد شد و هر چقدر مقاومت بيشتر باشد، سيستم غير قابل انعطافتر بوده و انرژي بيشتري به مجراي گوش بر مي‌گردد. تمپانومتري روش ساده‌اي است که بويژه در کودکان کم سن و سال مفيد واقع مي‌شود، ولي هيچ وقت جايگزين SA و PTA نمي‌شود.
در تمپانومتري از يک گوش ويژه با سه سوراخ مجزا استفاده مي‌شود که مي‌توان با ايجاد صوت و دميدن هوا از طريق آن ، شرايط انتقال را در حالات مختلف سنجيد.
با رسم کردن قابليت پذيرش گوش در يک محور و فشار هوا در محور ديگر ، يک تمپانوگرام بدست مي‌آيد، که ميزان مقاومت و پذيرش انرژي صوتي توسط گوش را نشان مي‌دهد. قابليت پذيرش صوتي هنگام مساوي بودن فشارها در دو طرف پرده صماخ بيشترين مقدار را دارد.
آزمون بلع (Swallow test)
رايجترين آزمايش براي بررسي وضعيت شيپور استاش است. در اين آزمايش در صورت طبيعي بودن عملکرد شيپور استاش ، به علت متعادل بودن فشار در دو طرف پرده صماخ ، تمپاگرام حداکثر قابليت پذيرش را نشان مي‌دهد. در صورت انسداد شيپور استاش ، تمپانوگرام فشار منفي را نشان خواهد داد.
شنوايي سنجي در کودکان و شيرخواران
ارزيابي شنوايي در کودکان به علت اهميت آن در يادگيري ، بسيار مهم است. دقيقترين و قابل اعتمادترين روش براي آزمايش شنوايي در اين گروه سني ، بررسي آستانه شنوايي با ارزيابي پاسخ به تحريک ساقه مغز يا (Brain Stem evoked response) مي‌باشد.
چشم انداز بحث
ارزيابي قدرت شنوايي در افراد مختلف بخصوص کودکان از اهميت بسياري برخوردار است. بعضي از بيماريها باعث کاهش شنوايي مي‌شوند، بايد با تشخيص زود هنگام اختلالات شنوايي از عوارض بعدي آن پيشگيري کرد. امروزه علم پزشکي پيشرفت زيادي کرده و روشها و دستگاههاي زيادي براي اين منظور و ساير بيماريها ، ابداع شده است.
تاريخچه ي روش هاي تربيت شنوايي
تلاش هاي اوليه در تربيت شنوايي به قرن 18ميلادي برمي گردد،که برنامه هاي سازمان نيافته در قالب دست
نوشته هاي افرادي در اروپا که حاوي تجربياتشان دراين زمينه با افراد کم شنوا بود وجود داشت.ماکس گلدشتاين( درسال م .1939 )يکي از اولين کساني بود که برنامه تربيت شنوايي منسجم را ارائه نمود.وي معتقد بود که با آموزش هاي ويژه،افراد نا شنوا مي توانند برخي از جنبه هاي گفتار را دريافت ودرک نمايند.وي روش خاص خود را روش اکوستيکي ناميد.در اين روش فرد کم شنوا به طور منظم با اصوات گفتاري منفرد ،ياکلمات و جملات آشنا مي گردد.تااينکه درک وتوليد گفتار وي بهبود يابد.تلاش هاي گلدشتاين تاثيرات عمده اي روي تفکر بسياري از متخصصين در طول ساليان گذاشت وروشي که وي ارائه نموددر زمان خود انقلابي در برنامه هاي تربيت شنوايي به وجود آورد.
در همان اوايل قرن 20 روش ديگري توسط ودنبرگ به نام روش تک حسي مطرح شد که تکيه ي اساسي آن بر باقيمانده شنوايي بود.وتا هنگامي که فرد قادر به استفاده از باقيمانده شنوايي خود نبود به وي اجازه استفاده از حس بينايي ولب خواني کردن داده نمي شد.در مراحل اوليه آموزش،به کودک سمعک داد ه نمي شد،ودرمانگر مي بايست در فاصله 3-2 سانتي متري گوش کودک با وي صحبت مي نمود.پس از اينکه کودک دراين فاصله متوجه صدا مي شدو عکس العمل نشان مي داد،براي وي سمعک تجويز شده وسپس آموزش هاي ديگر نظير لب خواني آغاز مي گرديد.بسياري از محققين معتقدند گه اين روش نمي تواند براي کودکان کم شنوا موفقيت آميز باشد.اين امر به ويژه در کودکاني که باقيمانده شنوايي بسيار اندکي دارند،صادق است. در طول جنگ جهاني دوم تمرکز اصلي تربيت شنوايي بر استفاده از اين روش ها در کوکان ناشنوايي عميق بود،تا اينکه
بتوان کسب گفتار و زبان را براي اين کودکان آسان نموده وظرفيت هاي آموزشي آنها را افزايش دهد.کارهات در سال (1960ميلادي) تمرينات تربيت شنوايي را گسترش دادوبا تعداد زيادي بزرگسال کم شنوا که کم شنوايي اکثر آنها ناشي از NIHLبود استفاده کرد.
برنامه تربيت شنوايي او شامل 4 مرحله اصلي است:
1-آگاهي از اصوات
2-تمايزگذاري اصوات متفاوت غير گفتاري
3-تمايز گذاري کلي بين الگوهاي اصوات گفتاري ساده
4-تمايزگذاري دقيق گفتار
مجددا در سال هاي اخير اين تاکيدات کارهات توسط ساندرز (1993ميلادي)وتعداد بيشماري از مراکز توانبخشي ديگر مد نظر قرار گرفته است.
مخملک وتاثير آن بر شنوايي
با عفونت استرپتوکوکي ايجاد مي شود. با تظاهرات پوستي،توکسين آن توليد اريتروژن مي کند.
درکودکان سنين 5-3ساله بيشتر ديده مي شود. دوره ي کمون بيماري5-2روز طول مي کشد.
ابتدا به صورت فارنژيت(فارنکس به صورت قرمز آتشين در مي آيد)ظاهر مي شود.وجود تب همراه با پر خون شدن زبان که نماي توت فرنگي پيدا مي کند .دو روز بعد بثورات جلدي ظاهر مي شوند که بيشتر در صورت ،تنه،کشاله ي ران،و بازو ها ست.
که اين بثورات با فشاردست سفيد مي شوند.يک هفته بعد از تب علائم تخفيف پيدا مي کنند،در مقابل استرپتوکوک هاي عامل مخملک آنتي توکسين توليد مي شودکه در دوره هاي بعدي شخص مصونيت پيدا مي کند.

فایل : 32 صفحه

فرمت : Word