مقاله کامل درباره كمروئي

دانشگاه علمي و كاربردي
واحد 21
درس : روانشناسي اجتماعي
موضوع
كمروئي
استاد:
جناب آقاي دكتر ذاكر
گردآورنده
امير زماني
ورودي 86
فهرست مطالب
عنوان صفحه
كمروئي چيست؟
نظرات ارائه شده از ديدگاه دانشمندان
انواع حالات انزواطلبي
ملاك هاي تشخيصي مشكل اختلال كمروئي و گوشه گيري
شيوه كمروئي
عوارض كمروئي از ديدگاه زيميادرو
ميزان كمروئي
علل كمروئي
مقابله با كمروئي و راههاي درمان آن
موثرترين روش هاي كاربردي درمان كمروئي از ديدگاه غلامعلي افروز
توصيه هاي لازم
توصيه ها و پيشنهادات لازم ديگر
اقدامات خارج از ايران
مقدمه
« خداوند متعال وقتي انسان را آفريد از نظر جسمي تجهيزاتي مانند چشم و گوش و زبان را در او قرار داد تا در پرتو اين تجهيزات طبيعي راه را از چاه تشخيص داده ، از انحراف و سقوط محفوظ بماند. بموازات اين حواس ظاهري روحيات بسيار ارزنده اي همانند عفت و حيا و غيره به او ارزاني داشت تا با برخورداري از اين منابع دروني در برابر هوي هاي نفساني ايستادگي نمايد.
انسانها همانطور كه با چشم ظاهر قادر بديدن هستند با چراغ عقل و برخورداري از روحياتي همانند حيا و عفت از پليدي ها و اعمال زشت دوري مي گزينند.
امام جعفرصادق عليه السلام فرمود: الحياء من الايمان و الايمان في الجنه حياء و شرم بخشي از ايمان است و ايمان جايگاهش بهشت برين است.
رسول خدا فرمود : حياء بر دو گونه است: قال رسول الله (ص) الحياء حيا ان حيا عقل و حيا حمق فحياء العقل هوالعلم و حيا الحمق هوالجهل . يعني حيا بر دو نوع است او حيا و شرم راستين و معقول ، چنانچه انسانها بر اساس فطرت بايد از اعمال زشت و ناروا ابراز تنفر كرده از انجام آن خودداري بورزند، چنين حيائي را حياء عقل گويند.
نوع ديگر از حياء وجود دارد كه مي توان آن را جزء روحيات منفي انسان بحساب آورد مثل اينكه چيزي را نداند و از سوال كردن از ديگران دچار شرم گردد و بعبارت ديگري چنين شخصي دچار كمروئي است و اين روحيه علاوه بر اينكه مطلوب و سودمند نيست بلكه زيان آور نيز مي باشد و آدمي را از استكمال و پيشرفت باز مي دارد.
امام جعفرصادق عليه السلام فرمودند:
« من رق وجهه رق علمه. هر كه از سوال كردن دچار شرم و خجلت گردد از كسب علوم محروم مانده نمي تواند به ذخاير علمي دست يابد»
كمروئي چيست؟
كمرويي يك توجه غيرعادي و مضطربانه خويشتن در يك موقعيت اجتماعي است كه در نتيجه آن فرد دچار نوعي تنش رواني- عضلاني شده ، شرايط عاطفي و شناختي اش متاثر مي گردد و زمينه بروز رفتارهاي خام و ناسنجيده و واكنشهاي نامناسب در وي فراهم مي شود. به ديگر سخن پديده كمروئي به يك مشكل رواني – اجتماعي و آزاردهنده شخصي مربوط مي شود كه همواره به صورت يك ناتواني يا معلوليت اجتماعي مي گردد. به كلام ساده، كمروئي يعني«خود توجهي»
فوق العاده و ترس از مواجه شدن با ديگران. زيرا كمروئي نوعي ترس و اضطراب اجتماعي است كه در آن فرد از مواجه شدن با افراد نا آشنا و ارتباطات اجتماعي گريز دارد.
بنابراين :
كمرويي روبه رو شدن با افراد جديد را براي فرد نگران كننده و دشوار جلوه مي كند.
كمرويي وارد شدن به اماكن جديد و كسب و كار و تجارت تازه را براي فرد سخت مي نمايد.
«كمرويي مخفي شدن از انظار و احساس عجز در عين توانمندي را سبب مي شود. بايد توجه داشت كه احساس كمرويي افراد هميشه در برابر انسانها متبلور مي شود و نه حيوانات، اشياء و موقعيت هاي طبيعي و جغرافيايي»
« كمرويي يا خجالتي بود هميشه با يك درماندگي همراه است و در جوار واژه هاي زندگي اجتماعي، خانوادگي ، حرفه اي قرار مي گيرد. اين امر كاملاً قابل فهم است،
چرا كه يك شخص خجالتي در وفق دادن خود با شرايطي كه براي او خطرناك به نظر مي رسد، ناتوان است»
نظرات ارائه شده از ديدگاه دانشمندان اسلام و انديشمندان غرب در مورد كمرويي:
از نظر حميدالشمس العمالي: « كمرويي معادل ترس از قضاوت ديگران نسبت به خود است به نظر نامبرده علل كمرويي عبارتند از : عيبجويي، تمسخر ، تحقير، داشتن نقص عضو، بي بهره بودن از زيبايي»
از نظر حسين آزاد: « برخلاف واكنش دلواپسي بيش از اندازه كه كودك براي برقراري احترام خود از را خويش خارج مي شود تا كار ديگران را انجام دهد، در واكنش كناره گيري( خجالت و كمرويي) شخص از طريق جدا ساختن خود از تماسهاي اجتماعي به اين مقصود نائل مي آيد»
ايرج پورباقر : « به نظر ايشان علل كمروئي عبارتند از : كمبود محبت، تنبيهات بي مورد والدين و ضربه هاي رواني در دوره كودكي»
از نظر آندره هوزه كمرويي عبارتند از : « رنج بردن از احساس زيردستي و احساس ناتواني براي زندگي و دفاع از خويش، رنج بردن از كمرويي والدين و عدم رسيدگي به وضع اطفال خود، ترس از بيماريها و حوادث و بازيهاي خشن، جاه طلبي و خودپسندي والدين، مهلت ندادن به كودك جهت ابراز وجود و نيز منع والدين از شركت در كارهاي گروهي و بازهاي گروهي با همسالان و همكلاسهاي خود است.»
نظر پروفسور آلن.ا.راس: « اختلال رفتار كمرويي، گوشه گيري در كودكان با نشانه هاي زير همراه است: از نظر وي اينگونه كودكان در موقعيتهاي متعدد از ارتباط اجتماعي پرهيز مي كنند و دوستاني محدود و علايقي محدود دارند. كودكان منزوي در مقابل انتقاد بسيار حساس بوده و در مقابل شكست به آساني روحيه خود را مي بازند بسيار غصه مي خورند فاقد شور و علاقه هستند و در مقابل وظايف مختلف عكس العمل و برداشتي كاملاً غمگين و بي حال دارند.»
از نظر فريد: قسمت اعظم كمرويي و خجالت بستگي دارد به كشمكشهاي سختي كه در خصوص اميال جنسي و كنجكاوي شهوي در كودكي
گريبانگير آدمي شده است. اينان در كودكي مجبور به احتياط و خودداري و سر نگهداري بوده اند كه در بزرگي خجالت زنده و كمرو مي شوند.»
انواع حالات انزوا طلبي و كمرويي
« كناره گيري اجتماعي : اين گروه از افراد، كساني هستند كه در سازگاري اجتماعي دچار شكست شده و از مصاحبت با مردم خودداري مي نمايند و سرگرميهاي فردي را به شركت بر امور اجتماعي مقدم مي دارند. اغلب اوقات تنها با اعضاي خانواده خود و همسالان آشناي خود بازي مي كنند. اغلب آرام و بي سر و صدا هستند ولكن گاهي عكس العمل آنها به صورت حمله و تعارض ظاهر مي شود. از ديگران دوري مي نمايند شرم و خجالت آنها ممكن است موجب عدم توانايي در كسب برخي مهارتها شود .
لالي انتخابي: حالت كلي و اساس اين اختلاف كناره جويي دائم از صحبتها، تقريباً در تمام موقعيتهاي اجتماعي مي باشد، عليرغم توانايي در درك صحبت محاوره اي و صحبت كردن اين كودكان ممكن است به وسيله تكان دادن سر و بعضي موارد توسط نطق و اداي جملات تك سيلابي و كوتاه ارتباط برقرار كند. كودكان و نوجوانان مبتلا به اين اختلال عموماً
مهارتهاي زباني عادي را دارند اگرچه بعضي از آنها رشد توام با تاخير و اختلالاتي در تلفظ دارند. اما به هر حال امتناع از صحبت ناشي از عدم كفايت در تكلم و زبان و اختلال ذهني ديگر نيست. اين افراد به طور معمول داراي حالات رفتاري از قبيل خجالت مفرط، انزوا و كناره گيري اجتماعي و اتكاء و چسبيدن به مادر، امتناع از رفتن به مدرسه، رفتاري اجباري گونه مثل وسواس و منفي گرايي و بالاخره اوقات تلخي با خشم هستند و اين اختلال معمولاً در مدرسه بيشتر آشكار شده و در نتيجه آسيبهاي تحصيلي و اجتماعي براي كودك ايجاد مي كند.
اختلال اجتماعي دوري گزيني: ويژگي اصلي اين اختلال وجود اضطراب و آشفتگي است اين افراد ممكن است به مواظبت كنندگانش بچسبند و با آنها نجوا كنند. آنها هنگامي كه مواجه با اندكي درخواست براي ارتباط با افراد ديگر مي گردند گريان و مضطرب مي شوند گرچه هيچگونه آسيب و ضايعه اي در مهارتهاي ارتباطي وجود ندارد ، لكن اينگونه كودكان ممكن است به عنوان كودكان بدون كلام ( بي زبان ) يا حتي بعنوان افراد گنگ بنظر آيند.
اوتيسم: اين افراد كساني هستند كه فاقد توانايي در برقراري ارتباط با افراد ديگر و حتي در رختخواب يا گهواره هستند. اين كودكان چون از كنشهاي متقابل اجتماعي اجتناب مي كنند به سرعت از نظر رشد عقب مي افتند. كودك بيش از بدست آوردن قدرت تكلم داراي نارساييهايي در ارتباط كلامي يا زباني نشان مي دهد. نيمي از كودكان هرگز سخن گفتن را نمي آموزند و كودك در تكلم خود حالت انعكاس صدا دارد و در كودكان سنين بالاتر عدم تكلم شايع است»
ملاك هاي تشخيص مشكل اختلال كمرويي و گوشه گيري
« با صداي زير و آرام صبحت مي كند به طوريكه اطرافيان به سختي صداي او را مي شنوند.
وقتي از او سوال شود چشمان خود را به طرف ديگر مي اندازد.
از پاسخ به سوالات اجتناب مي كند مثلاً حاضر نيست در جلوي شاگردان به صورت شفاهي درس جواب دهد.
بيشتر اوقات در منزل و مدرسه تنها بودن را به جمع ترجيح مي دهد.
در هنگام صحبت كردن بي حال است.

فایل : 41 صفحه

فرمت : Word