مقاله کامل انجير

انجير
نام جنس انجیر Ficus L. است .که از نام لاتین قدیم گیاه گرفته شده است . این جنس از تیره توت یا Moraceae است و دارای 800گونه می باشد .
– ويژگي هاي گياهشناسي جنس انجير :
درختان ، درختچه ها و یا گیاهان اپی فیت و بالارونده خزان پذير و یا همیشه سبز با شاخه هاي كوتاه است . اين درخت داراي پوست قهوه اي يا خاكستري و برگهاي متناوب بوده تمام قسمتهای گیاه دارای شیرابه می باشد.
گلها تک جنس و گیاه تکپایه یا دو پایه است . گل آذین به شكل كوزه در آمده و گلهای کوچک تک جنس فاقد گلبرگ به سطح داخلي آن چسبیده اند در گونه های مختلف انجير گلهاي نر و گلهاي ماده به شكلهاي متفاوت و در مواقع مختلف سال تشكيل مي شوند مثلاً در کوزه(گل آذین) های بهاره ، گلهاي نر كه داراي گلپوش سه قطعه اي و سه پرچم هستند همراه با گلهاي سترون و نازا كه خامه اي كوتاه دارند ، ديده مي شوند . در کوزه های تابستاني فقط گلهاي ماده بارور با خامه بلند وجود دارد در کوزه های پائيزي فقط گلهاي پنبه اي ديده مي شود .
عمل گرده افشاني و لقاح در اين گياهان بوسيله حشره کوچکی به طول 2تا3میلیمتر بنام Blastophago glossorum انجام مي گيرد و در جريان گرده افشاني ابتدا حشره ماده به داخل گل آذین کوزه مانند كه داراي گلهاي پنبه اي است وارد مي شود و داخل آن تخمگذراي مي كند . سپس حشرات به وجود آمده از تخم در داخل نهنج جفت گيري مي كنند بعد بلافاصله نرها مي ميرند و حشرات ماده در حالي كه دانه هاي گرده به بدن آنها چسبیده از کوزه مربوطه خارج مي شوند و
وارد گل آذین دیگر برای تخمگذاری می شوند. بدين ترتيب دانه هاي گرده را به داخل کوزه پایه هاي ديگرمي برند و سبب لقاح گلهاي ماده موجود در آنها مي شوند .
میوه انجير خوراكي در واقع نوعی میوه کاذب است که از گل آذین کوزه مانند آبدار بوجود آمده است . کاسبرگهای هر گل نیز گوشتی شده است . ميوه هاي حقیقی گیاه فندقه بوده که به تعداد بي شماري در هرکوزه (گل آذین ) قرار دارند . دانه انجير داراي جنين مستقيم يا خميده و شامل آلبومن يا فاقد آن است .
/
– معرفي گونه هاي جنس Ficus :
لول یا لور Ficus bengalensis L.
از درختان بزرگ كائوچويي در جزاير و بنادر جنوب مانند آبادان و بوشهر تا چا ه بهار و تيس مي باشد . اصل این گیاه از هند شرقي است .
از ساقه هاي هوايي آن ريشه هاي هوايي بي شماري ظاهر مي شوند به طوري كه به زمين مي رسند و در اطراف درختان بزرگ صدها متر مربع زمين را اشغال مي كنند . این ریشه ها را ریشه های شمعی گویند . برگهاي لور بيضي شكل و درست و براق و طول آن به cm 25 بالغ مي گردد .
/
ميوه گیاه بي پايه و به درشتي فندق است و چوب آن خاكستري رنگ مي باشد و سختي و دوام چنداني ندارد ولي در آب دوام مي كند و چوب ريشه هاي هوايي آن سخت است .
نام اين درخت در جنوب لول ، لور ، درخت مكرزن است و در جزيره خارك ، ليل و در جزيره كيش لير ناميده مي شود و در كتب مختلفه به اسامي اثاب ، الول بروبرگت و كراك نامبرده شده و تصور مي شود . كه سه نام اخير نامهاي اين درخت در هند است.
2- انجير ( Ficus carica L.)
اين گونه داراي واريته هاي زير است :
Ficus carica var genuine Boiss.
Ficus carica var Johannis Boiss
Ficus carica var rupestris Hausskn
Ficus carica var genuina : درخت انجير در اغلب جنگلهاي شمال و ساحل درياي خزر وجود دارد ولي بيشتر طالب نقاط گرم و خشك مي باشد و بطور پراكنده مي رويد . در جنگلهاي ارسباران و گلي داغ نيز ديده مي شود اما تا ارتفاع زيادي از جنگل بالا نمي رود .
پائين ترين نمونه هاي آن در سواحل شمال است و حد اعلاي آن در ارتفاع m 1800 اسالم است . درخت انجير علاوه بر جنگلهاي شمال در استپهاي مختلف و جنگلهاي غرب نيز ديده مي شود . چوب آن در شمال مصرف روستايي ندارد و فقط براي تهيه تخته صندوقهاي مركب مصرف مي گردد .
/
ارتفاع درخت انجير به 6 متر و قطر آن به 40 سانتي متر مي رسد داراي تنه اي صاف و خاكستري است و برگهايش لوب دار و زبر مي باشد و نهنج ميوه آن گوشتي و شيرين است . نامهاي محلي آن عبارت است از :
انجيل ( در مازندران) – انجير ( درنور )- شال انجير (در آمل )– گم شو(درارسبلان )
ديوانجير ( در رامسر )- انجي ( در طوالش ) هنجير ( در كردستان)- كشكل ( در رودسر ) و نام عربي آن تين است .
Ficus carica var Johannis

فایل : 27 صفحه

فرمت : Word