مقاله کامل انار

انار
مقدمه
من انار هستم
یکی از رسومات شب یلدا خوردن انار گلپرزده می باشد ، بهتراست این میوه بهشتی را بیشتر بشناسیم :
میوه بهشتى هستم، و یك دنیا خاصیت دارم.
زادگاهم ایران است .
بهترین موقع خوردن من صبح زود است .
رب من ، غم و غصه را از دل مى برد.
شیرین مرا، براى رفع سینه درد و سرفه میل كنید…
اسم من انار است ، و گاهى نار مى گویند. از من در قرآن مجید تعریف شده است . زادگاه اولیه من ایران مى باشد، ولى امروزه در بسیارى از كشورها كاشته مى شوم . طعم من گاهى ترش ، گاهى شیرین و گاهى ملس است . در اثر تربیت یك نوع انار بى هسته وجود دارد كه پوست مغز و دانه هاى آن نرم و لطیف مى باشد. نوع شیرین من براى سینه و ریه نافع است ، ولى نوع ترش ‍ ما سینه را خشك مى كند، و براى مبتلایان به درد سینه و سرفه خوب نیست ، براى آنهایى كه جگرشان گرم است ، هیچ میوه اى مناسب تر از نوع ترش ما نیست .

ما تا بخواهید سرشار از ویتامین هاىA , B , C , E هستیم و به قدرى آهن و فلزات مفید دیگر داریم كه هضم ما را سنگین كرده ، و كمى نفاخ به نظر مى رسیم ، ولى این سنگینى و نفخ از نوع سایر میوه ها نیست ، و به زودى پراكنده مى شود و یكى دیگر از مشخصات ما این است كه آب ما سنگین تر از خوردن دانه هاى ما با هسته است ، چون مغز هسته ى دانه هاى ما خود كمى پائین است ، و پوست سخت آن روده ها را جارو مى كند، آب میوه ى من داراى قند – تانن و یك ماده ى مفید به نام كره ماناتین است كه از دوستان كبد بوده ، و آن را پاك و در نتیجه رنگ رخساره را باز مى نماید، من به علت داشتن ویتامین هاى آ به رشد اطفال كمك مى
كنم . به علت داشتن انواع ویتامینB اعصاب را تقویت كرده ، آنها را محكم و شك و دودلى را از بین مى برم ، به علت داشتن ویتامین B6ضد استفراغ بوده ، و درمان ویار زنان باردار هستم
اگر خانمى هنگام آبستنى از من ، یا رب من زیاد بخورد، بزرگ ترین خدمت را به فرزند آینده خود كرده است ، زیرا من علاوه بر جلوگیرى از ویار و تقویت مادر و فرزند، به رشد آینده طفل هم كمك خواهم نمود. من به علت داشتن آهن و ویتامین هاى لازم ، خون ساز بوده و آن را اصلاح مى نمایم .

بهترین موقع خوردن من صبح ناشتا است . در موقع خوردن به من گلپر بزنید علاوه بر بوى مطبوع به هضم من هم كمك خواهد كرد.
من درمان اسهال هم هستم . دانه هاى میوه ى جنگلى من كه به ناردان معروف است ، در معالجه  اسهال شهرت فراوان دارد.
رب من بهترین چاشنى براى فسنجان و خورش بامیه – آش انار و خوراك هاى دیگر است ، و به علت داشتن تانن و آهن ، رنگ آن ها را سیاه مى كند.
اگر این رب را با عسل مخلوط كنید، براى معالجه زخم بینى و بثورات جلدى مصرف آن از خارج مفید است .

خوردن آب میوه شیرین من با شكر و نشاسته براى معالجه سینه درد و سرفه توصیه شده است و مرا در موقع یرقان نیز تجویز كرده اند، و براى اصلاح سپرز نیز سودبخش مى باشم .نگاه به دل پر خون من نكنید، تمام قسمت هاى درخت من مفیدند. پوست میوه – پوست ساقه و پوست ریشه من مصارف صنعتى و درمانى دارند و از گل من هم مى توان استفاده كرد.پوست میوه ى من در رنگرزى و چرم سازى از قدیم به كار مى رفت ، و بهترین قالى هاى ایران را با آن رنگ مى كردند.
مزمزه و نگاهداشتن آب میوه ترش من در دهان ، برفك و جوش هاى دهان را پاك مى كند و لثه را محكم مى نماید. میوه ترش من براى مبتلایان به زخم معده و روده خوب نیست و براى سرد مزاجان زیان بخش است ، و جاذبه كبد را كم مى كند، ولى در عوض میوه هاى شیرین و ملس من ، صفرا بر بوده و معده و كبد را تقویت كرده ، و درمان تب هاى صفراوى و یرقان و امراض جلدى است .
رب من جهت رفع خمارى مفید بوده ، و غم و غصه را تسكین مى دهد.
ناردان قابض تر از دانه هاى ما بوده ، جوشانده آن جهت محكم شدن لثه نافع تر است. جوشانده گل ما نیز جهت پیوره و خونریزى لثه تجویز شده است .

درخت انار بومی ایران و مناطق مجاور آن است. کلمه انگلیسی Pomegranate از زبان یونانی مشتق شده که به معنی سیب با هسته‌های زیاد می‌باشد. انار درخت کوچکی است که ارتفاع آن تا 6 متر می‌رسد و در مناطق نیمه گرمسیری می‌روید. گلهای انار درشت به رنگ
قرمز اناری ولی بی‌بو می‌باشد. میوه آن کروی با اندازه های مختلف دارای پوستی قرمز رنگ و یا زرد رنگ می‌باشد. رویهمرفته در حدود بیست نوع مختلف انار در دنیا موجود است.
شرح گیاه
کلمه لاتین granatum از granun که به معنی دانه است مشتق گردیده و منظور آن بوده است که میوه گیاه دارای دانه های متعدد بیشمار است انار درختی است که منشأ آن به تفاوت ایران و بین النهرین و همچنین نواحی شمالی آفریقا ذکر شده است ولی از قرائن تاریخی استنباط می گردد که از قدیم الابام الازم در منطقه وسیعی از ایران مانند کردستان،بلوچستان و امتداد و آن تا افغانستان به حالت وحشی وجود داشته و بعداً از آنجا به نواحی دیگر انتقال یافته است امروزه این میوه در همه کشورهای اطراف دریای مدیترانه کاشته می شود در سنگ نوشته های مصریها متعلق به 2500 سال قبل از میلاد و مسیح شکل انار دیده شده و هنگام دفن مرده ها اناری هم در کنارش می گذاشتند. درخت انار دارای ساقه ای ناهموار با چوب محکم و پوشیده از پوستی به رنگ مایل به سبز است شاخه های متعدد آن شکل نامنظم و رنگ قرمز مخصوص دارند و غالباً نیز در انتها به نوک تیزخار مانند ختم می شوند برگهائ آن متقابل ، شفاف ، ساده (گاهی منفرد یا فراهم حتی در شاخه های مختلف یک درخت) و گلهای آن درشت و شامل گلبرگهای به رنگ قرمز مایل به ارغوانی است. از اختصاصات آن این است که کاسه گوشتدار آن پس از تشکیل میوه نیز در قسمت مادگی آن به پیاله نهنج پیوستگی دارند
بطوریکه مجموعه آنها تخمدانی تحتانی و شامل برچه های فراهم در یک تا سه ردیف منطبق به هم بوجود می آورد. میوه آن کروی به بزرگی یک نارنج گاهی بزرگتر و دارای پوستی ضخیم و قرمز رنگ و یا نازک و ناهموار است. دانه های فراوان انار هر یک در بخش آبدار و قرمز رنگ یا به صورتی رنگ محصور است بعضی از نژادهای این درخت گلهای سفید و برخی نیز دانه های محصور در یک قسمت گوشتدار سفید مایل به صورتی دارند.
انواع
انار را می توان طبق مزه میوه آن به انواع شیرین، میخوش و ترش تقسیم کرد، انواع شیرین درختهای انار با داشتن برگهای سبز روشن و خار و قد نسبتاً کوتاهتر از انواع ترش و میخوش متمایز می شوند انواع ترش و میخشوش آن دارای قدی بلندتر و برگهای سبز تیره اند. طبق رنگ پوست به انواع زرد، قهوه ای و قرمز تقسیم می شوند با استفاده از رنگ دانه های میوه به انواع دانه سفید و دانه قرمز و روش و دانه قرمز تیره می توان آنها را تقسیم نمود. با مقایسه بزرگی درختچه ها به انار پا بلند و پاکوتاه رده بندی کرد.
مشخصات گیاهشناسی

فایل : 21 صفحه

فرمت : Word