تحقیق در مورد دم اسبيان

دم اسبيان كنوني، گياهان علفي نواحي مرطوب‌اند كه در چمن‌زارها، مزراع، كنار جويها و چشمه‌هاي نقطا مرطوب روييده، در نواحي شمال ايران فراوان يافتن مي‌شوند. ساقة اين گياهان بندبندي و تو خالي است. ريزوم دم اسبيان به طور افقي عميقاً در خاك قرار داشته، از آن ساقه‌هاي هوايي و ريشه‌هاي نابجاي فراوان جدا مي‌شود.

دم اسبيان دو نوع ساقه، عقيم و بارور دارند.

ساقه‌هاي عقيم دم اسبيان سبز و بندبندي و در محل هر بند، پوشيده از فلسهاي متعدد به هم چسبيده به صورت غلاف يك پارچه است. فلسهاي تشكيل دهندة غلاف به منزلة برگهايي هستند كه در كنار آنها جوانه‌هايي به تدريج رشد كرده، شاخه‌هاي فرعي متعدد تازه را چرخه‌وار به وجود مي‌آورند.

ساقه‌هاي زايا يا بارور معمولاً در بهار ظاهر شده، عاري از شاخه‌هاي فرعي بوده، در انتها حامل سنبله هاگ‌زا هستند

Sp: اسپور

4- پروفانروگام‌ها: يا دانه‌داران ابتدايي كه بازدانگان مقدماتي به شمار مي‌آيند از اين گروه گياهي امروزه دو راسته باقي مانده است كه يكي شامل يك تيره و چند جنس و ديگري يك تيره تك گونه‌اي است. دو راستة اين گروه عبارتند از سيكادالها و ژنكيوآلها.

5- بازدانگان حقيقي يا مخروطيان: اين گروه امروزه تيره‌هاي متعددي با 500 گونه داشته، در دو نيمكرة شمالي و جنوبي مي‌رويند.

6- گروه حدواسط بازدانگان و نهان‌دانگان يا« كلاميدوسپرم»: گروه مزبور شامل راسته‌هاي ولويتچيال، گنه تال و افدرال است. گروه‌هاي 4 و 5 و 6 مجموعاً در يك گروه بزرگتري به نام ژيمنوسپرم كه به معني بازدانه است قرار مي‌گيرند. در اين گروه گياهي تخمكها در برچه‌هاي باز قرار داشته، فاقد تخمدان (برچة بسته) پوشانندة تخمك‌اند.

7- نهان‌دانگان «آنژيوسپرم»: در اين گروه گياهي دانه در محفظة مسدود تخمدان و به صورت پوشيده قرار دارد. نهان‌دانگان در حال حاصل عالي‌ترين و فراوانترين رستني‌هاي سطح كرة خاكي هستند. دستگاه زايشي آنها به صورت گل تكامل يافته است. نهان‌دانگان را برحسب تعداد لپه‌ها كه يك يا دو عدد است به تك لپه‌يي‌ها و دولپه‌ها تقسيم مي‌كنند. دولپه‌يي‌ها به نوبه خود به بي‌گلبرگان يا داراي گل فاقد پوشش (آپتاله) و جداگلبرگان ( ديالي پتاله) و پيوسته گلبرگان (گاموپتاله) تقسيم مي‌شوند.

صفحة 40 و41 و 42 و 43 و44 و45.

موقعيت بازدانگان در رده‌بندي گياهي

در نظام (سيستم) رده‌بندي گياهان آوند‌دار، بازدانگان گروه مستقلي در حد فاصل نهانزادان آوندي و نهاندانگان هستند. بازدانگان امروزي كه در هر دو نيمكرة شمالي و جنوبي مي‌رويند  از نظر اختصاصات كلي به چند گروه مستقل تقسيم مي‌شوند.

تقسيمات عمومي بازدانگان

كليد شناسايي گروه هاي بازدانگان

در رده‌بنديهاي كنوني راسته‌هاي سيكادال و ژنكوآل، گروه مستقلي را به نام گلدان اوليه (پورفانروگام) كه بازدانگاني ابتدايي حد واسط سرخسهاي دانه‌دار (پتريدوسپرمه‌ها) و بازدانگان حقيقي يا مخروطيان (كونيفر) هستند تشكيل مي‌دهند.

پروفانروگامها در پرمين تحتاني ظاهر شده، در ادوار بعيد توسعه يافته، سپس به تدريج خاموش شدند و امروز از دو راستة پروفانروگامها فقط دو فاميل با گونه‌هاي معدود و بدون هيچ تغيير در محدوده‌هاي خاصي از طول و عرض جغرافيايي زمين مي‌رويند.

گذشته از مخروطيان كه تنها گروه حقيقي بازدانه هستند سه راستة آخر كليد فوق يعني راسته‌هاي ولويتچيال، گنه‌تال و افدرال نيز در گروه مستقل ديگري به نام كلاميدوسپرم كه گروه حد واسط بازدانگان و نهاندانگان هستند قرار مي‌گيرند.

بيشتر مخروطيان امروزي در نيمكرة شمالي انتشار دارند، حد انتشار آنها گاهي ممكن است از حلقة قطبي نيمكرة شمالي تجاوز كند.

‌رده‌بندي مخروطيان

رده‌بندي كامل به خصوص فيلوژنتيكي اين گروه گياهي به علت عدم شناسايي كافي از سنگواره آنها تا اندازه‌يي مشكل است. در بين مخروطيان نيمكرة شمالي يك راستة فسيل به نام لوياشيال تقريباً كامل شناخته شدند و همراه با آنها جنسهاي مستقل ديگري نيز با موقعيت سيستماتيكي مشكوك بدست آمد. با همة نواقص فسيلها. مطالعة انواع آنها براي شناسايي و بررسي اشكال مخروطيان امروزي بسيار اهميت دارد و از اين رو در زير به طور اختصار وجه تشابه مخروطيان فسيل را با مخروطيان امروزي ياد‌آور مي‌شويم.

ساقه در گروه‌هاي فسيل، مانند مخروطيان كنوني داراي استوانة آوندي مشخص با چوب و آبكش نخستين است و همچنين رشد كم منطقة محدود چوب ثانوي كه از تراكئيده‌ها با تزئينات هاله‌يي تشكيل شده است، گياهان فسيل را به آروكارياهاي ‌امروزي بسيار نزديك نشان مي‌دهد. فقدان مجاري ترشح كننده و پارانشيم چوبي در مخروطيان فسيل مهمترين اختلافي است كه بين آنها و مخروطيان فعلي مشاهده مي‌شود.

مخروطيان امروزي كه در دو نيمكره شمالي و جنوبي انتشار دارند عبارت از تيره‌هاي زير هستند.

تيرة كاج مطبق آروكارياسه