مقاله فارسی شعر و ترجمه

زمستان
سلامت را نمي خواهند پاسخ گفت سرها در گريبان است كسي سر بر نيارد كرد پاسخ گفتن و ديدار ياران را نگه جز پيش پا را ديد ، نتواند كه ره تاريك و لغزان است وگر دست محبت سوي كسي يازي به كراه آورد دست از بغل بيرون كه سرما سخت سوزان است نفس ، كز گرمگاه سينه مي ايد برون ، ابري شود تاريك چو ديدار ايستد در پيش چشمانت نفس كاين است ، پس ديگر چه داري چشم ز چشم دوستان دور يا نزديك ؟مسيحاي جوانمرد من ! اي ترساي پير پيرهن چركين هوا بس ناجوانمردانه سرد است … اي دمت گرم و سرت خوش باد سلامم را تو پاسخ گوي ، در بگشايمنم من ، ميهمان هر شبت ، لولي وش مغموم منم من ، سنگ تيپاخورده ي رنجور منم ، دشنام پس آفرينش ، نغمه ي ناجور نه از رومم ، نه از زنگم ، همان بيرنگ بيرنگم بيا بگشاي در ، بگشاي ، دلتنگم حريفا ! ميزبانا ! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج مي لرزد تگرگي نيست ، مرگي نيست صدايي گر شنيدي ، صحبت سرما و دندان است
من امشب آمدستم وام بگزارمحسابت را كنار جام بگذارم چه مي گويي كه بيگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟فريبت مي دهد ، بر آسمان اين سرخي بعد از سحرگه نيست حريفا ! گوش سرما برده است اين ، يادگار سيلي سرد زمستان است و قنديل سپهر تنگ ميدان ، مرده يا زنده به تابوت ستبر ظلمت نه توي مرگ اندود ، پنهان است حريفا ! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز يكسان است سلامت را نمي خواهند پاسخ گفت هوا دلگير ، درها بسته ، سرها در گريبان ، دستها پنهان نفسها ابر ، دلها خسته و غمگين درختان اسكلتهاي بلور آجين زمين دلمرده ، سقف آسمان كوتاه غبار آلوده مهر و ماه زمستان است
The Winter
Your greetings they’ll ignore.With their heads resting on their chests, They seek warmth from their breasts, None affords to lift a head to greet the guests. Vision is limited, The road’s dark and slick. Your extended friendly hand is refused,
Not because they are confused; They rather keep their hands where they are warmed. It is frightfully cold. Do not be alarmed. Observe your breath, Leaving the warmth of your breast; Turns into a dark cloud Before it rests On the wall before your chest. If your breath is this unkind, What is amiss; if Distant and near friends, Were to keep you out of mind? My manly Messiah, Uncompromising man of faith! Winter is cowardly and cold, You keep the words warm, Sustain that stance bold. Accept my greetings. Let me in. Your nightly guest: The pedestrian rock, The curse of creation, The uneven melody. Allow this pest, a moment of rest. I am not from Rome or Africa. Allow the Africans the south, North, the Romans. Colorblind I am, Enough for both.
Let me in! Let my sorrow in! Be a good host, To your ever-present guest, Who shivers behind your door. Have mercy on the poor. There is no hail. You may have heard a tale, There exists no death, Only chattering teeth and a short breath.
Tonight I intend to pay back The account for which I lack It is not too late It is not midnight There is no morning Don’t be fooled by the dawn’s false trap. My frozen red ears Bespeak winter’s harsh slap. And your universal sun At the mercy of each breath, Rather than your coffin Brightens the hidden cave of death.Dear friend, with wine, Illumine the sight; Night is day Day is night. They’ll ignore your greeting Amid this depressing weather Doors are shut Heads on chests Hands hidden, Hopes are cruelly cut. Trees are but Crystalline skeletons, The sky’s moved closer; The land is devoid of life, Dimmed are the sun and the moon Winter is rife.
Winter
They are not going to answer your greetingTheir heads are in their collarsNobody is going to raise his headTo answer a question or to see a friendThe eyes cannot see beyond the feetThe road is dark and slickIf you stretch a friendly hand towards anybodyHe hardly brings his hand out of his pocketFor the cold is so bitterThe breath coming out of your chest

فایل : 5 صفحه

فرمت : Word