مقاله تهويه مطبوع خودرو
تهويه مطبوع:
دستگاه تهويه مطبوع درموقع كار دو عمل روي هوا انجام ميدهد:(1)حرارت هوارا (باتبريد) ميگيرد و باين ترتيب درجه حرارت هوا را پايين ميآورد ، و (2) رطوبت هوا را ميگيرد و هوا را خشك ميكند. دستگاه تهويه مطبوع هوا را سرد و خشك ميكند .
دستگاهاي تهويه مطبوع سالها است كه درساختمانهاي ملي، تآترها،سينماها،رستورانها، و منازل مورد استفاده قرار گرفته است. سالها پيش تعداد كمي از دستگاههاي تهويه مطبوعبراي اتومبيلهاي مسافري بكار رفت. ولي در سالهاي اخير كارخانجات اتومبيل سازي مهم، دستگاه تهويه مطبوع را بعنوان يكي از تجهيزات اتومبيل خود در اختيار عموم قرار دادهاند.ما همگي با سرد كن الكتريكي يا يخچال الكتريكي آشنايي داريم. ما اين دستگاها را در منازل خود، رستورانها، اغذيه فروشيها و جاهاي ديگر مشاهده ميكنيم. دستگاه تهويه مطبوع چيز ديگري جز دستگاه سردكن يا تبريد نيستبا اين تفاوت كه يك سيستم براي جريان دادن هوا دارد.حالدستگاهتبريد را مورد مطالعه قرار ميدهيم.
روشهاي سرد كردن:
اگر يك قطه قطعه يخ را در دست بگيريد،دست سرد ميشود. علت اين امر آن است كه يخ حرارت دست شما را ميگيرد. بهمين ترتيب اگر مقداري آب يا الكل روي دست خود بريزيد و آن را فوت كنيد در دست خود احساس سرما
ميكنيد. چرا؟ زيرا مايع بخار ميشود و حرارت را از دست شما ميگيرد. بهمين ترتيب، موقعيكه احساس گرما ميكنيم و عرقميكنيم ، عرق بخار ميشود و حرارت را از بدن ماميگيرد، واحساس خنك شدن ميكنيم بنابرين براي خنك يك جسم بايد حرارت آنرا بگيريم.
1ـ سرد كردن با تبخير ـ
در عنوان 10 ملاحظه كرديم كه حرارت چيزي جز سرعت حركت ملكولها نيست. موقعيكه ملكولهاي يك جسم سريعتر حركت كنند آن جسم گرم ميشود. موقعيكه ملكولهاي جسم آهسته حركت كنند آن جسم سرد است در يخ ملكولها خيلي آهسته و در مسيرهاي محدود حركت ميكنند . ملكولها بهم ميآويزند و يخ منجمد را بوجود ميآورند. ولي اگر يخ را حركت دهيم ذوب ميشود، ملكولها سريعتر حركت ميكنند و از مسير محدود خود خارج ميشوند ، و يخ بصورت آب در ميآيد. حرارت دادن بيشتر به آب باعث جوش آمدن آن ميشود وقتي اين عمل اتفاق بيفتد ملكولها چنين سرعتي پيدا ميكنند كه از داخل آب بيرون ميپرند و آب بحالت بخار در ميآيد. موقعيكه مايعي را روي دست خود بگذاريد شروع به تبخير ميكند، بعبارت ديگر ملكولهاي تشكيل دهنده مايع شروع به ترك كردن دست شما ميكنند. البته براي بيرون پريدن بايد سررعت نسبتاً زيادي داشته باشند. البته بخودي خود نميتوانند تصميم بگيرند كه شروع به حركت سريعتر نمايند. به آنها بايد يك نيروي محركه داد. اين نيروي محركه
از ملكولهاي پوست بدن شما به آنها داده ميشود. ملكولهاي پوست بدن نيز حركت ميكنند. ملكولهاي مايع و ملكولهاي پوست بدن كه هر دو در حال حركت ميباشند پيوسته باهم تصادف ميكنند. در ضمن اين برخوردها به تدريج از سرعت ملكولهاي پوست بدن كاسته ميشود و به سرعت ملكولهاي مايع افزوده ميگردد. اين افزايش بسرعت به ملكولهاي مايع سرعت لازم را براي بيرون پريدن ميدهد، و مايع بخارميشود . ولي توجه داشته باشيد كه ملكولهاي پوست بدن سرعتشان كم شده است. مفهوم اين عمل آنستكه پوست بدن خنك شده است (كم شدن سرعت ملكولها يعني پائين رفتن درجه حرارت).
2ـ سرد كردن با ذوب ـ
موقعيكه يك جسم جامدرا به مايع تبديل كنيم تأثير سرد كنندگي خواهد داشت مثلاً يخ در بسياري از موارد بعنوان ماده سرد كننده بكار ميرود موقعيكه يخ ذوب ميشود، مانند عمل داخل يخچال ، حرارت را از محيط اطراف خود ميگيرد،و به اين ترتيب محتويات داخل يخچال را سرد ميكند. در يخ، كه جامد ميباشد، ملكولها آهسته حركت ميكنند. اين افزايش سرعت بايد از ملكولهاي هوا كه يخ را احاطه كرده است بدست آيد يعني وقتي ملكولهاي يخ افزوده ميشود. بعبارت ديگر، هوا سرد و يخ گرم ميشود. هنگاميكه ملكولهاي يخ به اندازه كافي سرعت بگيرند، از مسير محدود خود خارج ميشوند. يخ ذوب ميشود و بصورت آب در ميآيد. اين تغيير حالت (از جامد به مايع) تأثير سردكنندگي
بسياري دارد زيرا ملكولهاي هوا هنگام برخورد با ملكولهاي يخ مقدار زيادي از سرعت خود را از دست ميدهند.بخاطر داشته باشيد كه سردكن يعني كم كردن سرعت ملكوله:
اطلاعات بيشتر در مورد تبخير ـ
نظر به اينكه دستگاههاي خنك كننده مورد استفاده در يخچال منازل و دستگاههاي تهويه مطبوع از روي اصول تبخير مايعات كار ميكنند بهتر است بيش از پيش درباره تبخير مطالعه كنيم. اگر ليواني را پر از آب كنيم و بتوانيم يك يا دو روز به آن نگاه كنيم ملاحظه خواهيم كرد كه با تبخير ترديجي آب سطح آب پائين ميرود .عمل تبخير را ميتوان با حرارت دادن آب تسريع كرد. موقعيكه حرارت بكار ميبريد سرعت ملكولي را زياد ميكنيد. ملكولها چابكتر ميشوند، بيشتر آنها بيرون ميپرند و از ليوان فرار ميكنند.اگر آب را تا (100 c) 212 f در كنار دريا حرارت دهيد ، شروع به جوشيدن خواهد كرد يعني، ملكولهاي آب با چنان سرعتي شروع به حركت ميكنند كه آب بشدت بهم زده ميشود و عمل تبخير با سرعت زياد ادامه ميابد. ما ميتوانيم عمل تبخير را با قرار دادن ليوان آب در خلاء تشديد كنيم. خلاء همان طوريكه از موضوع 6 بخاطر داريم عبارتست از فقدان هوا يا ماده ديگر همانطوريكه در بالا ملاحظه شد، در حين تبخير آب ملكولهاي آب پيوسته سرعت ميگيرند تا آب را ترك كنند.با بودن هوا در بالاي آب ، بعضي از ملكولهاي آب با ملكولهاي هوا برخورد
ميكنند. در نتيجه بداخل آب پس زده ميشود (شكل 1ـ20).ولي اگر هوا در بالاي آب وجود نميداشت اين اتفاق نميافتاد. بنابراين راندن هوا، تبخير آب تشديد خواهد شد.
شكل 1ـ 20 يك ليوان آب در حال تبخير .ملكولهاي آب (دايرههاي توخالي) و ملكولهاي هوا(دايرههاي تو پر) خيلي بزرگ نشان داده شده است. بعضي از ملكولهاي آب كه با ملكولهاي هوا برخورد ميكنند ممكن است بداخل ليوان آب برگردند.براي بيرون آوردن هوا از اطراف ليوان، ميتوان ليوان را در يك ظرف در بسته (شكل 2ـ20) قرار داد و با استفاده از يك تلمبه خلائي هواي داخل ظرف را بيرون كشيد.موقعيكه اين عمل اتفاق بيفتد، آب با سرعت خيلي بيشتر بخار خواهد شد. با اين حال اگر پمپ خلاء از كار بيفتد، سرعت تبخير دوباره كاهش مييابد.
شكل 2ـ 20 ليوان آب را در داخل يك ظرف آب بندي شده قرار دادهايم موقعيكه هواي ظرف را با پمپ بيرون بكشيم تبخير آن افزايش ميابد.علتش اينستكه فضاي اطراف ليوان تقريباً از ملكولهاي
آزاد آب با ملكولهائي كه آب را ترك ميكنند و بعضي از آن بداخل آب برميگردند. پس از مدتي فضا بقدري از ملكول آب اشباع يا پر ميشود كه با بيرون پريدن يك ملكول از آب، ديگر بداخل آببرميگردد. بعبارت ديگر، تبخير متوقف ميگردد. ولي اگر پمپ خلاء دوباره روشن شود، ملكولهاي آزاد آب به بيرون كشيده ميشود و عمل تبخير بار ديگر شروع ميشود. بنا بر مطالب فوق تبخير مايع بستگي بمقدار حرارتي كه به آن داده ميشود و مقدار فشار يا خلائيكه در بالاي آن ايجاد ميشود دارد. موقعيكه خلاء شديد باشد، ملكولهاي آزاد كمي وجود خواهد داشت كه راه فرار ملكولهاي آب را بگيرد. ولي وقتي خلاء كاهش يابد، ملكولهاي آزاد بسياري براي گرفتن راه فرار ملكولهاي آب موجود خواهد بود.
تأثير فشار در تبخير ـ
اگر پمپ خلائ را معكوس كنيم و ملكولهاي آزاد آب را بداخل ظرف در بسته برگردانيم در داخل ظرف فشار توليد ميشود. اين عمل نتيجه بسيار جالب توجهي خواهد داشت .زيرا، در شرايط معيني از افزايش فشار، ملكولهاي آب داخل ليوان برميگردند. اين چيزي است كه اتفاق ميافتد. با فرض فوق ملكولهاي آب فراواني در داخل ظرف در حال حركت هستند. برخوردهاي زيادي بين آنان بوجود ميآيد،ودر نتيجه، ملكولهاي بيشتري بداخل ظرف بر گردانده ميشوند وملكولهاي كمتري ليوان آب را ترك ميكند.عملاً، در چنين شرايطي، بخار آب
تقطير ميشود آب روي سطح داخلي ظرف مينشيند، بعبارت ديگر تراكم و اجتماع ملكولهاي آب بقدري زياد ميشود (با پمپ كردن بيش ازپيش بخار آب بداخل ظرف)كه برخورد ملكولها را خليل زيادتر ميكند. بزودي ملكولها بصورت تودههائي بهم ميچسبند (در اثر برخورد بهم ميچسبند). اين تودهها بصورت قطرات آب در سطح داخلي ظرف نمايان ميشود.
حرارت و فشارـ
يك نكته ديگر نيز بايد در نظر گرفته شود، و آن اينست كه افزايش فشار حرارت بدست ميآيد، همانطوريكه تاكنون تحت عنوان 10 و11 گفته شده است افزايش فشار موجب افزايش حرارت ميشود. هر وقت يك گاز مانند هوا يا بخارآب در معرض فشار قرار گيرد، ملكولهاي بهم نزديكتر ميشوند. برخورد ملكولها به يكديگر زياردتر ميشود، و در اثر افزايش برخوردها ، ملكولها سرعت بيشتري بخود ميگيرند.حركت سريعتر مفهومش بالا رفتن درجه حرارت ميباشد. بنبراين در آزمايشي كه در بخش قبلي تشريح شد ملاحظه خواهيم كرد كه درجه حرارت داخلي ظرف آب بندي شده افزايش مييابد. ملكولهاي آب سرعت بيشتري بخود ميگيرند.جدار داخلي ظرف تحت تأثير بمبادران اين ملكولهاي سريع السيرتر قرار ميگيرند و بعبارت ديگر ظرف گرم ميشود. البته در بيرون ظرف هوا وجود دارد. ملكولهاي هوا ضمن حركت خود با اطراف با ملكولهاي سطح بيروني ظرف تماس پيدا ميكنند. نظر به اينكه ملكولهاي ظرف زيادتر شده،
سرعت حركت ملكولهاي هوا نيز زياد ميشود. نظر باينكه ظرف خنكتر از بخار آب متراكم شده در ظرف ميباشد، سرعت ملكولهاي آب در اثر برخورد با جدار داخلي ظرف كاهش مييابد. در واقع سرعت بسياري از آنها بقدري كم ميشود كه ديگر بحالت بخار باقي نميمانند، بلكه بصورت آب در ميآيد. بنابراين طبق آنچه قبلاً گفته شد بخار آب در داخل ظرف بحالت آب در ميآيد.
تبصره ـ
مبحث فوق درباره حرارت و انتقال حرارت تنها قسمتي از داستان است. حرارت بوسيله تشعشع يعني حركت انرژي حرارتي نيز منتقل ميشود. هر كتاب فيزيك مدرني داراي اطلاعاتي در اين زمينه ميباشد.
مايع شدن ـ
ذرات آب ممكن است روي يك سطح سرد نيز جمع شود. مثلاً همه ما ديدهايم كه چگونه ذرات آب روي سطح بيروني يك ليوان پراز آب جمع ميشوند. در يك روز دمدار بقدري ذرات آب روي سطح ليوان جمع ميشوند كه از آن سرازير ميگردد.در اينجا نيز همان عملي كه در قسمت قبلي مورد بحث قرار گرفت اتفاق ميافتد. ملكولهاي آب موجود در هوا بسطح سرد ليوان برخورد ميكند. ملكولها مقداري از سرعت حركت خود را از دست ميدهند(مقداري از حرارت خود را ) وآن سرعت خود بقدري آهسته حركت ميكنند كه فرار از سطح
ليوان برايشان غير ممكن ميگردد.بنابراين اين ملكولهاي آب روي سطح سرد ليوان جمع ميشود، و بصورت قطرات آب ظاهر ميشود.
نقطه جوش ـ
آب در كنار دريا در (100 c) 212 f بجوش ميآيد. در نتاط مرتفع، جائيكه فشار هوا كمتر باشد (موضوع 5) ،نقطه جوش نيز پائينتر ميآيد. بدين ترتبي در قله پايك در ايالت كولورادوكه 14108 فوت ارتفاع دارد آب در 178 f بجوش ميآيد. علت اين امر آنست كه در فشارهاي كم مولهاي كمتري در هوا وجود دارد كه بخواهند ملكولهاي آب را بداخل ظرف برگردانند.ملكولهاي آب ميتوانند با سهولت بيشتري فرار كنند(آب ميتواند در درجه حرارت پائينتري بجوشد).هر چه فشار هوا روي آب كمتر باشد، آب در درجه حرارت پائين تري بجوش ميآيد. ما معمولاً عادت كردهايم كه مايع جوشان را گرم تصور كنيم. البته اين يك تصور طبيعي است زيرا هر روز آب را ميجوشانيم و براي ما آب جوش گرمبوده است. البته بسياري از مايعات در درجات حرارتي بجوش ميآيد كه از نظر ما خيلي سرد است. مثلا دياكسيدگوگرد(so2) حرارت 14f بجوش ميآيد ودر پائين تر از اين درجه حرارت بحالت مايع ميباشد اگر فشار روي آن را كم كنيم نقطه جوش آن پائين ميآيد. آمونياك خالص(نه محلول رقيق شده آن كه در كارهاي خانهداري استفاده ميشود) در درجه حرارت –28 f يا 28 درجه زير صفر (در فشار جو) بجوش ميآيد. ماده ديگر كه نقطه جوش آن پائين است
فريون ـ 12 ،1يا دي كلرودي فلورومتان 2 ميباشد. اين ماده در –22f (در فشار جو) بجوش ميآيد. علت اينكه از فريون 12 نام برديم اينست كه اين ماده در بسياري از يخچالها و دستگاههاي تهويه مطبوع اتومبيل بكار رفته است. اين ماده خنككن ميناميم. هر ماده ديگري نيز كه در يخچال براي توليد سرما از طريق تبخير و مايع شدن بكار رود خنك كن ناميده ميشود.
تبريد ـ
تاكنون اصول تبريد را مورد بحث قرار دادهايم. تنها كاريكه بايد بكنيم اينستكه اين اطلاعات و اصول را بهم جمع ومربوط كنيم تا بدانيم كه يكدستگاه تبريد مدرن چگونه كار ميكند.با دانستن اين موضوع، بچگونگي كار دستگاه تهويه مطبوع اتومبيل نيز پي ميبريم.دستگاه تبريد در تهويه مطبوع اتومبيل درست مانند يك يخچال الكتريكي كار ميكند. در دستگاه تهويه مطبوع تنها يك دستگاه اضافي براي جريان دادن به هوا وجود دارد.
يك يخچال ساده ـ
با قرار دادن يك كوزه پر از ماده خنككن فريون 12 در بالاي يك محفظه در بسته (شكل 3 ـ20)
ميتوان يك يخچال ساده درست كرد كه براي مدت كوتاهي كار خواهد كرد. توجه داشته باشيد كه دهانه كوزه در خارج از اطاقك سردخانه قرار دارد. نظر باينكه فريون 12 در درجه حرارت –22 f بجوش ميآيد، همين كه در اطاقك سردخانه گذاشته شود شروع بتبخير ميكند. عمل تبخير حرارت را از سردخانه ميگيرد، زيرا همنطوريكه تاكنون گفته شده است، موقعي كه يك مايع بحالت بخار در آيد مقداري حرارت ميگيرد. تنها جائي كه فريون 12 جوشان ميتواند از آن حرارت كسب كند اطاقك سردخانه ميباشد. بنابراين اطاقك را با گرفتن حرارت آن سرد ميكند.تا وقتي كه در داخل كوزه فريون 12 مايع وجود داشته باشد، عمل سرد كردن اطاقك ادامه مييابد.واضح است كه يخچال نشان داده شده در شكل 3 ـ 20 چندين عيب دارد. در مرحله اول، اين مقرون به صرفه نيست كه بگذاريم تمام ماده خنككن فرار كند.اين ماده گران است وبعلاوه رها كردن آن در فضاي منزل خطرناك است: ثانياً نظر باينكه فريون 12 در درجه –22 f بجوش ميآيد،ميكوشد كه
درجه حرارت فضاي داخل اطاقك را تا اين درجه حرارت پائين ببرد و به اين ترتيب تمام غذاها يخ ميزند. براي برطرف كردن اين معايب، يخچال واقعي همين ماده را پيوسته مورد استفاده قرار ميدهيد.گاز يا بخار را ميگيريد و دوباره آن را بحالت مايع در ميآوريد. بعد مايع بداخل يك مخزن (يا كوزه مثال قبل) فرستاده ميشود تا بتواند دوباره بجوش آيد وبخار شود .اين عمل كم وبيش ادامه مييابد ،وكنترل ميشود تا ماده خنككن بطور ناگهاني و سريع بجوش نيايد و سرماي زيادي بوجود نياورد.
كار يخچال
براي استفاده هميشگي از ماده خنككن و هم چنين كنترل آن براي توليد درجه حرارت معين از دستگاه سرد كننده بسته استفاده ميشود (شكل 4 ـ 20).((كوزه)) يا تبخير كنند:در داخل محفظه يخچال قرار دارد، بوسيله دو لوله بيكدستگاه پمپ كه توسط يك موتور الكتريكي بحركت در ميآيد (در اتومبيل اين پمپ توسط موتور به گردش در ميآيد) متصل ميگردد. ضمناً در داخل اطاقك يخچال يكدستگاه كنترل درجه حرارت نيز وجود دارد. دستگاه كنترل يكدست پلاتين دارد كه وقتي درجه حرارت بالا ميرود بسته ميشود. وقتي اين عمل اتفاق بيفتد مدار موتور الكتريكي بسته ميشود و موتور شروع بكار ميكند و پمپ و پروانه را بحركت در ميآورد.موقعيكه پمپ شروع بكار كند ،در قسمت بالاي تبخير كننده خلاء نسبي توليد ميكند و به اين ترتيب ماده خنككن را از آن بيرون
ميكشد. اين عمل فشار روي خنككن مايع را كاهش ميدهد. بنابراين خنككن شروع بجوشيدن ميكند. وقتي اين ماده بجوشد حرارت را از اطاق يخچال ميگيرد. ماده خنككن در حال تبخير از قسمت تبخير كننده بطور پيوسته به بيرون پمپ ميشود و به اين ترتيب فشار كم هميشه حفظ ميشود و ماده خنككن به جوشيدن خود ادامه ميدهد. تا وقتي كه پمپ كار ميكند، بگرفتن ماده خنككن تبخير شده و در نتيجه بگرفتن حرارت از تبخير كننده ادامه ميدهد. در داخل پمپ، بخار فشرده با تراكم ميشود .عملا فشارممكن است به 200 پوند براينچ مربع برسد. اين فشار زياد ملكولها را بهم نزديك ميكند. بعلت افزايش تعداد برخوردها حركت ملكولها شدت مييابد. بعبارت ديگر، درجه حرارت بخار زياد ميشود و بخوبي ممكن است به بالاتر از100 f برسد.بعد بخار متراكم شده داغ از پمپ بداخل كندانسور يا رادياتور ميرود.كندانسور يك لوله طولاني است كه معمولاً به صفحههاي تبادل حرارت مجهز ميباشد. وقتي بخار
داغ وارد اين لوله ميشود،شروع به سرد شدن ميكند (يعني مقداري از حرارت يا حركت ملكولي خود را به لوله و صفحههاي خنك كننده منتقل ميكند).يخچالي كه در شكل 4 ـ20 نشان داده شده مجهز به يك پروانه ميباشد كه بعمل خنك شدن كمك ميكند.وقتي كه بخار از رادياتور عبور كند به اندازه كافي خنك شده است (ملكولهاي آن به قدر كافي كند شدهاند).كه شروع به مايع شدن بكند.بعد از لوله باريكي عبور ميكند و بصورت مايع دوباره وارد تبخير كننده ميشود. كار لوله باريك اينست كه مايع به آهستگي ازآن عبور كند.اين لوله به عنوان يك مقاومت در سر راه مايع عمل ميكند. ودر مسير افت فشار توليد ميكند. يكسر لوله باريك كه به پمپ متصل شده فشارش زياد است در صورتيكه در انتهاي ديگر آن كه به تبخير كنند متصل شده فشار كم است.پمپ فشار زيادي در كندانسور بوجود ميآورد در حالي كه فشار تبخير كننده نسبت به كندانسور پائين نگهداشته ميشود.بنابراين فشار زياد در كندانسور موجب ميشود كه ماده خنككن بحالت مايع درآيدو فشار كم داخل تبخير كننده به خنككن اجازه تبخير ميدهد.مجموعه عمليات فوق تا وقتي كه پلاتينهاي كنترل كننده بسته بماند ادامه مييابد، ولي همين كه درجه حرارت بحد كافي پائين بيايد، پلاتينهاي دستگاه كنترل باز ميشود.موتور الكتريكي خاموش ميشود،و عمل پمپ متوقف ميگردد.
كنترل يخچال ـ
شكل 5 ـ 20 ،نماي سادهاي از دستگاه كنترل درجه حرارت يخچال را نشان ميدهد فانوس و حباب توسط يك لوله بهم متصل شدهاند.حباب محتوي مايعي است كه نقطه جوش آن پائين ميباشد.حباب در داخل اطاق يخچال قرار داده ميشود تا در معرض درجه حرارت يخچال قرار گيرد. وقتي اين درجه حرارت بالا رود مايع شروع به تبخير ميكند، و فشاري در فانوس توليد ميكند. اين فشار فانوس را منبسط ميكند.و موجب حركت آن در مقابل فنر ميشود و فنر را جمع ميكند. وقتي فانوس وفنر جمع شود ،پلاتين متحرك به سمت پلاتين ثابت حركت ميكند.موقعي كه درجهحرارت به اندازهاي كه دستگاه براي آن تنظيم شده
است برسد،فشار حاصل از مايع جوشان در حباب به اندازه كافي زياد ميشود كه فانوس را منبسط كند و پلاتين را به بندد.حال موتور بمدار اصلي وصل ميشود،موتور شروع به گرداندن پمپ ميكند و تبريد آغاز ميگردد.توجه داشته باشيد كه ميزان درجه حرارت را ميتوان با دكمه تنظيم تغيير داد.موقعي كه دكمه را طوري بچرخانيم كه فشار بيشتري به فانوس وارد شود،درجه حرارت بايد بالاتر برود تا پلاتين وصل شود.علت اين امر آنستكه فشار داخل حباب بايد بيشتر شود، يعني درجه حرارت حباب بايد بالاتر برود تا بتواند پلاتين را ببندد.موقعيكه دكمهبطرف ديگر پيچانده شود تا فشار فنر در مقابل فانوس كاهش يابد، فانوس خواهد توانست كه در دردرجه حرارت پائينتر پلاتين را ببندد.
پمپ يا كمپرسور يخچال ـ
در يخچالها و دستگاههاي تهويه مطبوع از پمپهاي مختلفي (كه غالباً آن را كمپرسور مينامند) استفاده شده است.يكي از متداولترين كمپرسورها بصورت برش خورده در شكل 6 ـ 20 نشان داده شده است.اين پمپ توسط يك الكتروموتور حركت ميكند كه آن نيز در بدنه پمپ جا داده شده است.شكل 7 ـ 20 ترتيب كار اين پمپ را بطور شما تيك نشان ميدهد.در انتهاي شافت الكتروموتوريك اكسانتريك نصب شده است.روي الكسانتريك يك استوانه سوار شده است.
فایل : 17 صفحه
فرمت : Word