پایان نامه بررسي مشكلات توليد و توزيع داخلي و خارجي پسته ايران و ارائه راهكارهاي توسعه صادرات

مقدمه

هدف پژوهش: بررسي مشكلات توليد پسته در ايران وتأثيراتي كه اين مشكلات برروي فروش داخلي و خارجي آن مي گذارد وارائه ي راهكارهاي توسعه صادرات.

بيان مسئله: آيا پسته ايران با استانداردهاي بين الملل مطابق است؟

آيا جايگاه بازارصادراتي يك قرن گذشته را هم اكنون داريم؟

سؤال يا فرضيه هاي تحقيق:

بين مشكلات پسته و فروش آن در داخل همبستگي وجود دارد.

كاهش مشكلات توليد پسته مي توان موجب افزايش فروش پسته در داخل كشور شود.

بين مشكلات توليد پسته و ميزان فروش پسته در خارج (صادرات) رابطه وجود دارد.

كاهش مشكلات توليد پسته مي تواند موجب افزايش صادرات پسته گردد.

تعاريف:

تعريف متغيرهاي مورد بررسي: توليد پسته : اين بخش شامل باغداري و پرورش پسته ونحوه باروري وچيدن آن مي باشد كه پس از قسمت باغداري و باغ شامل شستشوي پسته وپوست كندن آن يا تفت وآماده سازي براي فروش وارائه به بازارداخلي وخارجي مي باشد. توزيع داخلي (در اينجا بازار داخل كشور مد نظر مي باشد) توزيع خارجي (كه شامل بازارهاي خارج از كشورمي باشد كه پسته ايران به آن كشورها صادر مي شده يا مي شود.

طرح تحقيق: 

با توجه به اينكه وضعيت پسته ايران تا بحال به صورت تمام صنعتي واتوماتيك نبوده است و نيز هم اكنون ما با تكنولوژيهاي جديد ومتد مدرن روز كار نمي كنيم در نتيجه نمي توانيم كارخانه يا قسمت خاصي را براي پژوهش تعيين كنيم در نتيجه باتوجه به اينكه جامعه آماري ما تمام صنعت پسته ايران اعم از باغات و كارخانجات مي باشد ونيز با توجه به گستردگي در سراسر كشور ما تحقيق را در ابتدا بصورت كتابي براي (پيشينه ي تحقيق) ودر ادامه بصورت مصاحبه اي ادامه خواهيم داد.

ابزارها و روش گردآوري داده ها:

روش گردآوري اطلاعات در اين تحقيق بصورت ميداني بوده است ولي در ابتدا براي جمع آوري اطلاعات محيطي و تاريخي از روش كتابخانه اي استفاده شده وسپس براي كسب اطلاعات بيشتر وتجزيه وتحليل مطالب از ابزار مصاحبه استفاده نموده ايم.

فصل دوم- ادبيات تحقيق

تاريخچه پسته

1- مبدا درختان پسته

به لحاظ اهميتي كه اندامهاي مختلف گونه هاي متعدد درختان پسته از نظر خوراكي و طبي و صنعتي داشته، به اين معني كه انسان از ميوه و پوسته و هسته و همچنين برگ وساقه و ريشه و صمغ آنها استفاده مي برده از قديم الايام به شناختن آنها متمايل بوده است.

در اين مبحث، تاريخچه گونه هاي مختلف پسته منظور نظر نيست، بلكه تنها تاريخچه درختان پسته معمولي، كه مغز ميوه آن مصرف خوراكي دارد، مورد توجه قرار گرفته است.

مغز پسته به عنوان يكي از خوراكيهاي مطبوع و مفيد ونيرو بخش از زمانهاي دور مورد استفاده انسان قررا گرفته، و بعدها درتركيب بعضي خوراكيها وارد شده است. علاوه بر اين رنگ سبز ويژه پسته زينت بخش انواعي از شيريني و خوراكيهاي گرم و سرد بوده است.

خواص (گياه درماني) و طبي اندامهاي مختلف درخت پسته و به ويژه ميوه آن مورد توجه حكماي قديم بوده و در نوشته هاي آنان مغز پسته براي تقويت عمومي بدن تجويز شده و در تركيبات دارويي و درماني به عنوان يك ماده موليد خون و محرك نيروهاي فعال بدن معرفي شده است.

محمد بن جرير طبري (قرن سوم ه ق) مبدا پيدايش پسته را همزمان با استقرار حضرت آدم در كره زمين نقل كرده ونوشتهاست: (گويند ميوه هايي كه خداوند عزوجل هنگام هبوط به آدم داد سي جور بود: ده ميوه پوست دار و ده ميوه هسته دار و ده بي پوسته و بي هسته بود، پوست دار: گردو و بادام و پسته و فندق وخشاش و بلوط و شاه بلوط و انار و موز زالزالك و كندر بود. و ميوهن هاي بي هسته: سيب بود و گلابي و انگور و توت و انجير و اترج شاه توت و بالنگ وخيار  وخربزه).

مسعودي، جهانگرد و مورخ مسمان، نيز در سال 322 ه ق در مروج الذهب و معادن الجواهر پسته را ره آورد حضرت آدم از بهشت دانسته و نوشته است: (چون آدم از بهشت برون شد مشتي گندم و سي شاخه از درختان بهشت همراه داشت كه از آن جمله ده ميوه پوست دار بود: بادام و فندق و پسته…)

را اسطوره هاي ايراني نيز رواياتي از چگونگي پرورش درختان ميوه نقل شده است. به روايت مندرج در كتاب نوروزنامه (منسوب به حكيم عمر خيام) كيومرث اولين كسي بود كه نهال درختان ميوه را در بوستان كاشت. اما منهاج سراج تاريخنگار ايراني، صاحب كتاب طبقات ناصري، مي گويد: زوبن طهماسب- كه به روايتي همان سام نريمان بود- درختان بسيار و ميوه هاي هر جنس از كوهها بياورد و سپر غم كشت. در تورات نيز از پسته سخن به ميان آمده (در باب 43 از سفر پيدايش)، گفته شده است كه يعقوب (ع) هنگام اعزام فرزندانش به دربار حكمران مصر، يوسف (ع)، توصيه مي كند كه از محصولات سرزمين خود (فلسطين) به عنوان ارمغان برايش ببرند. در زمره اين تحف از جمله به عسل و كتيرا و پسته اشاره شده است. لفظ پسته كه در تورات آمده بدون هيچ ترديدي اشاره به ميوه درخت ديگري از خانواده درختان پسته به نام (بان) است كه به لحاظ شباهت ميوه آن به پسته، سريانيها آنرا بستقي مي گفته اند. (جرجاني، ذخيره خوارزمشاهي،  كتاب 3، بخش 2، ص 72، توضيح بيشتر در همين بخش، ذيل عنوان (ريشه يابي واژه پسته) آمده است). در منابع يوناني نيز آنجا كه از پسته سرزمين شام ياد شده، اشاره به ميوه درخت بان است. جالينوس و ديسقوريدوس خواص وخصوصيات آن را شرح داده اند. ابن بيطار (قرن 7 ه) از قول ديسقوريدوس نوشته است كه محصول پسته درختان در شام شبيه چلغوزه (ميوه درخت صنوبر) است (ابن بيطار، الجامع المفردات الادويه، الجز الثاني، ص 162، و نيز ر.ك. بخش سوم، آشنايي با خواص … پسته) درخت بان، بناست همان درختي است كه انواعش در لسان عربي با نامهاي بطم و حبه الخضرا و بان و غيره ياد شده و در زبان فارسي بان، بن، ون، سقز و خنجوك و غيره در تركي چاتلانقوش ناميده شده است. وجوه تسميه اين درختان بر حسب شكل ميوه (شبيه عدس يا نخود يا پسته كوچك) و نيز بر حسب نوع ضمغي كه از آنها استحصال مي شود تفاوت مي كند. دامنه رويش اين نوع درختان عمدتا در سرزمين ايران (در ناحيه كردستان) در دامنه هاي زاگرس است كه در جانب غرب تا سواحل مديترانه گسترش پيدا مي كند. اين توضيح بدان جهت ضرورت دارد كه تاكيدي بر وجود نداشتن درختان پسته خودرو ( از نوع پسته معمولي) در سرزمين فلسطين شده باشد و در ضمن تاييدي بر وجود درختان بطم و حبه الخضراء به صورت خودرو و در آن نواحي از قديم الايام تا عصر جانم به حساب آيد. در منابع غربي نيز بعضا به اين واقعيت كه درختان پسته معمولي در سرزمين فلسطين وجود نداشته توجه شده است. در برخي از اين منابع گفته شده: عقيده عمومي بر اين است كه پسته اي كه حضرت يعقوب (ع) از آن نام برده همان است كه اعراب به آن بطم مي گويند. درخت بطم از درختان بومي آسيا صغير است. اين درخت مقارن سالهاي نخستين توليد حضرت عيسي (ع) به سواحل مديترانه اي اروپا منتقل شده است. از درخت بطم تئوفراستوس (Theophrastus) (در منابع اسلامي تاوفر سطس 372 تا 288 ق م) و پليني ( در ماخذ اسلامي بليناس 33 تا 79 م) و جالينوس (129 تا 199 م) به عنوان يكي از درختان بومي سوريه ياد كرده اند. با وجود اين برخي از نويسندگان غربي در نوشته هاي خويش كوشش دارند كه لفظ پسته مندرج در ترجمه هاي تورات را همان پسته معمولي توجيه كنند و اصرار مي ورزند كه منظور يعقوب همان پسته معمولي بوده است. برخي از نويسندگان غربي پا را فراتر گذاشته وافسانه اي نيز بريا پيشينه پسته آورده اند تا جنبه اسطوره اي پسته را آب و تاب بيشتري بدهند. آنها مي گويند كه ملكه سبا (بلقيس) پسته را به عنوان خوراكي بسيار مطبوع استفاده مي كرد، و از اين ميوه نادر- كه از سرزمين آشور برايش ارمغان مي آوردند- خود ومهمانانش تناول مي كردند (شكل 1) اين نوشته ها جنبه تبليغات تجارتي دارد كه عموما براي بازاريابي پسته در امريكا و اروپا تبليغ مي شود، بنابراين اساسي براي اين گونه مطالب وجود ندارد.

پایان نامه بررسي مشكلات توليد و توزيع داخلي و خارجي پسته ايران و ارائه راهكارهاي توسعه صادرات