پاورپوینت مدیریت بازرگانی گرایش بازرگانی داخلی

مقدمه:

یکی از موضوعات مهم در مراحل اجرای هر پروژه مدیریت صحیح توامل دخیل در آن می باشد و ماهیت مدیریت پر اثره مستلزم انجام تصمیم گیری های متعددی می باشد. تصمیماتی همچون انتخاب اقتصادی ترین پروژه ساخت، انتخاب سیستم بهینه اجرای پروژه و با انتخاب مناسب ترین عوامل اجراء بسیار حائز اهمیت می باشند. انتخاب بهترین گزینه معمولا پیچیده بوده و دارای عدم قطعیت های زیادی می باشد. این شرایط در پروژه های بزرگ از اهمیت بالاتری برخوردار بوده لذا استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) در این خصوص مفید خواهد بود. در این مقاله پنج تکنیک تصمیم گیری چند معیاره شامل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، تحلیل سلسله مراتبی فازی، TOPSIS ،TOPSIS  فازی و تحلیل رابطه خاکستری معرفی شده است. بر این اساس، روش تلفیقی AHP و GRA  که در آن AHP برای تحلیل ساختار سلسله مراتبی مسئله و تعیین وزن معیارها و زیر معیارها و GRA برای رتبه بندی نهانی گزینه ها مورد استفاده قرار می گیرد، در تعیین صلاحیت شرکت پیمانکاری برای انجام پروژه عمرانی پیشنهاد شده است.

مدل های تصمیم گیری چند معیاره، انتخاب گر بوده و به منظور انتخاب مناسب ترین گزینه از بين m گزینه موجود به کار می روند. شاخص های انتخاب می تواند هم از نوع کمی و هم از نوع کیفی باشد. شاخص ها اغلب در مدلهای MADM  از مقیاس های مختلف بوده و غالبا در تعارض با یکدیگرند. در نتیجه گزینه ای که بتواند بهینه بوده و ایده آل از هر نظر را تامین نماید، در اغلب موارد غیر ممکن خواهد بود. اما انتخاب مناسب ترین گزینه به طور نسبی امکان پذیر است. به راحتی نمی توان گفت که رویکرد MADM  برای یک مساله تصمیم گیری، قابل قبول و معتبر است [۳]. یک روش قابل قبول و معتبر برای اولویت بندی گزینه ها کاربرد چندین روش MADM  برای یک مساله و مقایسه نتایج آنها و سپس تصمیم گیری نهایی می باشد [۴]

روش های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) بر اساس طبیعت گزینه هایی که بایستی ارزیابی گردند به دو گروه اصلی روش های پیوسته و گسسته تقسیم می گردند. روش های پیوسته برای انتخاب بهینه مسائل تصمیم گیری است، که اهداف آنها بصورت بی نهایت مقدار می پذیرد. روش های تصمیم گیری چند معیاره گسسته برای مسائل تصمیم گیری که دارای گزینه های محدود هستند استفاده می گردد. در این روش ها مجموعه ای از اهداف و معیارها جهت قضاوت بر روی گزینه ها استفاده می گردد و توسط یک روش رتبه بندی، گزینه ها بر اساس رضایت بخشی اهداف و معیارها رتبه بندی می کردند [۲] .