پيش تنيدگي عبارت از ايجاد تنش داخلي در يک جسم است تا تنش را که به علت تاثير نيروهاي خارجي بوجود مي‌آيد به مقدار مورد نياز خنثي کند يا به عبارت ديگر پيش تنيدگي به معناي ايجاد تنش هاي دائمي مخالف با تنش‌هايي مي‌باشد که دراثر بارهاي خدمت در سازه ايجاد خواهند شد. عمده ترين کاربرد پيش تنيدگي در بتن پيش تنيده است .

بتن که يکي از ارزانترين و عملي ترين مصالح ساختماني است,مقاومت خوبي در برابر فشار دارد و تاب کششي کمي از خود نشان مي دهد.بنابراين در ناحيه اي از بتن که بعد از بارگذاري تحت کشش قرار مي گيرد, قبلا ايجاد فشار مي کنند. اين عمل, به اصطلاح«پيش تنيدن بتن» ناميده مي شود.

بر اساس «آيين نامه ACI318- 95 » بتن پيش تنيده عبارت است از بتن سازه‌اي (ساختماني) که جهت کاهش تنش هاي کششي بالقوه حاصل  از بارها, در آن تنش هاي داخلي ايجاد شده است.

هدف اصلي از پيش تنيده کردن يک عضو بتني محدود کردن تنش هاي کششي و ترکهاي ناشي از لنگر خمشي تحت تاثيري بارهاي وارده درآن عضو مي‌باشد