مقاله کامل گیاه ليليوم

تشریح گیاه ليليوم
گیاه ليليوم از قسمت های زیر تشکیل شده است.
A ) پیاز
(B ریشه ها که از پایه پیاز نشات می گیرند
(c ساقه که در بالای سطح زمین رشد می کنند و ممکن است در بستر خود ریشه داشته یا نداشته باشند.
D) برگهای روی قسمت هوایی ساقه
(e ساقه گل متصل به قسمت بالایی ساقه پا
F گل های که حاوی قسمت های تولید مثل م؟ و قستمهای زیر را رها می سازند
(g کپسول محتوی دانه
(h دانه
حالا به جزئیات دقیق تر هر یک می پردازیم:
قسمت های گل ليليوم
پیازها
در میان صدها نوع ليليوم، پیازهای بسیار مختلفی شناخته شده است اما همه آنها دارای نقاط مشترکی هستند هر پیاز یک صفحه پایه دارد که ورقه های دیگر به آن متصل می شوند. این ورقه ها می توانند منطبق بر برگها باشند و بعنوان ذخیره غذایی تلقی شوند در درونی ترین نقطه (اما نه لزوما
در مرکز) می توان مطابق با فصول نقاط رویشی و یا جایگاه ساقه جدیدی را دید. خصوصیت منحصر به فرد پیاز ليليوم که به صورت عمده سه گروه کاردیوکرینوم، نوماچاریس، فریتیلاریا هستند) این است که در روی ورقه های آنها هیچ غلاف پوششی و محافظتی که دور بیشتر پیازهاست دیده نمی شود. ورقه های پیازی که لزوما بسیار جوان هستند در نزدیکی نقطه رویشی دیده می شوند. اما ورقه بیرونی و انتهایی می تواند بسته به نوع آن سالها عمر داشته باشد. رنگ پیازها معمولا نزدیک به سفید است اما تعداد کمی از آنها مخصوصا هنگامی که بالغ می شوند رو به زردی می رود هنگامی که در معرض نور باشند بیشتر پیازها رنگ قرمز ارغوانی به خود می گیرند، اما این رنگ ارغوانی تیره خصوصیت انواع دیگر است نه پیازهای جوان ليليوم های شیپوری و بعضی از نوع پیوندی آن نوع کاردیوکرینوم پیازها به رنگ ارغوانی تیره است.
پیازهای ليليوم شکل های مختلف به خود می گیرند، بعضی از آنها بسیار محسوس هستند معمول ترین نوع آن هم مرکز نامیده می شود که آن نقاط رویشی در مرکز و یا نزدیک آن مشاهده می شوند و پیاز از شماز یادی لایه های روی هم چیده شده در سايزهاي مختلف درست شده است که بزرگترین لایه بیرونی ترین آن است لایه ممکن است در صورتی که زیاد رویهم قرار بگیرند، پهن شوند و پیاز به شکل کاملا متصل و چاق به نظر می آید.
اگر ورقه ها باریک باشند رویهم چيني کم است و پیاز تردتر می شود اگر ورقه ها بلندتر باشند پیاز به شکل بیضی در می آید نقطه رویش جدیدی روی صفحه پایه درون پیاز نزدیک به ساقه سال جاری شکل می گیرد و ورقه های بیرونی پلاسیده و باقیمانده حول نقطه جدید دسته می شوند تغییرات
سالیانه کم است مگر اینکه دو نقطه رویشی شکل بگیرد که در نتیجه آن دو دسته قبل از تقسیم پیاز تشکیل می شود.لایه های پیازهای گروه مارتاگون به هم متصل هستند (تصویر 3-6)
نوع بعدی پیاز بعنوان ساقه فرعی زیر زمینی تشخیص داده شده است و مرتبط به پیازهای هم مرکز هستند که به –جای توسعه منظم در حول خود تنها در یک مسیر رشد می کنند.
صفحه اصلي رشد پیازهایی با ساقه زیر زمینی فرعی به یک زاویه مایل می شوند بنابراین پیاز بالغ عمق مناسب خود را به دست می آورد همانطور که قبلا گفته شده لایه ها مطابق نوع خود متنوع اند.
در همه گونه ها ورقه ها به هم متصل هستند نوع سوم ساقه های زیر زمینی هستند و ليليوم های امریکای غربی گروه پاردالینوم پیازهایی با این مشخصه را دارند و اغلب شاخه شاخه اند و نوع های بسیار قوی آنها شبکه ای تو هم رفته و محکمی را می سازند انواع دیگر آن که شاخه شاخه نیستند هنوز توانایی تشکیل دو نقطه رویشی در پشت یکدیگر را دارند. ورقه ها از نوع باریک و نوک تیز تا بیضی پهن روی یک پیاز متفاوت اند و مشکل آنها بسیار وابسته به سن آنهاست. ورقه جوانتر باریکتر و بی رنگ تر (اغلب سفید) است. ورقه ها اغلب صورت جفتی و به ندرت سه تایی به هم متصل اند. در کل ورقه های پیاز ترد هستند و قسمت های آن به آسانی از هم جدا می شوند تا پیازهای جدیدی بسازند.
نوع چهارم پیازی ها است که ساقه دار نامیده می شوند این نوع در میان گونه های امریکای شرقی بسیار گسترده شده است این پیازها چه نابالغ و چه بالغ یک ساقه صاف یا گره دار افقی دارند اما احتمالا در جوانه های نابالغ از هم جدا می شوند و حداکثر ورقه های كمي‌‌با خود به همراه دارد و در
سر ساقه گره دار یک پیاز جدید شکل متحد المرکزی شکل می گیرد تا ساقه هوایی برای سال آینده ایجاد کند یک پیاز توانمند می تواند بیش از یک ساقه گره دارد در سال تولید کند.
نوع آخر پیازها بعنوان شکل ساقه گره دار شناخته شده است
این نوع در قسمت سوم جای می گیرد و با ساقه ها سرو کار دارد در حقیقت معمولا این پیاز نوع هم مرکز است اما رشد می کند و به ساقه ای تبدیل می شود که در همه جهات به صورت افقی در زیر زمین رشد می کند البته قبل از رشد عمودی و هنگامی که بر روی زمین دیده شود.
ریشه ها
در مورد ریشه ها بسیار کم صحبت می شود مگر شاید در کارهای علمی یا موضوعات تحقیقاتی اما همانطور که می دانیم نقش حیاتی بسیار مهمی را ایفا می کند در حالیکه که بسختی در کار دیده می شوند. در انواع ليليوم ها ریشه ها به اندازه دیگر گیاهان حیاتی هستند اما غلب تمایل دارند که آنها را نادیده می گیرند در جاییکه پیازها بیشتر مورد توجه اند اگر ليليومی در فصل دوم بعد از کاشت رشد نکند یکی از علت های آن این است که پیاز هیچ ریشه ای ندارد و یا تنها ریشه های مرده ای دارد و بنابراین رشد نمی کند چون مریضی آن پیشرفته تر از آن است که ریشه های جدیدی در طول فصل جاری تولید کند در نیتجه گیاه با ذخایر پیاز زنده می ماند و هنگامی که تمام شود ليليوم هم از بین می رود. رشد ریشه و توانایی پیاز برای پرورش ریشه های جدید برای سلامتی گیاه حیاتی است.
ریشه های ليليوم مثلا پیازهای آن متنوع اند در حقیقت ارتباطی واضح وجود دارد، ریشه ها وظايفي بیشتر از تهیه مواد مغذی برای گیاه دارند ریشه ها گیاه را در جایگاه خود نگه می دارند اما بعلاوه آن
نیاز به جایگاه پیاز برای رشد و تغییرات محیطی در خاک دارند تغییرات محیطی در اثر شستشوی خاک سطح یا ته نشین شدن و یا خرابی پیاز اتفاق می افتد. پیازهای هم مرکز چون از جوانه ها سریع رشد می کنند، اغلب سیستم ریشه ای قوی ای خارج از قسمت از اندازه پیاز را نشان می دهد .
در میان ریشه های جدید معمولا ریشه های قطور هم هست بعضی از آنها شیه زنجیر و بعضی دیگر شکلی هم مرکز دارند. ریشه های هم مرکز هستند که پیازهای جوان را تا عمق مناسب پایین می آورند پیاز های به شکل ساقه زیر زمینی این ریشه های هم مرکز را ندارند و عمق مناسب خود را با فشار صفحه پایه مورد نظر به دست می آورند ریشه های آنها شبیه سیمی با انشعابات کوچک است بعلاوه پیازهای ساقه ای گره دار نیازی به ریشه های هم مرکز ندارند چون ساقه های گره داری که به تازگی رشد کرده اند، كج می شوند یا مطابق نیاز در خاک شیب پیدا می کند در کل ریشه ها بسیار شبيه سیم اند و حتی انشعابات کمتری دارند واحتمالا در خاک نسبت به پیازهای دیگر بیشتر، افقی رشد می کنند.
ریشه های پیازهایی که ساقه های گروه دار دارند اغلب سیستم های ریشه ای فیبری با توده ای از رشته های نازک منشعب دارند. این ریشه ها برای خاک های کم هوموس مناسب به نظر می رسند در حالیکه بیشتر ليليوم های ساقه ای گره دار به آن نیاز دارند.
ساقه ها
ساقه ليليوم را از دو قسمت مورد بررسی قرار می دهند قسمتی که زیر زمین است و قسمتی که در بالا قرار دارد بیشتر گونه های قسمت زیر زمینی نقشی حیاتی در چرخه رشد فعال گیاهان ایفا می
کنند ساقه مي‌‌توان عمودی رشد کند و سطح خاک بالای پیاز را فورا بشکافد و یا همانطور که در قسمت پیازها گفته شد ساقه گره دار . در حدود cm 45 قبل از رشد یا سطح خاک منحرف می شود گونه هایی وجود دارند که ریشه های قوس دار می سازند و این می تواند سازگاری برای فراهم کردن مقاومت بیشتر در برابر با دو حیوانات باشد اغلب عملکرد ساقه زیر زمینی سیستم ریشه ای ثانویه ای را فراهم می سازد به گیاه در طول دوره فعالتر آن غذا رسانی می کند ساقه عمودی شبکه و ریشه ی بالای پیاز درست می کند که معمولا از لایه غنی هوموس تغذیه می کند ریشه سرگردان هم سیستم ریشه های ثانویه ای ایجاد می کنند. این ریشه معمولا از گره منشا می گیرند نقش های بیشتر ساقه زیر زمینی باز کردن جا برای پیازهای کوچکی است که اول روی ساقه می رویند و بعدا وقتی که ریشه ها در آمدند به طور جداگانه ساقه ها با می پوشانند این یک روش کلونی معمولی افزایش توالی تکثیرهای غیر حرفه ای است. قست هوایی ساقه معمولا شناخته شده تر است. به کوچکی 10 سانتیمتر و به بزرگی 3 متر مناسب برای گل دهی مناسب است. ساقه ها مقاومت کافی در برابر نیروهای طبیعی را دارند. تنها در باغ ساقه ها نیاز به تيرک گذاری دارند . گیاهان علفی اغلب نیاز به این کار دارند و با درختچه ها از خود محافظت می کنند، این کار بیشتر آنان رادر برابر علف خوران مصون می داد.
گیاهان دیگر به جای ایجاد دیوار دفاعی برای شاخ و برگ و گل ها ساقه ها در بعضی گونه ها گره هایی در برگها تولید می کنند که وظیفه ای مفيدي و آسان برای تکثیر است. گره ها بر روی گیاهان کوتاهتر و ممولا بی برگ روی قسمت ساقه ای بعضی گونه های گرمیسیری هم دیده می شود. این گره ها به سرعت درون برگ ها می روند گیاهان بر روی لایه سبز و مرطوب رشد می کنند. ساقه های
ليليوم از دو خاصیت منفی مرتبط رنج می برند. در بیشتری و نه همه گیاهان تک لپه ای برای آنها منحصر به فرد نیست انشعاب شدن تنها روی گل ها اتفاق می افتد، اگر نقطه رویشی از ساقه عمومی درآید در آن فصل متوقف می شود. بنابراین رشد ثانویه از پایه یا انشعاب ممکن است چرخه زندگی را کامل کند.
برگ ها
برگ های ليليوم در بعضی گونه ها دیده می شوند و بقیه دور ساقه می پیچند و در جاهای دیگر در حلقه در ارتفاع مخصوص دور ساقه می روید. این برگهای ثانویه عمومی هستند و اغلب با برگ های پیچشی اشتباه می شوند که کمتر و کوچکتر هستند و در بالا و یا پایین حلقه می رویند گیاه باید قبل از رویش حلقه ها بالغ شده باشند و این در گونه های امریکایی غربی به وضوح دیده می شود.
زماین فکر می کردند که برگهای حلقوی ليليوم از برگ های پیچشی در مرحله نوگرایی گیاه گرفته می شود اما این نظر این روزها مورد نظر نیست چون رویش آنها می تواند در حالت منطقی تری بررسی شود.
برای چشم غیر مسلح برگهای ليليوم بسیار به هم شبیه اند و درست است که بسیاری از آنها بسیار شبیه هم ظاهر می شوند. یک اشتباه در تولید پیوندی استفاده از گل برای پیوند به جای دیگر قسمت ها همه ليليوم ها برگ هایی دارند که معمولا از نظر طول متفاوت است. اما همگي رگ برگهای موادی دارند که تعداد این رگ برگها از یک یا نه متغیر است.

فایل : 42 صفحه

فرمت : Word