مقاله کامل ريزش اندامهاي گل تحت اثر اتيلن

مقدمه :
هورمونها و مواد مصنوعي در علوم بيولوژي و كشاورزي به عنوان مواد كنترل كننده فرايندهاي فيزيولوژيكي نظير گلدهي ، رسيدن ميوه ها و بكرزايي مورد استفاده قرار مي گيرند . علاوه بر ان در تكثير رويشي ، كشت بافت و ازدياد نباتات به روش غير جنسي و به عنوان علف كش هم مورد استفاده قرار مي گيرند.
اصلاح تنظيم كننده هاي رشد دسته وسيعي از مواد آلي را غير از ويتامينها و عناصر كم مصرف در بر مي گيرد . در مقايسه با هورمونهاي جانوري فيتوهورمونها مختص به اندام خاص نمي باشد و تحت شرايط معين ممكن است كه هر سلول فعال متابوليسمي قادر به ساختن فيتوهورمون باشد . اكسين ـ جيبرلين و سيتولنين ها تحت عنوان هورمونهاي گياهي و اتيلن و اسيد آبسزيك تحت عنوان تنظيم كننده هاي رشد شناخته مي شود . سه تركيب اول به صورت تركيبات مختلف شناسايي شده و دو تركيب بعدي يعني اتيلن و اسيد آبسزيك به صورت مولكولهاي مجزا و مجرد ديده مي شود .
بيوسنتز اتيلن:
بحث:
موفولوژي و آناتومي ناحيه جداگر :
ناحيه جداگر اندام هاي گل در گياه c.uncinatum از نظر موفولوژيكي و آناتوميكي به طور مشخص از بافت هايي تشكيل شده است كه اتصال لوله گل را در ضمن رشد و نمو تشكيل مي دهد . (شكل k-n1)
عكس نشان دهنده موفولوژي تشكيل گل و ناجيه جداگر اندامهاي گل در گياه c.uncinatum است.
مراحل a تا j شامل ده مرحله تكامل و مراحل k تا n نواحي جداگر اندامي گل و فلشها نشان دهنده ناحيه جداگر بين لوله گل ( ft ) و دمگل (p ) را نشان مي دهد .
اين ناحيه اصولا به صورت بافتي متراكم و باريك كه در پايه جوانه هاي گل 1و2 (fb) ديده مي شود كه از خارج با دو براكتئول – پوشانده شده است كه به دمگل (p) متصل است . (شكل a 2)
در طي مراحل نموي اندامهاي گل ( مراحل 3-10 شكل c-j ، 1) ناحيه جداگر در محل اتصال دمگل با لوله گل ( ft) اثر مشخصي را بر جاي مي گذارد . ( شكل b2)
ناحيه جداگر در c.uncinatum درمحل اتصال دمگل با لوله گل اثر مشخصي را به جا مي گذارد . در برش طولي بافت ، ناحيه جدايي شامل يك قسمت باريك با 5 تا 6 رديف كوچك مسطح و تقريبا سلولهاي پارانشيمي در دمگل مي باشد (شكل c2) در برش عرضي منطقه جدايي به صورت يك حلقه از 4 تا 5 رديف سلول گسترده ديده ميشود كه درون اپيدم و بافت آوندي مركزي ( v) را تشكيل مي دهد . ( شكل d2) در داخل باند سلولهاي ناحيه جدايي ، سلولهاي پهن تقسيم مي شوند(cd) و سلولهاي گرد با فضاهاي بين سلولي(is) فراواني ديده مي شود كه سلولهاي دور و نزديك به ناحيه جدايي و مجاور بافتهاي آوندي مركزي داراي موفولوژي نامنظم است (شكل d2)
توزيع و مورفولوژي همراه با تجمع كريستالهاي اگزالات كلسيم در سلولهاي پارانشيمي c.uncinatum و كولتي وارها مشابه مي باشد و در ساير گونه ها نظير لوبيا ـ پنبه كريستالهاي اگزالات كلسيم در سلولهاي ناحيه جدايي اندام گل اول در سلولهاي جداشده مشاهده مي شود و بعد از ريزش اندام ،‌كريستالها درلايه سلول جدا شده نزديك به مركز ممكن است بافت را در مقابل تهاجم حشرات و آفات بيماريزا حمايت كند(1) . همچنين نواحي جدايي به صورت يك باند از سلولهاي بسيار نزديك پروتوپلاسميك ديده مي شود كه بسيار تقسيم مي شود كه واكوئل هاي موجود در بافت و بزرگ است (3)
وجود ميتوكندريها(m) و كلروپلاستها(ch) در سيتوپلاسم سلولهاي منطقه جدايي بيانگر اين است كه اين سلولها به صورت متابوليكي فعال هستند (2) همچنين در منطقه جدايي بخش تيغه مياني دوسلول مجاور گستردگي خاصي پيدا كرده است

A)اتصال ناحيه جداگر
(Bمنطقه جداگر گل
C,d) عكس ميكروسكوپي از برشهاي طولي و عرضي ناحيه جدايي اندام گل و بافتهاي دمگل و لوله گل
E) عكس الكتروني با ميكروسكوپ TEM از برشهاي طولي سلولهاي ناحيه جداگر گل
F) عكس ميكروسكوپي از برشهاي دمگل و بافتهاي برگچه ها درغنچه
BA= نقطه اتصال براكته ال BR= براكته ال CA= حفره
CD= تقسيم سلولي CH= كلروپلاست CW= ديواره سلولي ER= شبكه آندوپلاسمي
FB= غنچه گل FT= لوله گل IS= فضاي بين سلول M= ميتو كندري
N= هسته NM= غشاي هسته P=دمگل PR= پوتوپلاسم R=واكوئل
حساسيت اندام هاي گل به اتيلن :
تيمار ساقه هاي گل دهنده در با 100 ميكروليتر اتيلن به مدت 12 تا 24 ساعت در دماي 20 درجه سانتيگراد موجب القاي ريزش اندام هاي گل از پايه ها در محل ناحيه جداگر مي شود (شكل a3) مقادير اين ريزش در اندام هاي گل در مراحل مختلف رشد و نمو متفاوت است (5)
جوانه هاي رشديافته و گلهاي باز شده عموما حساسيت بيشتري به اين تيمار نسبت به جوانه هاي جوان و نورس نشان مي دهند . ( شكل 4) جوانه هايي كه با اتيلن اغلب در محل پايه گل جدا مي شوند در حالي كه هنوز توسط بافتهاي براكته به دمگل متصل باقي مي مانند . ( شكل b3)

فلش در A نشان دهنده ناحيه جداگر
فلش در B نشان دهنده بافت برگچه كه متصل به دمگل در ناحيه جداگر باقي مي ماند .
BR= بافت برگچه FB= غنچه FT= لوله گل P= دمگل
به طور عمده ساقه هايي كه حاوي جوانه هاي گل ( غنچه ها ) نا بالغ هستند كمتر در مقابل اتيلن پاسخ مي دهند . نسبت به ساقه هايي كه حاوي گلها و يا غنچه هاي گل رسيده هستند . (4)
حساسيت بافتهاي گياهي در برابر اتيلن ممكن است به غلظت ويا تمايل گيرنده ها به اتيلن و نيز ظرفيت متابوليسم بستگي داشته باشد و هم اينكه درمراحل پيشرفته تر رشد پاسخ به اتيلن ضعيفتر مي گردد (9)

در واقع كاهش جزئي در پاسخ هاي گلهاي مسن تر به خاطر رشد ديواره سلولي ثانويه چوبي در آوندهاي چوبي است كه از ناحيه جداگر عبور مي كند .(7) اين ضخيم شدگي ديواره موجب افزايش مقاومت آوندهاي چوبي به شكستن مي گردد و گلها نسبت به جدايي و ريزش مقاوم مي شوند (4)
پاسخ نسبتا سريع جدايي ريزش به اتيلن در ساير گونه هاي تزئيني ديگر ديده مي شود . اين پاسخ هاي سريع به اتيلن از قرار معلوم انعكاسي از ظرفيت سلولهاي ناحيه جداگر است كه به آساني در برابر اتيلن شروع به تغييرات بيوشيميايي مثل ( تشريح هيدرولازهاي ديواره ) و تغييرات آناتوميكي ( مثل جدايي سلولهاي ناحيه جداگر مي كند .)(6)
روندهاي بيوشيمايي درفرآيند جدايي معمولا تجزيه آنزيمي پكتين تيغه مياني و تجزيه سلولز در ديواره اوليه سلولهاي ناحيه جداگر هستند . شواهد آناتوميكي هم ثابت مي كند كه آنزيم هاي مسئول تجزيه ديواره سلولي در واقع مسئول القاي جدايي اندام گل تحت اثر
اتيلن در گياه c. unicinatum هستند(8)
جدايي سلولها به واسطه اتيلن در ابتدا در لايه هاي سلولي بين بافتهاي آوندي مركزي(v) واپيدرم پراموني(ep) رخ مي دهد .(7) اين امر در جدايي برگها و اندام هاي گل كه در اپيدرم و آوندهاي چوبي آخرين بافتهاي جدا شده هستند ديده مي شود همچنين جدايي سلولها در اين ناحيه ممكن است از درون اپيدرم به سمت بافتهاي آوندي انجام شود و يا ممكن است از تزديك بافتهاي آوندي شروع شود و در اپيدرم پايان پذيرد (4)
نتيجه:
در واقع نتايج نشان مي دهد كه موفولوژي و آناتومي ناحيه جداگر دراندام هاي گل در گياه c. unicinatum معمولا مشابه ساير گونه هايي است كه به صورت فعال اندام هاي گل را مي اندازند سطح سلولي صاف لايه جداگر پس از جدايي نشان مي دهد كه جدايي القا شده با اتيلن شامل تجزيه تيغه مياني در سلولهاي جداگر است و اين اثبات مي كند كه جدايي فرآيندي است كه از طريق آنزيم هاي تجزيه كننده صورت مي گيرد. درواقع جوانه هاي گل با گلبرگهاي باز معمولا حساسيت بيشتري به جدا شدن تحت اثر اتيلن و نسبت به جوانه هاي گل نابالغ كه براكته هاي بسته دارند و يا گلهاي پيرتر كه تحت اثر اتيلن هستند دارند .
منابع :
1-Adicott FT ( 1982) ‘abscission’. ( university of California press : brekley)
2- Bela p , howell . j , joyce d , young k (1998) ‘wan flower postharvest treatments’
3- Bardshel DV , knox RB , Williams EG(1993) fruit and seed structure of thyrptomene calycina ( myrtaceae) . Australian journal of botany.
4-joyce DC , beal PR (1999) cut flower characteristis of terminal flowering tropical grevillea : abrief review.
5-Macnish AJ , irving DE , joyce DC , vithanage v , wearing , AH, Webb RI , frost RL (2003) identification of intracellaular calcium oxalate crystals in cha,elaucium uncinatum ( myrtaceae)
6- Mancinsh AJ, joxce DC , hofman PJ , simons DH , reid MS (2000) methyl cyclopropene treatment efficacy in preventing ethylene perception in banana fruit and grevillea and waxflower flowers.
7-onozaki T . ikedah , yamaguchi T (2001) genntic improvement of vase life of camation flowers by crossing and selevtion

فایل : 10صفحه

فرمت : Word