مقاله کامل در مورد بيماريهاي دستگاه گوارش

بعد از پروستات دستگاه گوارش دومين محل شايع غير پوستي سرطان در ايالات متحده است .سرطان لوله گوارش اولين علت عمده مرگ و مير در جمعيت آمريكا بعد از دستگاه تنفس است .
سرطان مري
ميزان بروز و سبب شناسي
اين سرطان شديداً كشنده در ايالات متحده نسبتاً غير شايع است .برآورد مي شود كه در سال 1996 ، 12300 مورد اين بدخيمي در ايالات متحده تشخيص داده شده است كه در11200 مورد منجر به مرگ گرديد . در قسمتهاي مختلف جهان ، ميزان بروز سرطان مري بسيار متفاوت است . اين بماري در كمربند آسيايي سرطان مري بسيار شايع است . كمربند فوق از قسمت جنوبي درياي خزر در غرب تا نواحي شمالي چين گسترده شده است و قسمتهايي از ايران ، آسياي مركزي ، افغانستان ، سيبري ، و مغولستان را در بر مي گيرد
علاوه بر اين ، مراكزي با ميزان بروز بالا در مناطق پراكنده اي چون فنلاند ، ايسلند،
كوراكائو ، جنوب شرقي آفريقا و نواحي شمال غربي فرانسه وجود دارد . در شمال آمريكا و نواحي غربي اروپا اين بيماري بيشتر در مردها بيشتر ديده مي شود و در سياهپوستان نسبت به سفيدپوستان شايعتر است . بيش از همه در سنين بيش از 50 سالگي ظاهر مي شود و اغلب افرادمتعلق به طبقات اجتماعي – اقتصادي پايين را مبتلا مي سازد .
علل متعددي بعنوان مسئول اين بيماري بيان شده است . در ايالات متحده معتقدند كه اكثر مواردسرطان مري ناشي از مصرف بيش از حد مشروبات الكلي و يا سابقه طولاني كشيدن سيگار است . ميزان خطر نسبي بر حسب مقدار مصرف الكلي يا دخانيات تغيير مي كند . مصرف ويسكي نسبت به شراب يا آبجو با شيوع بيشتري از اين بدخيمي همراه است . ظهور سرطان مري با مصرف مواد سرطان زاي ديگري نيز ازتباط داده شده اند كه عبارتند از نيتراتها ، مواد مخدر كشيدني و سموم قارچي موجود در سبزيجات شور شده . اين سرطان همراه با تحريك مخاطي از صدمات فيزيكي نيز به وجود مي آيد
كه به عنوان مثال مي توان مصرف طولاني مدت چاي بسيار داغ ، بلع موادسوزاننده ، تنگي هاي ناشي از پرتوتابي و آشالازي مزمن را نام برد .
وجود حلقه مروي همراه با گلوسيت و فقر آهن ( يعني سندرم پلامر – وينسون يا پاترسون – كلي ) و هيپركراتوز مادرزادي و فرورفتگي هاي كف دست و پا و همچنين كمبودهاي تغذيه هاي موليبدن ، روي و ويتامينA همگي با سرطان مري وابستگي دارند . خطر سرطان مري در افراد مبتلا به اسپروي سيليكات كمي بيشتر است . اين سرطان در بيماراني كه دچار برگشت مزمن محتويات معده هستند ( يعني مري بارت ) بطور مشخص افزايشي را نشان مي دهد . بر خلاف ساير سرطانهاي مري ، نئو پلاسمهايي كه از منشاء مري بارت هستند در سفيد پوستان نسبت به افراد سياهپوست شايعتر است .
علائم باليني
حدود 15 درصد از سرطانهاي مري در يك سوم فوقاني آن مي باشد ( يعني در مري گردني ) 45 درصد در يك سوم مياني و 40 درصد در يك سوم
تحتاني مري اتفاق مي افتند . در گذشته بيش از 75 درصد از تومورهاي مري از نوع سرطان سلولهاي سنگفرشي بودند كه از مخاط سنگفرشي پوشاننده مري نشات مي گيرند . شيوع آدنوكارسين.م بسيار كمتر است و اغلب از اپي تليوم استوانه اي برمي خيزد . احتمال دارد كه سلولهاي اپي تليوم استوانه اي سرطاني شده ، در ابتدا به خاطر برگشت مزمن محتويات معده ( يعني مري بارت ) ديسپلاستيك شده باشند .
جدول 1- 1 برخي از عوامل اتيولوژيكي كه معتقدند همراه با سرطام مري وجود دارد .
چنين اپيتليوم ديسپلاستيكي غالباً داراي سولهايي با محتوي DNA غير طبيعي ( آناپلوئيدي ) و جهشهايي در ژن سركوب گر تومور P53 مي باشد. اين آدنوكارسينوم ها داراي رفتار بيولوژيك رطانهاي معده ( و نه مري ) هستند . ميزان بروز آدنوكارسينوم بطور ثابتي افزايش يافته است . در صورتي كه تعداد موارد كارسينوم سلول سنگفرشي نسبتاً ثابت مانده است . بررسي هاي بيماريابي اندوسكوپي و سيتلوژيك
براي سرطان در افراد مبتلا به مري بارت براي تشخيص ديسپلازي با درجه بالا موثر است اما تا كنون ثابت نگرديده كه اين بررسيها پيش آگهي بدخيمي را بهبود بخشيده اند . كارسينوم سلول سنگفرشي در سياهوستان شايعتر از سفيد پوستان است .در حاليكه آدنوكارسينوم در سفيدپوستان شايعتر مي باشد . بايد اين نكته را متذكر شد كه نمي توان كارسينوم سلول سنگفرشي را از كارسينوم مري از طريق راديو گرافي يا آندوسكوپي افتراق داد .
ديسفاژي پيشرونده و كاهش وزن در عرض مدت كوتاه از علائم اوليه بيماري در اغلب مبتلايان است در ابتداي ديسفاژي نسبت به غذاهاي جامد بوجود مي آيد كم كم با گسترش بيماري نسبت به غذاهاي نيمه جامد و مايع ني زحاصل خواهد شد. معمولاً در هنگام پيدايش اين علائم ، بيماري غير قابل علاج است زيرا تا زماني كه بيش از 60 درصد از محيط مري توسط سرطان در گير نشده باشد ، اختلال در بلع ظاهر نخواهد شد. ممكن است كه همراه با ديسفاژي درد هنگام بلع دردي كه به قفسه سينه يا پشت تير مي كشد
رگورژيتاسيون يا استفراغ و پنوموني آسپيراسيوني نيز وجود داشته باشد . شايعترين مكانهاي انتشار اين سرطان به گره هاي منفي مجاور و فوق توقوه اي ، كبد ، ريه ها ، و پرده جنب مابين ناي وومري بوجود مي آيد كه باعث ايجاد ناراحتي شديد مي گردد . مشابه ساير سرطانهاي سلول سنگفرشي ممكن است در برخي از موارد بدون ايجاد متاستازي هاي استخواني ، هيپروكلسمي وجود داشته باشد . اين تغيير ناشي از يك پروتئين ترشح يافته از بافت توموري مي باشد كه از نظر ساختماني مشابه قسمتي از هورمون پاراتيروئيد است .
تشخيص
پرتونگاريهاي رايج با ماده حاجب به طور موثر ضايعات سرطاني را كه تا حد ايجاد علايم رشد كرده اند مشخص مي كند . بر خلاف ليموميوم خوش خيم مري كه موجب پيدايش تنگي مري همراه با حفاظ نماي مخاطي بيعي مي گردد سرطاتهاي مري به طور مشخص باعث پديد آمدن لبه هاي نامنظم و زخمي شونده مخاطي همراه با ارتشاح عميق تر
مي شوند و تصويري مشابه آشالازي به وجود مي آورد .
معمولاً تومورهاي كوچكتري را كه به طور بالقوه قابل برداشتن هستند حتي با استفاده از روشهاي مناسب ازوفاگوگرافي نمي توان مشاهده نمود . به همين علت بايددر تمامي بيماراني كه مشكوك به داشتن اختلال در مري هستند به منظور مشاهده تومور و حصول قطعيت هيستوپالوژيكي ، ازوفاسوگوگرافي انجام گيرد .
درمان
پيش آگهي بيماران مبتلا به سرطان مري خوب نيست . كمتر از 5 درصد از اين بيماران تا 5 سال پس از تشخيص زنده مي مانند كه به همين دليل اكثر پزشكان تلاش خود را در جهت كنترل علامت بيماري صرف مي كنند . برداشتن كل تومور قابل مشاهده ( برداشتن كامل ) فقط در 40 درصد از موارد امكان پذير است و معمولاً باقيمانده هاي سلولهاي توموري در حاشيه هاي محل برش وجود دارد . جراحي برداشتن مري در گذشته با ميزان مرگ و مير پس از عمل بيش از 20 درصد همراه

فایل : 47 صفحه

فرمت : Word