مقاله در مورد مقایسۀ سطح پرخاشگری، گرایش به خودکشی و نشانگان اختلالات روانی در معتادان به مواد مخدر، محرک و جامعۀ بهنجار.

عنوان پایاننامه به فارسی:مقایسۀ سطح پرخاشگری، گرایش به خودکشی و نشانگان اختلالات روانی در معتادان به مواد مخدر، محرک و جامعۀ بهنجار.
عنوان پایاننامه به انگلیسی
Compare the level of aggression, tendency to suicide and mental disorders syndrome in drug addicts, stimulating and normal community
اطلاعات مربوط به دانشجو: تلفن : 09141580076
اطلاعات مربوط به استاد راهنما:
اطلاعات مربوط به اساتید مشاور:
نظر کميته تخصصی گروه:
نظر شورای پژوهشی دانشکده :
نظر شورای پژوهشی واحد:
عنوان پایاننامه به فارسی: مقایسۀ سطح پرخاشگری، گرایش به خودکشی و نشانگان اختلالات روانی در معتادین به مواد مخدر، محرک و جامعۀ بهنجار
عنوان پایان نامه به انگلیسی:
Compare the level of aggression, tendency to suicide and mental disorders syndrome in drug addicts, stimulating and normal community
کلمات کلیدی: سطح پرخاشگری، گرایش به خودکشی، نشانگان اختلالات روانی، مواد مخدر، مواد محرک
پرسش اصلی پژوهش : آیا بین سطح پرخاشگری، گرایش به خودکشی و نشانگان اختلالات روانی در معتادین به مواد مخدر، محرک و افراد بهنجار تفاوت وجود دارد.
بیان مسئله:
اعتیاد1 پدیدهای است که از زمانهای دور در جوامع بشری وجود داشته است و در حال حاضر نیز به موازات پیشرفتهای علمی و افزایش غیر قابل تردید سطح شعور و اگاهی مردم همچنان در حال گسترش میباشد و هر ساله افراد زیادی را به دام خود میکشد. اعتیاد جنبه فردی ندارد بلکه یک آسیب اجتماعی نیز محسوب میشود و علاوه بر تهدید سلامت جسم و روان افراد بر جنبههای اجتماعی و اقتصادی جامعه نیز اثرات زیان آور غیر قابل جبرانی وارد میسازد (احمدوند، 1377).
امروزه استعمال به مواد مخدر یکی از چالشهای مهم سلامت عمومی است که همه جوامع با آن رو به رو هستند و یکی از معظلات عمدۀ بهداشتی که گروههای جمعیّت مختلفی را مورد تهدید قرار میدهد و بعد از بحران نابودی محیط زیست، بحران بمب اتمی و بحران فقر به عنوان چهارمین بحران جهان مطرح است. گسترۀ مواد مخدر آن چنان است که پیر و جوان، مرد و زن، داغدار این شعلۀ سوزانده شدهاند. مصیبتی که زندگی میلیونها انسان را ویران و سرمایۀ کلان ملی را صرف مبارزه و یا جبران صدمات ناشی از آن مینماید (احمدوند، 1377).
اعتیاد به سوء مصرف مواد محرک در میان جوانان، که یکی از معضلات بهداشتی- اجتماعی و اقتصادی جهان امروز است و تاثیر مستقیمی بر سلامتی آنها دارد گفته میشود (دلاوری و همکاران، 2006). در حال حاضر حداقل 1300 نوع ماده محرك وجود دارد كه از بين آنها تركيبات آمفتاميني و فرآوردههاي كوكا، بيشترين مصرف را در جهان دارد (سجّادی و همکاران، 2009). بر اساس مطالعات انجام شده، این مواد موجب تغییر در سطح هوشیاری شده و تمایلات عاطفی و احساسی فرد را افزایش میدهد. بروز توهمات بینایی به همراه اختلال در تمرکز و تصمیمگیری به دنبال مصرف مواد محرک امری محتمل است و درک زمان و فضا برای مصرفکنندگان، تغییر میکند (سیّد فاطمی و همکاران، 2007). احساس غیر واقعی قدرت و موفقیت، تمایلات خودکشی و دیگرکشی و همچنین وابستگی شدید روانی از دیگر عوارض مصرف این مواد میباشد (پورافکاری و همکاران، 2007).
امروزه اعتیاد یک بیماری زیستی- روانی- اجتماعی قلمداد میشود که عبارت است از، مصرف مکرر و زیاد یک ماده که محرومیت از آن موجب علایم ناراحتی و میل شدید به مصرف دو باره میشود و همچنین منجر به تباهی جسمی و
روانی میگردد. این اصطلاح، دیگر در نامگذاری رسمی استفاده نمیشود و به جای آن از واژه وابستگی1 استفاده میشود اما در گفتگوهای روزمره کاربرد دارد (ارجمند و همکاران، 1389).
اولین متغیری که در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار میگیرد، پرخاشگری است. پرخاشگری به هر گونه رفتاری اطلاق میشود که به قصد آسیب رساندن به دیگران از یک فرد سر میزند (اندرسون و بوشمن2، 2002). پرخاشگری ممکن است به شیوههای متفاوتی خود را نشان دهد. خصومت، معرف جنبههای شناختی پرخاشگری و خشم نشان دهندۀ جنبۀ هیجانی آن است. جنبۀ رفتاری پرخاشگری نیز به شکل کلامی و جسمانی بروز میکند (بوش و پری 3، 1992). عدم کنترل رفتار پرخاشگرانه علاوه بر اینکه میتواند باعث ایجاد مشکلات بین فردی و جرم و بزه و تجاوز به حقوق دیگران شود، میتواند درون ریزی شده و باعث بروز انواع مشکلات جسمی و روانی، مانند زخم معده، سر دردهای میگرنی و افسردگی گردد (الیس 4، 1998). در پژوهش دیگری به ارتباط بین پرخاشگری، خودکشی، مصرف مواد و رفتار جنسی خطرناک با یکدیگر تاکید شد ( هاوارد و همکاران 5، 2008).
دومین متغیری که در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار میگیرد، گرایش به خودکشی میباشد. خودکشی عملی است که به قصد خاتمه دادن عمدی به زندگی خود به طور آگاهانه و هدفمند، که غالباً در افراد خود محور، مضطرب، متخاصم و ناتوان در برقراری ارتباط صورت میگیرد. خودکشی از پیدایش تاریخ وجود داشته است. انگیزههای خودکشی و تکرار آن متفاوتند (ارجمند و همکاران، 1389). مصرف مواد مخدر نیز عامل زمینه ساز عمده برای خودکشی محسوب میشود. احتمال خودکشی موفق بین مبتلایان به سوء مصرف مواد در یک جامعه، تقریبا 20 برابر بیشتر از کل جمعیت آن جامعه است (رضاعی، 1389). افراد اقدام کننده به خود کشی، خطر بالایی جهت اقدام مجدد دارند (پولوک 6، 2004).
متغیر دیگری که در این پژوهش مورد بررسی قرار میگیرد، نشانگان اختلالات روانی است. هم ابتلایی7 به بروز هم زمان دو یا چند اختلال روانی در یک فرد اطلاق میشود. در بین افرادی که برای درمان وابستگی به کوکائین ، الکل یا مواد شبه افیونی مراجعه میکنند، سایر اختلالات روانی شیوع بالایی دارند و در برخی مطالات میزان اختلالات روانپزشکی همزمان، در بین معتادین،50 درصد گزارش شده است (رضاعی، 1389). مطالعات در مورد شیوع همزمان سوء مصرف مواد اختلالات روانی، نشان میدهد که میزان مصرف الکل و سایر مواد مخدر در میان مردمی که در جستجوی دریافت کمک از مراکز خدمات بهداشت روانی هستند با جمعیّت عادی به طور معنیداری بالاتر است (راچ بیسل و دیکسون1، 1999).
با نگاهي به آمار روزافزون اعتياد به مواد مخدر و محرک به خصوص اشاعۀ آن در نوجوانان و جوانان نشان ميدهد، نسل جوان كه بايد در جهت سازندگي و پيشرفت جامعه مشاركت داشته باشند در دام اعتياد به هدر ميروند. از اين رو، لازم است بررسيهاي وسيع و عميقي در مورد شناسايي عوامل زمينهساز اعتياد انجام گيرد. چون پديدۀ اعتياد، گرایش به خودکشی ، سطح پرخاشگری و نشانگان اختلالات روانی ارتباط تنگاتنگي با فرهنگ و اعتقادات مذهبي، شرايط اقتصادي، اجتماعي و پيشينۀ تاريخي هر كشوري دارد. از اين رو تكيه بر پژوهشهاي خارجي چندان مفيد نخواهد بود، بلكه به بررسيهاي منطقهاي و كشوري نياز اساسي وجود دارد. از آن جا كه در زمينه شناخت پيشآيندها و عوامل زمينه
ساز اعتياد، گرایش به خودکشی، سطح پرخاشگری و نشانگان اختلالات روانی در ايران بررسيهاي كمتري انجام شده است بنابراین، در اين پژوهش سعی می شود به این سوال پاسخ داده شود که آیا بین اعتياد، گرایش به خودکشی، سطح پرخاشگری و نشانگان اختلالات روانی ارتباطی وجود دارد؟
پیشینۀ پژوهش (در بیان مختصر پیشینه پژوهش دانشجو باید به کلیه مراجع ذکرشده در بخش فهرست مراجع اشاره کند رجوع به مراجع باید براساس شماره مرجع یا حروف اول نام نویسندگان باشد بدیهی است که در صورت استفاده از هریک از حالت های فوق، مراجع معرفی شده در بخش فهرست مراجع نیز باید برحسب شماره مرجع یا حروف اول نام نویسندگان مرتب شده باشد):
حیدری پهلویان وهمکاران (1390) در پژوهش خود با عنوان مقایسۀ شیوع انواع اختلالهای روانی در افراد وابسته و غیر وابسته به مواد ساکن شهر همدان به این نتیجه دست یافتند که 5/63 درصد از معتادان مشکوک به اختلال روانی بودهاند در حالی که رقم فوق برای جمعیت عادی 8/28 درصد بوده است.
طباطبایی و همکاران (1389) در پژوهش خود نشان دادند که تفاوت معنیداری بین جوانان دارای سوء مصرف مواد مخدر صنعتی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهرستان سمنان و افراد عادی از نظر اختلالات روانی وجود دارد. زارع و همکاران (1389) عنوان کردهاند که اختلات روانی پیش بینی کنندۀ اقدام به خودکشی هستند.
نتایج تحقیقات اوراکی (1389) نشان داد که بین خشم و سبک مقابلۀ هیجانی با میل مصرف مواد، همبستگی مثبت معنیداری وجود دارد.
رضایی و همکاران (1388) در بررسیهای خود نشان دادند که ریسک فاکتورهای مختلفی شامل جنس، سن، وضعیت تأهل، محل سکونت و دستیابی آسان به داروها و سموم در خودکشی موفق، موثر میباشند.
امامی و همکاران (1387)، اختلالات روانی و کیفیت زندگی چهار گروه مردان معتاد مبتلا به ایدز، معتاد نا مبتلا به ایدز، غیر معتاد مبتلا به ایدز و افراد سالم را مقایسه کردند. یافتههای پژوهشی آنها نشان میدهد که در مقایسه با افراد سالم، افراد معتاد غیر مبتلا به ایدز، افراد معتاد مبتلا به ایدز، افراد مبتلا به ایدز غیر معتاد نمرات بالاتری در پرسشنامه 1SCL90 و نمرات پایینتری در پرسشنامه کیفیت زندگی ((SF-36 به دست آوردند.
تحقیق زینالی وهمکاران (1386) نشان داد که زمینههای پیش اعتیادی معتادان (خصوصیات شخصیتی، روابط خانوادگی، شیوۀ زندگی و عقاید) به طور معنیداری متفاوت با افراد سالم است.
ظهرالدین و همکاران (1386) در پژوهش خود به این نتیجه دست یافتند که افرادی با سنین پایینتر، بیشترین فراوانی و افرادی با تحصیلات بالا، فراوانی کمتری را در اختلالات نشان میدهند. همچنین مصرف بیش از 2 سال مواد، بیانگر وجود علایم بیشتر است.
قلعهایها و همکاران (1386) عنوان کردهاند که افراد وابسته به مواد، از علایم آسیب شناختی و اختلالات روانی بیشتری نسبت به افراد غیر وابسته برخوردار میباشند. همچنین در آنان افسردگی اساسی و اختلالات شخصیت و در افراد غیر وابسته به مواد، افسردگی دارای بیشترین فراوانی بوده است.
شمسخانی و همکاران (1385) دریافتند که آموزش مهارتهای مقابلهای در افراد اقدام کننده به خودکشی موثر بوده و میتواند در جهت درمان رفتاری افراد و همچنین ارتقاء سلامت و پیشگیری از خودکشی به کار رود.
زهیر و همکاران2 (2008) دریافتند که بین اختلالات شخصیتی، به خصوص شخصیت مرزی و خودکشی، رابطۀ معنیداری وجود دارد.
داویس و همکاران3 (2007) در پژوهش خود به این نتیجه رسیدند که خطر خودکشی و مرگ در کسانی که اخیراً از بخش روانپزشکی ترخیص میشوند، 10 برابر جمعیت عادی است.
تانگ و کران4 (2006) تاکید کردند که بین درد مزمن و خطر خودکشی رابطه وجود دارد.
جف1 (2005) در بررسی رابطهای بین پرخاشگری و مصرف مواد افیونی، چنین نتیجهگیری کرد که پرخاشگری با برخی از مواد افیونی (کراک وآمفتامین) همبستگی مثبت دارد.
بال2 (2005) تاکید کرد که همبودی سوء مصرف مواد و اختلال شخصیت، تشدید علایم روانپزشکی و افزایش خطر خودکشی را به همراه دارد.
سادهودولسکی و راچکین3 (2004) عنوان کردهاند که پرخاشگری از شاخصهای مهم پارهای از اختلالات روانی، مانند اختلال سلوک ، اختلال فزون کنشی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی به شمار میآید.
پلکونن و مارتونن4 (2003) در پژوهش خود به این نتیجه رسیدند که بین اختلالات روان پزشکی، افسردگی، سوء مصرف مواد و سابقه خودکشی نوجوانان ارتباط معنیداری وجود دارد.
تارتر و همکاران5 (2003) در یک مطالعه طولی بر روی دو گروه از نوجوانان پسر با ریسک بالا و پایین سوء مصرف مواد دریافتند که بازداری زدایی رفتاری، سوء مصرف مواد را در نوجوانی پیش بینی میکند.
پژوهشي كه توسط فارل و همكارن6 (2001) در انگلستان با هدف مقايسۀ شيوع انواع اختلالات رواني درگروههاي معتاد و غير معتاد انجام گرفته است، نشان داد که شيوع اختلال رواني در معتادان، 45 درصد و رقم فوق در جمعيت عادي، 12 درصد بوده است.
ایپستن وهمکاران7 (2000) در تحقیقی، 517 نوجوان را مورد بررسی قرار دادند. نتایج این پژوهش نشان داد که پرخاشگری و رفتارهای ناسازگارانه با شروع مصرف مواد (سیگار، الکل، ماریجوانا و هروئین) ارتباط دارد.
براساس تحقيقات فوق الذكر ميتوان نتيجه گرفت كه پرخاشگری،گرایش به خودکشی و اختلالات روانی در گرايش و پيشگيري از اعتیاد به مواد مخدر و محرکها، متغيرهاي مهمي محسوب ميشوند. به همين دليل پژوهش در این حيطه ميتواند براي كساني كه در حوزۀ پژوهش، درمان و پيشگيري از اعتیاد به مواد مخدر و محرک هستند مفيد واقع شود.
فرضیهها:
بین سطح پرخاشگری در معتادین به مواد مخدر و محرک با افراد بهنجار تفاوت وجود دارد.
بین گرایش به خودکشی در معتادین به مواد مخدر و محرک با افراد بهنجار تفاوت وجود دارد.
بین نشانگان اختلالات روانی در معتادین به مواد مخدر و محرک با افراد بهنجار تفاوت وجود دارد.
اهداف پژوهش:
اهداف کلی:
مقایسۀ سطح پرخاشگری، گرایش به خودکشی و نشانگان اختلالات روانی در معتادین به مواد مخدر، مواد محرک و جامعۀ بهنجار
اهداف جزیی:
مقایسۀ سطح پرخاشگری در معتادین به مواد مخدر و محرک با افراد بهنجار
مقایسۀ گرایش به خودکشی در معتادین به مواد مخدر و محرک با افراد بهنجار
مقایسۀ نشانگان اختلالات روانی در معتادین به مواد مخدر و محرک با افراد بهنجار
جنبه نوآوری یا هر ویژگی جدید تحقیق فعلی نسبت به تحقیقات قبلی (توسط استاد راهنما تکمیل شود):
با توجّه به این که در تحقیقات انجام شده تا به حال، هیچ کدام از محققین، پارامترهای سطح پرخاشگری، گرایش به خودکشی و نشانگان اختلالات روانی در معتادان به مواد مخدر، محرک و جامعۀ به هنجار را یک جا مورد مطالعه قرار ندادهاند، لذا در این تحقیق سعی خواهد شد تا این پارامترها مورد پژوهش قرار گیرد.
روش کار:
الف – روش پژوهش :
روش این طرح پژوهشی از نوع علّی – مقایسهای میباشد.
جامعه آماری:
جامعه آماری این پژوهش، شامل معتادان زن و مردی است که در سال 1391 جهت ترک اعتیاد به مراکز دولتی یا خصوصی شهر ….. مراجعه نموده اند که تعداد آنها ……… نفر می باشد.

فایل : 13 صفحه

فرمت : Word