كارورزي در مورد تونل

1 – مـقـدمه :
با عنايت به روش اجرايي پيشنهادي همكار چيني ايستگاه T1 به دو روش نيمه ترانشه روباز و نيمه تونلي اجرا مي‌گردد. با عنايت به اينكه ارتفاع خاك در قسمت تونلي از 9.5 تا 13.8 متر متغير مي باشد و نسبت ارتفاع خاك به دهانه ايستگاه 1.5 : 1 مي باشد كه ارتفاع كمي است، لذا خاك به صورت فشاري به سقف ايستگاه نيرو وارد مي‌نمايد.
از طرفي ديگر اجراي ايستگاه به صورت دو نوع ترانشه روباز و تونلي در واقع مشكلات هر دو سيستم را در بر دارد. در روش ترانشه روباز سيستم ترافيك دچار اختلال مي‌گردد و احداث سازه نگهبان و پل موقت را كه هزينه قابل ملاحظه‌اي در بر دارد خواهيم داشت و در بخش اجرا به روي تونل مخاطرات احتمالي فروريزي خاك از سطح خيابان، مراحل اجرايي بيشتر، عمليات اجرايي بتن‌ريزي و عايق‌بندي دشوارتر را در بر خواهد داشت.
در طرح پايه يك كيوسك هوا پيش‌بيني شده كه مسأله اين طرح در هنگام بروز حريق به صورت ورود دود از يك كيوسك به ورود هواي تازه از سمت ديگر كيوسك مي‌باشد. لذا پيشنهاد تغيير طرح و اضافه كردن يك كيوسك هوا مسأله را حل خواهد كرد.
در خصوص سيستم خروجي‌هاي اضطراري و بررسي عرض‌هاي خروج به دليل عدم دسترسي به محاسبات ترافيكي طرح پايه شركت citic مقدور نمي‌باشد. ليكن طرح عرض‌هاي خروج در طرح معماري نهايي مطابق استاندارد NFPA-130 كنترل خواهد شد. از آنجا كه عرض‌هاي پله و پله برقي طرفين سكوها به دليل محدوديت عرض خيابان دكتر شريعتي و ساختمانهاي حاشيه آن غيرقابل افزايش است، لذا
تنها در عرض خروجي‌هاي اضطراري در انتهاي سكو مي‌توان ترافيك عبوري مسافرين را در هنگام تخليه اضطراري تنظيم نمود كه پس از اخذ مصوبات اوليه طرح به آن پرداخته خواهد شد.
طرح شبكه مترو در تهران كه ايده اوليه آن در سال 1337 توسط سياستمداران ارائه گرديد، در طول ساليان گذشته بارها مطرح و به وسيله كارشناسان كشورهاي مختلف بررسي گرديده است.
هدف پروژه :
با توجه به اينكه سازه ترابري تندرو راه آهن شهري يا مترو يكي از سيستم هايي است كه همواره به عنوان ابزار حل مشكل و نيز وسيله و ابزار برنامه‌ريزان شهري در كلان شهرهاي جهان مورد استفاده قرار گرفته است و از آنجا كه كلان شهر تهران نيز همواره با مشكل ازدحام ترافيك و كندي عبور و مرور مواجه بوده و رشد و توسعه‌اي لجام گسيخته داشته است، لذا اين موضوع اهميت ايجاد و راه اندازي شبكه راه‌آهن شهري (مترو) را ابتدا به وسيله سياستمداران و سپس برنامه‌ريزان شهري و در نهايت متخصصان ترابري شهري مطرح مي‌نمايد.
همچنين در اين پروژه با توجه به نوع خاك موجود، شيوه حفاري و نگهداري اين سازه نيز از اهميت ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد كه در ادامه پروژه به بررسي آن مي پردازيم.
تـئوري :
به طور كلي، در اين قسمت هدف توصيف نحوه‌ي حفاري و روشهاي نگهداري تونل مترو مي‌باشد. در اين پروژه به دليل وجود آب در داخل خاك استفاده از روشهاي عايق كاري را پيشنهاد مي‌كنيم كه يكي از آنها Penetron مي‌باشد. Penetron خاصيت كريستال سازي در داخل لوله هاي موئينه بتن را داشته و به اين ترتيب بتن را در برابر نفوذ آب و طيف وسيعي از مواد شيميايي مقاوم مي سازد. Penetron از سيمان، سيليس (از نوع و دانه بندي مخصوص) و چند ماده شيميايي فعال ديگر تشكيل شده و مؤثرترين ماده جهت آب بندي و حفاظت شيميايي دائمي بتن مي باشد.
Penetron در اثر مخلوص شدن باآب دو فاز مايع و جامد در كنار هم تشكيل مي دهد. فاز مايع در واقع محلول مواد شيميايي فعال Penetron در آب است و فاز جامد از موادي تشكيل شده كه چسبندگي عالي با بتن داشته و در واقع حفاظت كامل بتن در برابر طيف وسيعي از مواد شيميايي را به عهده دارد. هنگامي كه مواد فعال Penetron در آب حل مي‌شوند همراه با آب و در اثر فشار اسمز در تمام جهات به داخل لوله هاي موئينه بتن مكيده شده و هر كجا كه آب وجود داشته باشد اين مواد فعال نيز به آب سمت كشيده مي شوند.

2 – حـفاري در خاكـهاي ريزشـي :

امروزه حفاري بوسيله‌ي دستگاه‌هاي مكانيزه و هيدروليكي تا حدي به راحتي انجام مي‌شود. مي‌توان گفت هرچه سنگي كه بايد حفر شود سخت و محكم باشد در مورد حفاري آن نبايد نگران بود. در مسير كار اگر خاك ما ريزشي و نرم باشد بايد روش ديگري را براي حفاري در نظر گرفت.
زمينهاي خاكي شرايط كاملاً متفاوت و متنوعي دارند. حفر تونل در اين زمينها ساده است و به روشهاي دستي و يا با استفاده از ماشين تونل‌كني انجام مي‌گيرد كه مشكل اصلي در مورد آنها پايدار نگه داشتن قسمت حفاري شده است.
براي انجام اين كار دو روش وجود دارد تا اينكه بدون ريزش حفاري انجام شود. روش اول اينكه مي‌توان ابتدا وضعيت زمين را بهبود بخشيد به كمك روشهايي مثل هواي فشرده، پيش زهكشي، تزريق دوغاب و يخبندان كه هر كدام را به اختصار توضيح مي‌دهيم.
1 – 2 – هواي فشرده :
استفاده از هواي فشرده يكي از بهترين روشهاي تثبيت زمينهاي فشارنده نرم است. افزايش فشار هوا در جبهه كار تونل سبب مي‌شود كه از ورود آب به داخل تونل جلوگيري شود و مقاومت زمين افزايش يابد.
2 – 2 – پيش زهكشي :
با انجام زهكشي قبل از آغاز عمليات حفاري، مي‌توان وضعيت زمينهاي ريزشي يا جاري شونده را بهسازي كرد. اين عمل با آبكشي از چاه‌هاي عميق يا پمپاژ نقطه‌اي، آبكشي با ايجاد خلاء (نقطه خلاء)، يا استفاده از جمع كننده‌هاي آب انجام مي‌گيرد.

شكل 1 – 2 : پمپاژ آب
1 – 2 – 2 – مطالعات خاك شناسي :
مطالعات خاك شناسي نيز يكي از عوامل مورد نياز براي طراحي سيستم‌هاي زهكشي مي‌باشد. مطالعات خاك‌شناسي به كمك حفر پروفيل و همچنين نمونه‌برداري از خاك به وسيله مته انجام مي‌شود. پروفيلها
معمولاً به طول 1.5 و عرض 1 متر و تا عمق محدود كننده از لحاظ تجمع آب حفر مي‌گردند. اگر عمق محدود كننده وجود نداشته باشد عمق مطالعه پروفيلها تا 2 متر نيز خواهد رسيد.

مطالعات خاك‌شناسي شامل موارد زير مي‌باشد:

الف – بافت خاك : چگونگي خاك از نظر نسبت ذرات تشكيل دهنده، بافت خاك را مشخص مي‌نمايد. بافت خاك يكي از خصوصيات ثابت خاك مي‌باشد (كه در مقياس زماني چند ده سال ثابت است) و در زهكشي اهميت به سزايي دارد. اين عامل در مورد مطالعه ضريب هدايت هيدروليكي و نفوذپذيري خاك، نقش مهمي بازي مي‌كند.
براي تهيه نقشه بافت خاك ابتدا محل پروفيلها در نقشه تعيين شده، سپس با توجه به نتايج به دست آمده در مطالعات صحرايي و آزمايشگاهي، مقطع طولي آنها ترسيم مي‌گردد.
ب – ساختمان خاك : نحوه پهلوي هم قرار گرفتن ذرات خاك را ساختمان (Structure) خاك گويند. خلل و فرج خاك بسته به ساختمان آن تغيير مي‌نمايد، لذا مي‌توان گفت كه ساختمان خاك از لحاظ تهويه، حركت آب اشباعي، نفوذپذيري و در نتيجه زهكشي داخلي خاك نقش مؤثري دارد. در موقع تشريح خاك بايد به شكل ذرات خاك (صفحه‌اي، منشوري، مكعبي، كروي) و اندازه آن (خيلي ريز – ريز – متوسط – درشت – خيلي درشت) توجه شود.
اگر توده‌هاي خاك در اثر برخورد با آب مقاومت نكرده و از هم بپاشند خلل و فرج خاك كم شده و وضع نفوذپذيري و تهويه و زهكشي داخلي خاك بد خواهد شد.
ج – عمق خاك : عمق مفيد خاك از لحاظ نگهداري رطوبت و زهكشي داخلي اهميت به سزايي دارد. محل طبقه غيرقابل نفوذ، تعيين كننده‌ي عمق مفيد خاك مي‌باشد. عمق مفيد خاك تا طبقه محدود كننده ادامه

فایل : 41 صفحه

فرمت : Word