تحقیق مروری بر ادبيات

برای دانش آموزان سطح ابتدايي, هدف از آموزش خواندن آشنا کردن با طرحهای عملی گرامر و بخشهای لغوی در متن و تقويت اين دانش اساسی است.

خواندن واقعی يک فعاليت فردی است که در خارج از کلاس به جز خواندن موقتی کلاس روی می دهد بعضی از دانشمندان معتقدند که خواندن فعاليتی چند قسمتی است.

اين امر فعاليت را چند قسمتی می سازد يعني, خواندن گروهی از کلمات که واحدهای معنا داری را تشکيل    می دهند مهارتی فرعی است که برای سريع خواندن در آينده اساسی است.

همچنين گفته شده است که خواند نوعی فعاليت حل مسأله است که در آن توضيح اصول کلی به خواندن دانش آموز کمک می کند.

بر طبق نظر فراير, خواندن ايجاد دامنه قابل توجهی از پاسخهای هميشگی(مادی) به مجموعه خاصی از الگوی اشکال گرافيکی است. چستين (chostain) ابراز می دارد که خواندن يک فرآيند شناختی فعال (موثر) است.

فرآيند خواندن به طور ضمنی به يک سيستم شناختی فعال اشاره می کند که بر روی مواد جانبی برای رسيدن به درک پيام عمل می کند. وظيفه خواننده فعال کردن دانش پيش زمينه و زبانی برای خلق مجدد پيغام مورد نظر نويسنده است(1988,222 Chastar)

چند شيوه برای يادگيری خواندن وجود دارد:

شنيداری زبانی: مدل يادگيری رفتار شناس که در آن نقش تجويز شده برای خواندن تقويت عادتهاست.

گرامر – ترجمه: ارائه خواندن(قرائت) هايي که شامل لغت و مثالهايي از گرامری است که بايد آموخته شود.

برنارد(1984) سناريوی عملی خواندن کلاسی را به شکل زير توصيف می کند.

• مقدمه(آشناسازی): بلند خواندن توسط دانش آموز(تصحيح اشتباهات توسط معلم که نوعی تداخل با درک محسوب می شود.
• دانش آموزان متن را می خوانند.
• دانش اموزان پاسخ سوالات داده شده در متن را می نويسند.

زبان شناسان کاربردی که خواندن را مهارت محسوب می کنند اين برداشتها را ارائه می دهند.

مهارت های انفعالی: چون خواننده پيغامی مشابه با مفهوم مورد نظر گوينده توليد نمی کند.

مهارت های پذيرنده ای:خواننده پيغامی را از يک نويسنده دريافت می کند.

مهارت های رمزگشايي:زبان يک رمز است که بايد برای رسيدن به معنای پيغام کشف گردد.

4)خلق مجدد(باز توليد): خواننده مفهوم مورد نظر نويسنده را دوباره خلق می کند.

5)مهارتهای پويا(فعال):مطابق نظريه گودکن, خواندن يک بازی حدسی روان بازشناختی است.

خواندن يک بازی حدسی روان زبان شناختی است… خوانندگان معنای عناصر نا آشنای متن را از طريق اين رابطه با کل پيغام استنباط می کنند.

در رابطه با مهارتهای ديگر, چستين(Chastain) ادعا می کند که خواندن برای معنا, فرآيند ارتباطی و ذهنی مشابه با مهارتهای ديگر است. خواندن جريان ارتباطی را در هر يک از ديگر مهارتهای زبانی تسهيل می کند.

رابطه علامتی منطقی يک راهکار مقدماتی است. اين رابطه به مرحله اوليه يادگيری برای خواندن از طريق بلند خوانی و تمرين ديکته, آزمايشگاه, نوار, ضبط صوت و غيره محدود است. گوش دادن به بلند خواند فردی ديگر فعاليت خيلی محرکی نيست. دانش آموزان به سرعت خسته می شوند. آنها در ابتدا بايد ياد بگيرند که شبيه سازی کنند(تقليد کنند) و مطالب را با گفتگوی بعدی پيوسته تطبيق دهند.

البته اين مطلب برای مبتدی ها قانون محسوب نمی شود. دانش آموزان نبايد با انطباقهای غير معمول و بی فايده خسته شوند.

بر طبق تجربه شما, کدام يک از روابط منطقی بيشترين مشکلات را برای دانش آموزان شما ايجاد می کند؟ آيا پيشنهادی در رابطه با تدريس موثرتر آنها داريد؟

ديدگاه ديگر از لحاظ ساختار, بی معنايي است. برمبنای اين عقيده, چستين اظهار می دارد که معنا در مطلب نوشتاری قرار نمی گيرد, در عوض, خواننده معنی مورد نظر نويسنده را, بر مبنای آنچه بين متن و دانش پيش زمينه ای او رخ می دهد, مجدداً خلق می کند. هدف از زبان ايجاد ارتباط است. به راستی خواندن, پيغامی را که در آن ابزارهای لغوی مهم هستند حمل می کند.

فعاليت های خواندن به منظور انگيزش دانش آموز در خواندن تکليف و برای آماده سازی آنها به منظور توانايي برای خواندن آن انجام می شود. رينلگر و دبر, فعاليت پيش خواندن را فعاليت توانا سازی و برای درک مطلب می نامند. اين تجربه, درک را نيز شامل می شود. اهدافی برای روبرو شدن با متن و ساختار مطلب.

ممکن است معلم به دانش آموزان مطلبی در مورد ساختار فصل راهنمای کتاب برای استفاده از استراتژی بياموزد و درک و بازيافت اطلاعات را در دانش آموزان افزايش دهد. در اين مورد چند ديدگاه حمايتی مثل فرآيند SQ3R وجود دارد که شامل موارد زير است: بررسی سئوال, خواندن, يادآوری و مرور.

“نقشه داستان” تکنيک ديگری است که از آن طريق دانش اموزان ياد مي گيرند روابط مهم را در خواندن با قراردادن ايده ها, وقايع و فصل های اصلی از “دايره اتصال” نشان دهند.

نقشه های داستان ممکن است شامل ايده های اصلی و جزئيات متوالی, تشابه ها, تباين ها يا علت و معلول ها باشند.

طبق نظريه کراشن وترل(1983), خواندن يک استراتژی ارتباطی است.

1)برای معنا بخوانيد

2)همه کلمات را جستجو نکنيد

3)معنا را پيش بينی کنيد

4) از متن استفاده کنيد.

“در روش شناسی ما ” روش خواندن” را داريم”.

در آموزش زبان خارجی, يک برنامه يا روش که در آن درک خواندن مقصود اصلی است. در روش خواندن    a) زبان خارجی

تحقیق مروری بر ادبيات