احادیثی درباره راستی و درستکاری

امام سجّاد (عليه‌ السلام(
خَيْرُ مَفَاتِيحِ الأُمُورِ الصِّدْقُ، وَخَيْرُ خَواتِيمِهَا الوَفَاءُ.

بهترين آغاز برای كارها راستی و بهترين پايان برای آن وفاداری است.

امام علی (ع) می فرمایند :

«آدم دروغگو هیچ‌گاه نمی‌تواند دوستی راستین باشد، زیرا دروغ‌هایی که بر زبان او جاری می‌شود، بازتاب و اضافات دروغ‌های درونی و قلبی اوست، و به‌خاطر صداقت است که دوست را صدیق نامیده‌اند».

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ) (الصَّادِقِينَ
(التوبه / 119(
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خداوند پروا کنید و با صادقان همراه باشید».
صداقت را کلید خیر و نیکی وrرسول خدا  دروغ را کلید گناه و نافرمانی برشمرده و فرموده است :
«الصدق یهدی الی البر و البر یهدی الی الجنه، و الکذب یهدی الی افجور، والفجور یهدی الی النار» .
«صداقت انسان را به نیکی راهنمایی نموده و نیکی او را به بهشت می‌برد، و دروغ انسان را به گناه و گناه او را به دوزخ می‌کشاند».

می‌فرماید :rرسول خدا
«کبرت خیانه أن تحدث أخاک حدیثاً هولک مصدق و انت له کاذب» .
«خیانتی از آن بالاتر نیست که با برادر خود سخنی را بگویی که او تو را تصدیق کند. اما تو او دروغ بگویی».
یکی از نشانه‌های نفاق، دروغگویی است. رسول  فرموده است :rخدا
«آیه المنافق ثلاث : اذا حدث کذب، و اذا وعد اخلف و اذا اؤتمن خان».
«ممکن است هرگونه خو و خصلتی در انسان مسلمان برای او عادت بشود، به غیر از خیانت و دروغ».

سئوال شد که : آیا امکان دارد انسان مسلمانی هراسناک باشد؟rاز رسول خدا
فرمود : آری ممکن است!
سئوال شد : آیا امکان دارد اهل بخل باشد؟
فرمود : آری، امکان دارد!
سئوال شد : آیا امکان دارد که کذاب و دروغگو باشد؟
فرمود :rرسول خدا  نه، امکان ندارد».
در واقع برای کسانی که در مورد دین وrاین کلام رسول خدا  کرامت خویش احساس مسئولیت می‌نمایند و در آنها ایمان و مردانگی وجود دارد، زنگ خطری جدی به شمار می‌آید.

خداوند متعال می‌فرماید :
فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ) الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةُ  (آل عمران / 61)(اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ
«هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسید کسانی با تو به ستیز پرداختند، بگو : بیایید! فرزندان و زنان خود را فرا بخوانیم و خود نیز همراه با آنها بیاییم و پس از آن دست به دعا برداریم و نفرین خداوند را برای دروغگویان تمنا کنیم».

)غافر / 28)( إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ )
«به راستی خداوند کسی را که اسراف‌کار و بسیار دروغگو است هدایت نخواهد نمود».
)  (طه / 61)(وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى
«هر آدم (دروغگو) و اهل افترایی به راستی ناکام است».

امام صادق (ع) فرمودند:

انَّ اللهَ یُحِبُّ العَبدَ المُفَتَّنَ التَّوَّابَ وَ مَن لا یَکُونُ ذَلِکَ مِنهُ کَانَ اَفضَلَ

به راستی که خداوند بنده ای که بوسیله گناه آزموده شده و آزمایش شده، سپس توبه نموده است را دوست می دارد و بنده ای که اصلاً به گِرد گناه نگشته از بنده ای که گناه کرده و توبه نموده برتر است.