1 – شکل گیری استراتژی امری شهودی است، در این دیدگاه برنامه ریزی و تفکر استراتژیک دو مقوله ی متفاوت و جدا از هم هستند و فرایند شکل گیری آن یک هنر بوده و مبتنی بر خلاقیت فرد است.

2 – شکل گیری استراتژی فرایند منطقی و عقلایی است که می توان آن را از قبل برنامه ریزی نمود و فرایند اتخاذ استراتژی علم محسوب می شود.

3 – ترکیب دو حالت قبلی و استفاده بطور توأم یعنی تلفیق دیدگاه های خلاق و ابتکاری و نیز دیدگاه های تحلیلی و کمی،  در این حالت استراتژی طرحی قضاوتی، بینشی شهودی و توأم با یادگیری است.