مقاله کامل پوشش بانوان و نقش آن در زندگي اجتماعي

مقدمه:
بدون شك در عصر ما، كه بعضي نام آن را عصر برهنگي و آزادي جنسي گذارده‌اند،
و افراد غرب زده، بي بند و باري زنان را جزئي از آزادي او مي دانند، سخن از حجاب گفتن براي اين دسته ناخوشايند و گاه، افسانه اي است متعلق به زمان هاي گذشته. ولي فساد بي حساب و مشكلات و گرفتاري هاي روزافزوني كه از اين آزادي هاي بي قيد و شرط به جود آمده است سبب شده كه تدريجاً گوش شنوايي براي اين سخن پيدا شود. فلسفه حجاب چيزمكتوم و پنهاني نيست، زيرا، برهنگي زنان كه طبعاً پيامدهايي همچون آرايش و عشوه گري و امثال آن همراه دارد، مروان، مخصوصاً جوانان را در يك حالت تحريك دائم قرار مي دهد كه ايجاد هيجان هاي بيمارگونه عصبي كرده، گاه سرچشمه ي امراض رواني مي گردد. امروزه پزشكان اعصاب و روان معتقدند كه هيجان مستمر، عامل بيماري هاي فروان روحي است. با توجه به اين نكته كه غريزه جنسي نيرومندترين و ريشه دار ترين غرايز آدمي است، اسلام هرگز نيروي تقوا و ايمان را اينكه قوي ترين نيروهاي انساني است يك ضامن كافي در برابر تحريكات و دسايس اين غريزه ندانسته است.
در اين جا اين سئوال پيش مي آيد كه حقيقت مسئله حجاب چيست؟ آيا در مسئله پوشش، سخن در اين نيست كه زن خوب است پوشيده در اجتماع ظاهر شود يا عريان؟ روح سخن در اين است كه آيا زن و تمتعات مرد از زن بايد رايگان باشد؟ آيا
مرد حق دارد از هر زني در هر محفل و مكاني حداكثر تمتعات را به استثناء رابطه ي جنسي ببرد يا نه؟
اميد است در پايان به پاسخ هايي در خور و مناسب اين سئوالات برسيم و پاسخ هاي مناسب براي اين مسائل اساسي را مورد بحث قرار دهيم.
همان طور كه مقدمه هم عنوان شد هدف از تحقق در اين زمينه تلاش براي آشنايي بيشتر با ديدگاه اسلام در مورد پوشش و حجاب بانوان و حدود آن از ديداسلام بوده است. به دليل انتخاب اين موضوع علاقه به دانستن ابعاد حجاب در زندگي اجتماعي و فردي بود. اين تحقيق در پي دانستن آن است كه آيا پوشش از مختصات اسلام است و پس از ظهور اسلام از مسلمين به غير مسلمين سرايت كرده ويا در ميان اقوام و قبايل ديگر نيز پيش از اسلام حچاب وجود داشته است؟ علت پوشش چيست؟ فلسفه پوشش از نظر اسلام چيست؟ آيا حجاب تنها مختص بانوان است؟ آيا اين پوشش موجب جدايي زن از اجتماع و مانع كار و فعاليت اوست؟ اين پوشش هايي است كه به ذهن جستوجو گر خطور مي كند ‌و اميد است كه در پايان تخمين بدان دست پيدا كنيم.
پوشش
اولين و ابتدايي ترين آرايش بشر اوليه عبارت بود از پوشش كه طبيعي ترين وساده ترين آرايشي است مطابق با مقتضيات طبيعي، پوشش قسمتي از بدن يا تمام بدن ( كه در بشر اوليه به وسيله برگ هاي درختان بوده است) طبعاً اولين قدمي است كه انسان در آرايش خود ( به مفهوم اصلي كلمه) برداشته است، اگر چه به نظر نمي رسد كه امروزه پوشش امري مجهول و موضوعي ناشناخته بوده وبا پيشرفت علم و آگاهي بشر، انسان متمدّن نيازي به راهنمايي و آموزش در آداب پوشش و انتخاب پوشاك داشته باشد، اما چون تمدن ساخته عقل و فكر بشر تنها شامل جنبه هاي ظاهري مسائل حياتي بوده و فاقد اصول و آيين صحيح بهزيستي است، از اين رو متأسفانه در اثر دخالت علل و عوامل بسياري از قبيل ميل وهوس، جهل و غفلت، غلبه فرهنگ ها و تمدن ها، رقابت هاي اقتصادي، صنعتي، سياسي و غيره و بالاخره كوته فكري خود انسان ها در هر عصر و دوره اي (به خصوص در عصر حاضر) سبب شده است كه به علت ناتواني از انتخاب صحيح پوشاك و ناآشنايي با آداب و اصول بهزيستي، سلامتي و رفاه بشر به نوعي ناديده گرفته شود و در اثر پيروي كوركورانه ازمدسيت ها و مدپرست هاي پول ساز و خرج تراش، مشكلات مادي و معنوي و اقتصادي و بهداشتي بسياري در امر پوشاك براي انسان هاي متمدن معاصر به وجود آيد.
آرايش و پيرايش
آرايش در مفهوم كلي رايج آن، تنها به آرايش و زينت دادن از راه افزودن چيزي بر متن موجود اطلاق مي شود، كه مسلماً در عمل جوابگوي همه نيازها نيست. زيرا در امر زيبا سازي، غالباً بايد به كاستن نيز پرداخت در زبان فارسي، آرايش و پيرايش قرينه و مكمل يكديگر در امر زيبا سازي است كه دراولي عمل تزيين با اضافه كردن عوامل و عناصر ديگري در متن و زمينه موجود، به نوعي مي تواند نقش خوشنما كردن و دلپذير ساختن را برعهده گيرد حال آن كه دومي. زيبا سازي از راه كاستن عوامل عناصري است كه وجود و حضورشان در متن در زمينه موجود مانع ايجاد هماهنگي لازم مابين اجزاء اعضا موجود است.
نقش رواني خودآرايي در خود فرد
خودآرايي و زينت كردن نه تنها آثار مثبت روحي و رواني در ديگران داشته و موجبات ارضاء روحي آن ها را فراهم مي آورد، بلكه اثرات رواني مثبتي نيز در خود فرد دارد. آراستن خود و پرهيز از هر نوع آشفتگي و پريشاني، در درجه اول ناشي از وجود نظام فكري و ذوق سليم در انسان است، به طوري كه مي توان گفت آشفتگي بروني خود به تنهايي حكايت از آشفتگي درون مي كند. كساني كه علي رغم اقتصادي عقل و فطرت و ذوق سليم به پريشاني و آشفتگي در وضع ظاهري خود رضايت مي دهند، در واقع ابتدا اين آشتفتگي را در درون خود پذيرفته اند و اينك، اين پريشاني مظهري از مظاهر آن آشفتگي دروني است، وگرنه انساني كه طبع لطيف و ذوق سليم خود را از دست نداده و از محور عقل و فطرت دور نشده است، به طور طبيعي از هر نوع آشفتگي و به هم ريختگي گريزان بوده و نظم و ترتيب و تميزي و آراستگي را بر
هر نوع ژوليدگي و پريشاني ترجيح مي دهد. وضع ژوليده و آشتفته و عدم مراعات تميزي و نظافت ظاهري، خود به خود نفس هر مؤمني را در انظار ديگران خوار و حقير نموده و زبان طعن و توهين دشمن را دراز مي نمايد، در تعاليم اسلامي توصيه موكه شده براين كه خود را در برابر دشمنان بياراييد و خود را بدحال و پريشان يا فقير و تهيدست نشان ندهيد، تا در برابر دشمن خوار و بي مقدار نشويد. خود را پريشان و بي نوا نشان دادن در برابر دشمن سبب تشجيع و از موجبات جسارت وگستاخي اوست از اين رو، هم چنان كه خواهيم گفت، در اسلام آرايش ظاهري (البته درحد مشروع نه به طور افراطي و در حد ممتاز تر از ديگران جلوه دادن خود و فخر و مباهات و خود نمايي) يكي از وظايف اجتماعي مؤمنين است.
«واژه حجاب»
معناي لغوي حجاب كه در عصر ما اين كلمه براي پوشش زن معروف شده است چيست؟ كلمه حجاب هم به معني پوشيدن است و هم به معني پرده و حاجب. بيشتر استعمالش به معني پرده است. اين كلمه از آن جهت مفهوم پوشش مي دهد كه پرده وسيله پوشش است شايد بتوان گفت كه به حسب اصل لغت هر پوشش حجاب نيست. آن پوشش حجاب ناميده مي شود كه از طريق پشت پرده واقع شدن صورت گيرد.
استعمال كلمه حجاب در مورد پوشش زن يك اصطلاح نسبتاً جديد است. در قديم و مخصوصاً در اصطلاح فقها، كلمه «ستر» كه به معني پوشش است به كار رفته است. بهتر بود اين كلمه عوض نمي شد و ما هميشه همان لغت «پوشش» را به كار مي
برديم. زيرا چنان كه گفتيم معني شايع لغت حجاب پرده است، و اگر در مورد پوشش به كار برده شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و همين امر موجب شده كه عده اي تصور كنند كه اسلام خواسته است زن هميشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بيرون نرود.
وظيفه پوشش كه اسلام براي زنان مقرر كرده است بدين معني نيست كه از خانه بيرون نروند زنداني كردن و حبس زن در اسلام مطرح نيست. پوشش زن در اسلام اين است كه زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گري و خود نمايي نپردازد.
آيات مربوطه همين معني را ذكر مي كند و فتواي فقها هم مؤيد همين مطلب است و ما حدود پوشش را با استفاده از قرآن و منابع سنت ذكر مي كنيم. در آيات لغت حجاب به كار نرفته است. آياتي كه در اين باره هست چه در سوره نور و چه در سوره مباركه احزاب، حدود پوشش و تماس هاي زن و مرد را ذكر كرده است بدون آن كه كلمه ي حجاب را به كار برده باشد. آيه اي كه در آن كلمه حجاب به كار رفته است مربوط است به زنان پيغمبر اسلام.
حجاب در اديان و قوام گوناگون
در ايران باستان حجاب سختي وجود داشته است چنان كه هيچ صورت و نقشي از زن در نقش هايي كه بر جاي مانده وجود ندارد و يا در زمان پادشاهي هخامنشيان زنان فقير به علت كاركردن در رفت و آمد آزاد بودند ولي زنان طبقات ديگر براي
حضور در اجتماعات از تخت روان روپوش دار استفاده مي نمودند و حق سخن گفتن و ارتباط با ساير مردان را نداشتند. در ميان قوم يهود، حجاب شديدتر از حجاب اسلامي بوده است، چنان كه اگر زني بي آن كه چيزي برسرداشته باشد در ملاء عام حاضر مي شد و با مردان در اجتماع صحبت مي نمود و صدايش را بلند مي كرد، مرد حق داشت بدون پرداخت مهريه او را طلاق دهد.
در روم و يونان باستان، زن هاي قانوني مردان در اندرون خانه نگهداري مي شدند و حجاب داشتند و به تعبير ويل دورانت نويسنده تاريخ تمدن «رسم همسر‌داري نيز از روم و ايران خلفاي اسلامي راه يافته است.»
دهند، حجاب سخت و شديدي رايج بوده است. زيرا هند مراكز قديم رياضت و پليد شمردن لذات مادي و جسماني بوده است. بدين جهت بايد پذيرفت كه يكي از علل پديد آمدن حجاب در هند باستان ترك لذت و تمايل به رياضت بوده است.
رعايت حجاب در مسيحيت به دنبال تعاليم متعالي حضرت عيسي (ع) رواج داشته است ولي متأسفانه مسيحيت التقاطي در سال هاي متمادي به رهبانيت رسيد، در قرون اوليه اين طرز تفكر از طرف كليسا اشاعه ي تمام يافت از علل رهبانيت گريز از لذت و خوش گذراني و تمايل به وصول حقيقت!! مي باشد و به رغم آن ها چون تمايل به لذت خستگي و عدم توفيق و فرسودگي ها را به دنبال دارد، لذا انديشه ي وصول به حقيقت را از انسان دور مي نمايد. متأسفانه اين افراط و تفريط ها وضعي را در جوامع مسحي و به تبع آن ها جوامع تأثيرپذير ديگر به وجود آورده است كه اكنون

فایل : 62 صفحه

فرمت : Word