مقاله کامل نقش مهارت هاي رواني در عملكرد ورزشكاران

مقدمه :
در اين فصل ابتدا خلاصه‎اي از تحقيق و يافته‎هاي تحقيق بيان مي‎شود. سپس با توجه به نتايج حاصل از آزمون، هر يك از فرضيه‎هاي تحقيق را با نتايج ساير محققان مورد مقايسه قرار مي‎دهيم آنگاه در مورد هر يك از فرضيه‎هاي تحقيق به بحث و نتيجه‎گيري پرداخته و تا حد امكان سعي خواهد شد كه دلائل مورد نظر در رابطه با نتايج تحقيق را با توجه به نظرات ديگر محققان و محقق اين پژوهش ذكر شود. در پايان پيشنهادات برخاسته از تحقيق و پيشنهاداتي براي انجام تحقيقات بعدي در اين موضوع بيان خواهد شد.
خلاصه تحقيق:
نقش مهارتهاي رواني در عملكرد ورزشكاران، محور تحقيق و مطالعه در روان‎شناسي ورزشي است، و امروزه توجه قابل ملاحظه‎اي براي شناسايي مهارتهاي رواني و آموزش آن به مربيان صرف مي‎شود.
ورزشكاراني كه داراي مهارتهاي رواني و جسماني هستند تا حد امكان در مسابقات ورزشي خود موفق مي‎باشند و مهارتهاي خود را در قالب ورزشهاي تيمي و انفرادي بخوبي انجام مي‎دهند. مهارتهاي رواني به ورزشكار اجازه مي‎دهد تا در شرايط مسابقه از اعتماد به نفس و اطلاعاتي كه بدن و ذهن او را براي اجراي عملكرد بهينه آماده مي‎سازد، برخودار شوند.
جك نيكوس، لاري برد، رجي جكسون و فران تاركنتون و بسياري ديگر از ورزشكاران بزرگ براي بخش ذهني و رواني در مسابقات اهميت بسيار بالائي قائلند و معتقدند اني مسئله در تعيين نتيجه، اعتبار (ارزش) بالايي دارد. منظور آنها ار اعتبار (ارزش) دادن بسيار بالا به آمادگي رواني اين است كه هنگامي كه قهرمانان از نظر مهارتهاي بدني در سطح بالايي قرار مي‎گيرند و در همان سطح بالاي مسابقات آماده مي‎شوند، احتمالاً فردي موفق مي احتمالاً فردي موفق مي‎شود كه از نظر رواني آمادگي داشته باشد.
اكنون با توجه به اهميت پرداختن به مقوله مهارتهاي رواني، اين تحقيق بر آ‌ن است تا برخي از مهارتهاي رواني كه شامل (انگيزش، تمركز، ا عتماد به نفس، كنترل حالات رواني، تصوير‎سازي ذهني و هدف گزيني) مي‎باشد را با استفاده از پرسشنامه ارزيابي مهارتهاي رواني SASI (انستيتوي ورزشي استراليا جنوبي) كه توسط دو روان‎شناس بنام‎هاي گراهام وينتر و كتي مارتين تهيه و تنظيم شده است بين تيم‎هاي واليبال شركت كننده در مسابقات واليبال جوانان جهان در تهران را بررسي كرده و نتايج حاصله را ارزيابي و مقايسه نمايد.
براي بررسي و تجزيه و تحليل آماري اطلاعات خام بدست آمده از آمار توصيفي و استنباطي استفاده مي‎شود. از آمار توصيفي براي محاسبه شاخص‎هاي مركزي و پراكندگي استفاده مي‎گردد و جهت مقايسه ميانگين‎هاي گروه‎ها از آمار استنباطي (ANOVA) استفاده مي‎شود. ضمناً سطح معني‎داري آن 5% در نظر گرفته شده است. كه تيم‎هاي برزيل
و روسيه داراي بيشترين ميزان مهارتهاي رواني و تيم‎هاي چين و هند داراي كمترين ميزان مهارتهاي رواني مي‎باشند.
بحث و نتيجه‎گيري:
در اين بخش هر كدام از فرضيه‎هاي تحقيق و نتايج حاصله از آن همراه با مقايسة آنها با تحقيقات پيشين، به طور جداگانه و به صورت اجمالي مورد بحث و نتيجه‎گيري قرار مي‎گيرد.
فرضيه شماره 1: بين ميزان مهارت انگيزش تيم‎هاي واليبال جوانان جهان تفاوت معني‎داري وجود دارد.
نتايج اين تحقيق كه (در حد آلفا 05/0) مورد آزمون قرار گرفت، نشان داد كه بين ميزان انگيزش تيم‎هاي واليبال جوانان جهان تفاوت معني‎داري وجود دارد. بدين صورت كه تيم واليبال برزيل از لحاظ انگيزش در وضعيت بهتري نسبت به ديگر تيم‎ها و تيم لهستان داراي كمترين مقدار مي‎باشد.
بر همين اساس اين نتيجه با نتايج بدست آمده توسط ماهوني (1989)، اسميت و آدامز (1993)، مايرز و ميخائيل، ليونس و‌آرنولد (1996)، وايت (1997) و ميهن دوست (1380) كه همگي انگيزش ورزشكاران موفق رشته‎‎هاي مختلف تست مورد بررسي خود را بالاتر از ورزشكاران غير موفق بيان كرده‎اند، هماهنگ است، اما با نتايج
تحقيقات كالس و لي‎يو (1993) و مايرز، ميخائل، بورگيوس و آنتوني (1999) كه حاكي از عدم وجود تفاوت معني‎دار بين انگيزش ورزشكاران است، مغايرت دارد.
عموم دانشمندان بر اين باورند كه تنها يك عامل يا انگيزه سبب بروز رفتار نيست بلكه انگيزه‎هاي مختلفي باعث گرايش به امر ورزش مي‎شوند كه مهمترين آنها عبارتند از :
1 ـ كسب لذت
2 ـ احساس ارزشمندي
3 ـ تمايل به تعلق گروهي
در رابطه با اينكه در ميزان انگيزش واليباليستهاي جوانان جهان تفاوت وجود دارد مي‎توان به دلايل برانگيختگي بين افراد در عملكردي متفاوت اشاره داشت، بدين معني كه رفتارها در اصل هدف گرا مي‎باشند و اقدام به بروز هر نوع رفتاري نياز به انگيزه‎هاي مربوط به آن رفتار را دارد كه با توجه به تفاوت افراد انگيزه نيز متفاوت است.
با توجه به تئوري‎ها و نظرياتي كه در رابطه با انگيزش وجود دارد مي‎توان اظهار داشت كه ايجاد انگيزه مناسب در افراد بستگي به بروز محركهاي خاص خود را دارد (محرم‎زاده، 1375) بدين صورت كه در رابطه با واليباليست‎هاي برتر وجود عوامل و محركهايي هم‎چون:
1 ـ حضور مربيان با تجربه (علاقمند نمودن ورزشكار به شركت فعالانه و منظم در تمرينات و مسابقات يا ايجاد تمايل به يادگيري بهتر و بيشتر در بين افراد تيم يكي از عوامل بسيار مهمي مي‎باشد كه مربيان موفق را از ناموفق متمايز مي‎سازد)
2 ـ يادگيري اصول اوليه واليبال (براساس نظريه مزلو فرد در نيازهاي اوليه خود ارضاء نشود انگيزه كافي براي ادامه كار ندارد) (مارتنز، راينر؛ 1371).
3 ـ وجود امكانات لازم (از لحاظ ورزشي، خوابگاهي، تفريحي و غذايي داخل اردو)
4 ـ عدم دغدغه فكري در رابطه با تحصيل (با توجه به برگزاري كلاسهاي آمادگي در داخل اردو)
5 ـ و از همه مهمتر پوشيدن پيراهن تيمي ملي و شركت در مسابقات مهم جهاني، كسب مقام و … با توجه به نظرسنجي از ملي‎پوشان از عواملي هستند كه باعث ايجاد انگيزه بيشتر در آنان مي‎شود.
فرضيه شماره 2: بين ميزان مهارت تمركز تيم‎هاي واليبال جوانان جهان تفاوت معني‎داري وجود دارد.
نتايج اين تحقيق كه (در حد آلفا 05/0) مورد آزمون قرار گرفت حاكي از اين است كه ميزان تمركز بين تيم‎هاي واليبال جوانان جهان تفاوت معني‎داري وجود دارد.
بدين شكل كه تيم واليبال چين و برزيل داراي بهترين وضعيت و تيم‎هاي آلمان و ونزوئلا داراي كمترين ميزان مي‎باشد.
با توجه‎به‎اين موضوع اين نتيجه بانتايج تحقيقات انجام شده توسط ميهن دوست(1380)،تقيان(1380)، گولا و ويس و وينبرگ (1981)، شارما و بوچيراما (1986)، مورفي و همكارانش (1987)، باروهال (1992) اور (1994)، مايرز، ميخائل، لويس و آرنولد (1996) و مايرز، ميخائيل، بورگيوس و آنتوني (1999) كه اعتقاد به تفاوت ميزان تمركز در بين ورزشكاران دارند و همچنين با نتايج تحقيقات كاكس و لي‎يو (1993) و اسميت و‌آدامز (1993) كه تفاوت معني‎داري را از لحاظ تمركز بين ورزشكاران مشاهده نكرده بودند متفاوت است. با توجه به شواهد موجود شايد دلايل برتري بازيكنان تيم‎ها از لحاظ تمركز به قرار زير باشد:
1 ـ عدم توجه به مسائلي همچون پيروزي، كسب امتياز، عدم شكست و …تمركز بر روي انجام تكليف، زيرا بنا به تعريف وبستر در كتاب راه‎هاي پيروزي، تمركز عبارت است از گزينش آنچه كه با اهميت است و چشم ‎پوشي از آنچه اهميت ندارد‌ (وبستر، 1984).
2 ـ تمرين زياد مهارت و در نتيجه خودكار شدن ‌آن، چون ورزشكار در مرحله خودكاري به كمترين مقدار تمركز نياز دارد ( عليجاني، 1371).
3 ـ نداشتن استرس كه خود مي‎تواند بدليل تجربه بازي‎هاي مهم و كشوري و برخوداري از اعتماد به نفس بالا باشد. در رابطه با صحت اين موضوع مي‎توان به تحقيقات باندورا در زمينه اعتماد به نفس اشاره كرد. وي معتقد است اعتماد به نفس مي‎تواند در ميزان افزايش تمركز ورزشكار اثر گذار باشد (تقيان، فرزانه، 1380) نهايتاً مارتنز از استرس و درد بعنوان دو عامل اصلي تأثير گذار كه بر روي تمركز تأثير گذار هستند، ياد مي‎كند(مارتنز، راينر، 1371).
4 ـ استفاده از تصويرسازي ذهني كه باعث مرور تكاليف مهم در ذهن مي‎شود و بالطبع از استرس مسابقه مي‎كاهد. در رابطه با تيم‎هايي كه از تمركز كمتري برخودارند مي‎توان علاوه بر عدم بهره‎مندي كافي آنان از فاكتورهاي ذكر شده به عدم تمركز به موقع و رهاسازي آن اشاره كرد. زيرا اكثر روان‎شناسان ورزشي معتقدند وقتي كه تمركز با احتياط تنظيم نشود ممكن است منجر به احساس خستگي رواني گردد و خستگي رواني همه مكانيزم توجه را در هم ريزد كه متعاقباً خطاهاي جسمي افزايش مي‎يابند و مهارتهاي ساده انرژي جسماني زيادي را هدر مي‎دهند (مارتنز، راينر، 1371).
فرضيه شماره 3 : بين ميزان مهارت اعتماد به نفس تيم‎هاي واليبال جوانان جهان تفاوت معني‎داري وجود دارد .
نتايج اين تحقيق كه (در حد آلفا 05/0) مورد آزمون قرار گرفت نشان مي‎دهد ميزان اعتماد به نفس در تيم‎هاي واليبال جوانان جهان داراي تفاوت معني‎داري است. بدين

فایل : 27 صفحه

فرمت : Word