مقاله کامل مقایسه وضعیت ورزش ژیمناستیک کشور ایران و چین با تأکید بر نیروی انسانی و تجهیزات قهرمانی

مقایسه وضعیت ورزش ژیمناستیک کشور ایران و چین با تأکید بر نیروی انسانی و تجهیزات قهرمانی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه وضعیت ورزش ژیمناستیک کشور ایران و چین با تأکید بر نیروی انسانی و تجهیزات قهرمانی است. روش پژوهش از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری پژوهش را مربیان، داوران، ورزشکاران و تجهیزات قهرمانی دو کشور ایران و چین تشکیل میدادند. ابزار اندازه گیری چک لیست پژوهشگر ساخته بوده و از روش آمارتوصیفی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهدکه ساختار تشکیلاتی فدراسیونژیمناستیک ایرانبه لحاظ پست‌های سازمانی و کمیته‌های موجود، بزرگتر از فدراسیون ژیمناستیک چین است،بیشتر مربیان ایرانی دارای کارت درجه 3 بودند. این وضعیت در مورد داوران بخش هنری ایران نسبت به چین نیز مشهود است یعنی؛ داوران ایران بیشتر درجه 3 و داوران چین درجه 2 بودند در بخش مربیگریبین‌المللی تعداد مربیان در تمامی گرایش‌های ژیمناستیک ایرانبیشتر از چین هستند. در بخش داوران بین‌المللی از نظر کمی، ایران در تمامی گرایشها از چین کمتر است. تعداد ورزشکاران سازمان یافته ایران ازنظر همگانی و حرفهای (قهرمانی) ازکشورچین کمتر بوده و از نظر تجهیزات کیفیت نسبتاً برابری وجود دارد؛ اما از لحاظ کمیت، کشور چین وضعیت مطلوبتری نسبت به ایران دارد و سالن‌های قهرمانی در چین مجهزتر از ایران است. توجه به مسائل آموزشی و ایمنی باید از اصول کلی برای مقایسه امکانات کشور چین با ایران د انست. با توجه به نتایج به دست آمده از نیروی انسانی میتوان پی برد که ایران در برخی از حوزه‌ها مانند؛ داوری و مربیگری از لحاظ کمی به کشور چین نزدیک
است و حتی از نظر کمی در یک مورد مربیگریبین‌المللی ایران بیشتر از چین است؛ اما کیفیت برابری وجود ندارد.
واژه‌های کلیدی:ورزش ژیمناستیک،نیروی انسانی،تجهیزات قهرمانی
مقدمه
پیشرفت علوم، نقش و اهمیت تربیت بدنی و ورزش را در زندگی بشربیش از بیش روشن کرده وامروز میتوان با ورزش بسیاری از مشکلات انسان راحل کرد وبه زندگی نوجوانان وجوانان ابعاد تازهای بخشید، به گونه‌ای که ورزش یکی از اجزای لاینفک زندگی بشر شده است وتوجه به آن رامیتوان درتمامی حکومت‌های جهان دید واختصاص بودجه کم وبیش برای آن را مشاهده کرد (12).
ورزش ژیمناستیک در یونان قدیم سابقهای در حول و حوش 2000 سال دارد؛ ولی عمر آن به عنوان یک ورزش رقابتی حدود 100 سال است و این تمرینها، .بخشی از آموزش-‌های نظامی و حرکتهای بدنی افراد آن دوران به شمار میآمد جایگاه این حرکات و تمرینهای بدنی به عنوان برنامه مکمل به همراه برنامه‌های آموزشی کودکان قرار گرفته بود .در واقع آنان معتقد بودند که این تمرینها باعث ایجاد اتحاد و یکپارچگی بین فکر و بدن میشود. تاریخچه ژیمناستیک را میتوان در یونان قدیم بازیابی کرد. فردی به نام فردریچ4 جان بنیانگذار ژیمناستیک در جهان و به نام پدر “ژیمناستیک جهان” معروف است . شخصی به نام امان اله پادگرنی (که یک روسی بود) ژیمناستیک را نخستین بار و به طور غیر رسمی در سال 1252 به ایران آورده است. ژیمناستیک با توجه به داشتن مخاطبان بسیار در دو بخش همگانی و قهرمانی، بسیاری از اهداف ورزشی را پوشش می دهد. با توجه به اهمیت این رشته و برنامه‌هایی که برای توسعه این
رشته در کشورهای مختلف وجود دارد؛ پرسش‌های بسیاری برای راهبردهای پیشرفت این رشته ورزشی مطرح می شود. یکی از ابعاد اساسی در توسعه ورزش‌ها بویژه ژیمناستیک، توسعه مدیریت ورزشی است .مدیریت ورزشیابعاد گوناگونی دارد که یکی از مهمترین آنها نیروی انسانی است .در جهان امروز آنچه بیشتر از هر چیز اهمیت دارد، نیروی انسانی است. به طوری که اقتصاددانان معتقدند آنچه سرانجام خصوصیت روند توسعه اقتصادی و اجتماعی راتعیین میکند، منابع نیروی انسانی آن کشور است و نه سرمایه و یا منابعمادی دیگر. این منابع انسانی هستند که سرمایه‌ها را متراکم میسازند. از منابع طبیعی بهره برداری میکنند و سازمان‌های ورزشی را به وجود میآورند و آنها را توسعه میدهند (15).
ژیمناستیک هم جدا از این باور نیست و برای توسعه آن نیز به بررسی و مطالعه در بخشهای گوناگون مدیریت ورزشی (از جمله نیروی انسانی) نیاز داریم. این مهم تا جایی است که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، بی توجهی به امر آموزش کارکنان (نیروی انسانی) سرنوشت و بقای سازمان را به خطر خواهد انداخت. نظر به توسعه ورزش و تربیت بدنی در نظامهای گوناگون، جامعهبشری و آثار آن بر فرهنگ، اقتصاد و سیاست، توجه دولت به ورزش و به طور مشخص رشته‌های ورزشی در جهت توسعه و گسترش آنها افزایش یافته است (9).
ورزش قهرمانی یکی از مهمترین مسائلی است که مورد توجه دست اندرکاران واحد سیاست گذاری ورزشی قرار گرفته است. پایگاه‌های ورزش قهرمانی با رسالت کشِفِ استعدادهای ورزشی، نخستین گام در ورزش قهرمانی به شمار میآید که به همراه پرورش ورزشکاران و استعدادهای ورزشی از جمله اصلی ترین مباحث ورزش قهرمانی است. با پیشرفت و توسعه ورزش روز به روز به طرفداران این پدیده نوظهور در کشور ما افزوده میشود. علاقه به رقابتهای بدنی سازنده با دیگران در
میدانهای ورزشی همیشه یکی ازویژگیهای برجسته انسان بوده که برای پیروزی در این صحنه‌ها از علوم گوناگون یاری میجوید و به نتایج و حد نصابهایی میرسد که ظاهراً غیر ممکن مینماید .دستیابی به این نتایج ارزنده و حیرت آور آنچنانکه مردم عادی میپندارند چندان هم سهل و آسان نیست؛ بلکه امکانات، تجهیزات نیروی انسانی بسیاری را میطلبد و سرمایه گذاری کلانی را میخواهد تا ورزشکاران از پایینترین سطح به بالاترین سطح ورزش دست یابند .با گسترش فعالیت ورزشی در باشگاه‌ها و انجام دادن مسابقه‌های گوناگون ورزشی، لازم به نظر میرسد با تمهیدات و برنامهریزی‌های متفکرانه منطقی و جامع در پی ارتقای سطح ورزش کشور و رساندن آن به استانداردهای جهانی باشیم. تعداد و اندکی از رویدادهای زندگی تنها با شانس و اقبال رخ میدهد و برای رشد، پیشرفت و کسب پیروزی در یک شغل و حرفه، اغلب به سالها برنامه ریزی و کار سخت نیاز داریم این موضوع در مورد پیشرفت ورزشکاران نیز صادق است. رسیدن به این هدف کوتاه مدت امکان پذیر نیست و ورزشکاران باید در یک دوره طولانی مدت، پیشرفتی منظم و سازمان یافته داشته باشند. برای بسیاری از مردم، جریان‌های ورزش آلمان شرقی سابق موضوعی شگفت انگیز بوده؛ زیرا بیشتر آنها فکر می کردند آلمان شرقی اسرار محرمانه و رموز درك ناپذیری در این زمینه دارد. اگرچه یکی از دلایل پیروزی ورزش آلمان شرقی، تعهدات مالی سنگین و پرهزینه دولت و بودجه زیادی بود که به ورزش اختصاص می دادند؛ ولی به طور قطع عوامل دیگری نیز نقش تعیین کننده تر و مهمتری در دستاوردها و پیروزیهای آنها داشته است (3).
بطور کلی شناخت نیازهای ورزش قهرمانی در مرحله نخست و پرداختن به آن نیازها در مرحله دوم از عمده عوامل
موفقیت در برنامه‌های ورزش قهرمانی است. از عمدهترین نیازهای ورزش قهرمانی ورزشکاران میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
مربی، والدین، استعدادهای فرد، مسابقه‌های بافت محلی، تجهیزات و امکانات (11).
مطالعات آماری نشان میدهد، جمعیت ورزش قهرمانی در کشور استرالیا 9/11 درصد از جمعیت کشور است که به عنوان ورزش قهرمانی فعال هستند این عدد در کشور کانادا 12درصد در کشور اسکاتلند 23درصد و در کشور ایران 5,2 درصد میباشد (17).
رشته ورزشی ژیمناستیک نیز برای رشد و توسعه، به عملکرد نیروی خود وابسته است و مهمترین مساله مطرح شده در این رشته آن است که از ظرفیت‌های موجود در نیروی انسانی تا چه میزان استفاده میشود؟ و در راستای ارتقای این ظرفیت تا چه میزان باید تلاش کرد: البته با توجه به اینکه تشخیص وضعیت موجود و مطلوب نیز خود از مسائلمهم برنامه ریزیهای مدیریتی در این زمینه است (10).
به منظور استفاده از این ظرفیت و ظرفیت نامحدود مخاطبینی که برای اهداف سلامت، تفریح، قهرمانی و حرفهای پا به عرصۀ ورزش ژیمناستیک میگذرانند؛ پژوهشگر برآن شد تا با مطالعه در مورد نیروی انسانی و تجهیزات قهرمانی ژیمناستیک و همچنین مقایسه آن با یکی از نمونه‌های موفق در این حوزه، زمینه یک برنامه‌ریزی جامع و اطلاعات علمی را برای نیروی انسانی ورزش ژیمناستیک کشور فراهم سازد. معمولاً ساختار هدایت کننده ورزشها (از همچونژیمناستیک) در هر کشور، فدراسیونهای ورزشی هستند و در کنار هدایت اولیه این نهاد متولی، نهاد دیگری همچون آموزش و
پرورش،مدیریت ورزش شهری، ورزش دانشگاهی و باشگاه‌ها در توسعه این ورزش نقش بسیار مهمی را بر عهده دارند. به همینمنظور پژوهشگر مطالعهای را سازمان داد تا به بررسی مهمترین امکانات و عوامل انسانیِ و مؤثر در توسعه ورزش بویژه از طریق فدراسیونهای ورزشی را سازمان بپردازد. در این میان، رشته ورزشی ژیمناستیک قدمتی بیش از 100سال در دنیا و70 سال در ایران دارد که از تشکیلات سازمان یافته برخوردار است. این ورزش در دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش سازماندهی و مسابقه‌های سالانه دارد و در بعضی سازمان‌های دیگر نیز از سازماندهی خود برخوردار است.
صمدزاده (1382) در پایاننامه کارشناسی ارشد خویش به بررسی و توصیف وضعیت ژیمناستیک مردان کشور طی سال‌های1377الی 1381پرداخت و در مورد نیروی انسانی به این نتیجه رسید که52 درصد مربیان و 55 درصد داوران دارای کارت درجه 3 هستند و وضعیت مطلوبی را نشان نمیدهند.46درصد ژیمناستهایی را که در مسابقه‌‌های قهرمانی استان شرکت میکنند نونهالان و فقط 8درصد را بزرگسالان تشکیل می- دهند (9).
قاسمی (1386) در پایاننامه کارشناسی ارشد خود با عنوان “مقایسه دیدگاه ورزشکاران، مربیان، و صاحبنظران در مورد راهکارهای پیشرفت ورزش قهرمانی ژیمناستیک کشور” به این نتیجه رسیدند که نمونه آماری این پژوهش را 24 نفر از ورزشکاران تیم ملی، 80 نفر از مربیان، و 97 نفر از صاحبنظران تشکیل دادند (مجموع 201 نفر بودند). ابزار اندازهگیری پرسشنامهای پژوهشگر ساخته (89,0=) است شامل
37 پرسش از نوع بسته، متغیرهای پژوهش عبارت بودند از: 35 مورد (ارتقای سطح دانش علمی و فنی مربیان، استعدادیابی به روش علمی و تخصصی، تجهیز کامل سالنها به امکانات تخصصی و کمک آموزشی حمایت سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک و…) که در قالب هفت گروه بر اساس تحلیل عاملی طبقهبندی شد .تجزیه و تحلیل آماری داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه، و آزمون تعقیبی توکی به دست آمد. یافته‌های پژوهش نشان داد که هر سه گروه ورزشکاران، مربیان، و صاحبنظران به طور مشترك در بین متغیرهای گروه‌های هفت گانه این پژوهش متغیرهای گروه سوم را مهم ترین عواملی بر شمردهاند که موفق شدهاند ُبُعد قهرمانی ورزش ژیمناستیک کشور را پیشرفت دهند. متغیرهای گروه سوم همچنانکه میدانید به قرار ذیل هستند: ارتقای سطح دانش علمی و فنی مربیان، کنترل و نظارت بر فعالیت مربیان، استعدادیابی نوآموزان به روش علمی و تخصصی، افزایش تأسیسات و سالنهای مختص ژیمناستیک و تجهیز کامل سالنها به امکانات تخصصی و کمکآموزشی فرضیه‌های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای گروه‌های هفت گانه، دیدگاه هر سه گروه ورزشکاران، مربیان، و صاحبنظران تنها در مورد نقش متغیرهای گروه دوم (حمایت معنوی مربیان، حمایت معنوی ورزشکاران، بهرهگیری از افراد متخصص و تحصیلکرده رشته تربیت بدنی …) مشابه بوده است (10).
بدری آذین (1386) در رساله دکتری خود با عنوان بررسی وضعیت ورزش ژیمناستیک در ایران با رویکرد تدوین نظام جامع توسعه منابع انسانی در ورزش ژیمناستیک کشور به نتایج زیر دست یافته است: نمونه‌ها120 نفر از نخبگان و کارشناسان ژیمناستیک از 30 استان کشور بودند. نتایج نشان
داد که جمعیت ورزشکاران ژیمناستیک به جمعیت کلکشور 13 نفر در هر یکصدهزار نفر است .95,97درصد از آنها در سطح مبتدی و 05,2درصد در سطح قهرمانی فعالیت دارند. تعداد ژیمناستهای کشور به ازای هر مربی
47 نفر و به ازای هر داور 114 نفر است. تجزیه و تفسیر مجموعه اطلاعات نشان میدهد که جایگاه ورزش ژیمناستیک کشور بر روی محورمختصات اسووت 5در ناحیه ویکنز6 قرار دارد. با بررسی منابع و اطلاعات داخلی و خارجی مجموعهای از راهبردها و برنامه‌ها استخراج و ارائه شد که با راهبردهای نظام جامع تربیت بدنی و ورزش کشور نیز هماهنگی دارد. در این پژوهش همچنین شاخصهای ارزیابی نیروی انسانی در ورزش ژیمناستیک کشور ارائه شده است (2).
نتایج پژوهش سنگینی (1387) در مورد شناسایی افراد مستعد در ورزش ژیمناستیک به شرح ذیل با اتفاقات همراه بود: در مورد نگرش مربیان ایرانی و خارجی به سن آغاز فعالیت نوآموزان، استفاده از روشهای انتخاب افراد مستعد، مهارت در اسباب ششگانه، ریخت بدنی و عوامل مؤثر روانی، در مقابل بین این دو گروه درمورد تواناییهای بالقوه برای اجرای مهارتهای پایهای، مسؤولیت امر استعدادیابی، عوامل مؤثر پیکرسنجی (آنتروپومتریک) عوامل مؤثر فیزیولوژیک، عوامل مهم آمادگی جسمانی و حرکتی، عوامل مؤثرشناختی – حرکتی، عوامل مؤثر و مناسب اجتماعی و اولویت شاخصهای انتخاب افراد مستعد تفاوت وجود نداشت (4).
شاه حسینی (1387) در پایاننامه کارشناسی ارشد خود با عنوان
پارك7 (2008) در پژوهش خود با عنوان بررسی سطح پیچیدگِیِ فعالیتهای فدراسیونهای ورزشی به این نتیجه رسید که این مطالعه براساس بررسیهای جامعهای پارك (در کشور کره جنوبی) به رشته تحریر درآمده است پژوهشگر در بیان دلایل این مطالعه چنین عنوان میکند که چون بیشتر مطالعات و بررسیهای صورت گرفته در مورد مفاهیم و سطح پیچیدگی در دو کشور ایالات متحده آمریکا و کانادا صورت گرفته لذا، این پژوهش در جستجوی آن است که چنین مفهومی را تا چه میزان میتوان در مشارکتهای ورزشی اندازه گیری کرد (در نمونه مردم کره) و در ضمن به بررسی این مطلب میپردازد که مفهوم فوق در مورد فدراسیونهای ورزشی مختلف میتواند باشد یا نه؟ (13).
در پژوهشی که فدراسیون ژیمناستیک کشور ایالات متحده آمریکا در مورد با نیرویانسانی در رشته ژیمناستیک به سال (2012) انجام داده مشخص شده که از همه گرایشهای مربوط به زیر شاخه‌های ژیمناستیک (که شامل6 بخش است) به این ترتیب میباشد که ژیمناستیک هنری در بخش بانوان، آقایان، ترامپولین، تامبولینگ، ایروبیک ژیمناستیک، آکروژیم، ریتمیک و ژیمناستیک گروهی فعالیت دارند که امروزه برابر و بیشتر از 120000 نفر ورزشکار بصورت عمومی وحرفهای در رشته ژیمناستیک مشغول فعالیت میباشند و بیشتر از 4000رویداد رقابتی و مسابقه در طول سال میباشند که 153/73 درصد را زنان 662/12درصد مردان، ترامپولین و تامبولینگ 853/5 درصد، ریتمیک 344/1 درصد آکروژیم

فایل : 32 صفحه

فرمت : Word