مقاله در مورد رویکرد سیستم ها و مهندسی سیستم ها

رویکرد سیستم ها و مهندسی سیستم ها
یک پروژه سیستمی از افراد، تجهیزات، مواد و تسهیلات سازماندهی شده و اداره شده جهت دست یابی به هدف می باشد. بیشتر تئوری و تجربه مطرح شده درباره آنچه آن برای قرار گرفتن با یکدیگر قرار می گیرد و مختصات پروژه از دیدگاهی ناشی می شود که رویکرد سیستم ها نامیده می شود. در همان زمان کارهای انجام شده در پروژه ها اغلب برای هدف ایجاد سیستم ها در این اصول پروژه مانند تحلیل سیستم ها، مهندسی سیستم ها، و مدیریت سیستم ها می باشد که معمولی هستند. این فصل مفاهیمی را معرفی می کند که اساس را برای مدیریت پروژه شکل می دهد و اصول سیستم ها معمولاً در پروژه های فنی به کار رفته استک.
1ـ2 تفکر سیستم ها
تفکر سیستم ها راهی برای تماشای جهان است. ویژگی کلیدی تفکر سیستم ها بر کل سیستم یا ارگانیسم نسبت به بخشها متمرکز است. و در تضاد با تفکر تحلیلی است که موضوعات را به بخشهای کوچکتر برای درک بهتر آنها می شکند. متفکران سیستم ها به بخشها می نگرند، و همچنین سعی می کنند تا ارتباط میان آنها را بفهمند، اما آنها همیشه برای دیدن گامی به عقب بر می دارد که بخشها به کل گنجانده می شود:
تفکر سیستم ها به معنی توانایی برای درک سیستم در یک موقعیت است و ظاهراً آشفته، موقعیت پر هرج و مرج در نظر گرفته می شود و بعضی درجات از نوع یا هارمونی در آن درک می شود، بنابراین یک روش مفید برای سر و کار داشتن با پدیده پیچیده، مخصوصاً سیستم های ایجاد شده توسط انسان می باشد و مانند پروژه های بزرگ تلاش می کند.
مدیران پروژه باید با آن آشنا باشند و برای هماهنگ کردن بخش های فردی از پروژه توانا باشند، اما مسئولیت برای هر کدام از این بخشها، نماینده ای برای مدیران و تکنسینهایی باشد که در آنها تخصص دارند. مدیران پروژه با تصویر بزرگ کل پروژه، با اهداف، سهامداران، و محیطش مرتبط هستند، آنها باید متفکران سیستم باشند.
2.3 تعریف سیستم
در میان بعضی از مردم اصطلاح «سیستم»، کامپیوتر معنی می دهد و در میان دیگران بوروکراسی. اما اصطلاحی که بیشتر مورد استفاده قرار گرفته و احتمالاً می تواند به اغلب چیزها اشاره کند، طبق تعریف سیستم «یک سازمان یا مجموعه سراسری» است؛ مجموعه ای از پیزها یا بخشها که در یک راه متناسب دارای اثر متقابل بر یکدیگر هستند.
بخشها می تواند شامل بازیکنان در یک تیم فوتبال، کلیدها روی صفحه کلید، یا اجزای موجود در یک ماشین باشند. بخشها می تواند دارای وجود فیزیکی باشد و یا می توانند مجرد و یا مفهومی باشد. همچون لغایت در یک زبان یا گامها در یک روش، که لغت می تواند با چیزهای متفاوتی همچون سیستم های رودخانه ای، سیستم های نجومی، سیستم های انتقالی و ارتباطی، سیستم های عصبی و گردش خون، سیستم های تولید و فهرست دارایی، اکوسیستم ها، سیستم های شهری، سیستم های اجتماعی، سیستم های اقتصادی و غیره مرتبط باشد. بنابراین یک سیستم می تواند درباره چیزی باشد، اما از طرف دیگر «مجموعه بخش های آن دارای سه نوع ترکیب است»:
بخشهای سیستم که روی آن اثر می گذارند و از آن تاثیر می پذیرند.
مجموعه بخشها که کارها را انجام می دهند و هدف یا مقصود را تامین می کند.
مجموعه ای دارای منافع ویژه ترکیب اول به این معنی است که در سیستم، کل سیستم نسبت به مجموع بخشها بزرگتر است.
بدن انسان، برای مثال، می تواند در بخشهای مجزا تحلیل شود ـ کبد، مغز، قلب، بافت های عصبی و غیره ـ با این حال اگر هر کدام از اینها از بدن بیرون آورده شود، همه آنها و بدن تغییر خواهد کرد.
بخشهای بدن بیرون از بدن نمی تواند زنده بماند، و بدون این بخشها، بدن هم نمی تواند زنده بماند. نامی که به کل بزرگتر نسبت به مجموع بخشها داده می شود هالیسم است.
هالیسم در مقابل کاهش قرار دارد، فلسفه ای که طبق آن می توان موضوعات را با شکستن آنها به بخش های کوچکتر جهت ساده سازی و فهمیدن این بخش ها دریافت.
شناخت این که اکسیژن و هیدروژن گاز هستند، و هیچگاه شما را به شناخت زمانی که به شکل مایع تبدیل شده اند هدایت نمی کند. ایده بخشهای موثر در کل و برعکس مرکزیت تفکر سیستم است.
دومین ترکیب از سیـستم ها دینامیک بودن آنهاست ـ انواعی از رفتار را ارائه داده، و کارهایی انجام می دهند. نوع رفتار آنها وابستگی ویژه ای به نوع سیستم در دسترس دارد، اما اغلب یا در کارتری سیستم نمایان می شود یا در راه تبدیل ورودی به محصـول (هر چـند گاهی اوقات ممـکن است مراحل تبدیل از ابهام خارج شود).
در یک سیستم، بخشها دارای اثر متقابل هستند. در سیستم های ساخته شده توسط انسان آنها اثر متقابل برای دست یابی به بعضی اهداف طراحی شده اند. سوم، سیستم ها توسط افرادی که آنها را می بینند تصور می شوند که به این معنی است که آنها در چشم (یا ذهن) مشاهده گر وجود دارند.
این گفته به این معنی نیست که آنها وجود ندارند مگر آنکه کسی جهت دیدن آنها وجود داشته باشد، اما نسبت به تصور سیستم می تواند جهت تناسب اهداف فرد تغییر کند.
برای مثال، در تشخیص بیماری در یک بیمار، یک دکتر ممکن است تمام بدن انسان را همچون یک سیستم ببیند. دکتر ممکن است بیمار را به نزد متخصص بفرستد، که فقط دستگاه هاضمه را به عنوان یک سیستم ببیند. اگر تشخیص مسمومیت غذایی با فایل های بیمار مناسب باشد، وکیل او ممکن است دیدگاه سیستم را توسعه می دهد تا شامل رستورانی که قربانی در آن غذا خورده است باشد. سیستم ها را می توان به دو دسته طبیعی یا ساخته شده توسط انسان دسته بندی کرد. سیستم های طبیعی و توسط مراحل طبیعی به دست می آیند (به عنوان مثال ارگانیسم های حیوانات و سیستم های سیـاره ای)، سیستـم های ساخته شده توسط انسان به وسیله افراد طراحی شده و مهیا شده است (به عنوان مثال سیستم های ارتباطی و سازمان های انسانی).
پروژه های موجود برای اهداف ایجاد کننده سیستم های ساخته شده انسانی می باشد. سیستم های طبیعی می تواند تغییر داده شود و یا با سیستم های ساخته شده توسط انسان ترکیب شود.
به عنوان مثال تغییر یک سیستم رودخانه و تبدیل آن به دریاچه توسط ساختن یک سد، تغییر دیگر ترکیب اتمسفر و اکوسیستم از طریق Co2 و آلودگی ایجاد شده توسط ماشین های ساخته شده به دست انسان.
موارد مورد استفاده در سیستم های ایجاد شده به دست انسان از سیستم های طبیعی می باشد. و هر دو سیستم ها طراحی اثر متقابل در موارد مهم و شاخص روی یکدیگر است.
در سالهای اخیر، ظهور سیستم های ساخته شده به دست انسان در مقیاس های بزرگ دارای تاثیر مهم و بسیار نامطلوب روی جهان طبیعی بوده است. مثالهای فراوانی، از جمله گرمای جهانی، باران های اسیدی، آلودگی های سمی سیستم های آبی وجود دارد.
نتیجتاً، اثرات جانبی به شدت باز گردانده می شود چرا که طراحان و کاربران سیستم از رسیدگی به اثرات سیستم های ساخته شده به دست انسان روی محیط طبیعی عاجز هستند.
2.3. مفاهیم عمده سیستم ها
در ادامه مفاهیم عمده به کار رفته در تمام سیستم ها ارائه شده است.
اهداف و مقاصد
سیستم های ساخته شده به دست انسان جهت انجام کارها طراحی شده است، آنها دارای اهداف و مقاصدی هستند که توسط افراد تصور شده است. برای مقاصد این کتاب، یک هدف کلی تعریف شده است، همه بیانات شامل هدف سیستم، و مقصودی که بیشتر شرح داده شده، اغلب بیانات قابل سنجش وابسته به هدف بعضی از جنبه های سیستم است.
هدف سیستم به دست یابی به گروهی از اهداف سیستم متصل است. بنابراین، در طراحی سیستم های ساخته شده به دست انسان، نقطه شروع با تعریف هدف سیستم همراه است، و سپس با سلسله مراتبی از اهداف که با جنبه های مختلف سیستم مرتبط است ادامه می یابد.
یک پروژه می تواند همچون یک سیستم ساخته شده به دست انسان که برای هدف خاصی ایجاد می شود تصور شود. هدف پروژه ممکن است تعریف شده باشد، برای مثال، ساخت یک ایستگاه فضایی با 15000 میلیون دلار در 10 سال، شروع با تعیین هدف همراه است.
سپس پروژه می توان اهداف فراوان موجود را در دوره هایی درجه بندی و تعریف کند. همچون انتخاب طراحی سراسری برای ایستگاه، انتخاب پیمانکاران اولیه، تعلیم کارکنان، اجزای شناور و در مدار، ترکیب اجزا، هزینه 15 هزار میلیون دلاری، و غیره.
مقاصد می تواند در جزئیات کوچکتر بیتشر شکسته شود، مقاصد خاص نیازمندی نامیده می شود. نیازمندی ها مقیاس های ویژه ای هستند که در سیستم قرار دارند و آن بخشهایی است که باید برای مشاهده اهداف سراسری و مقاصد موجود مطابقت داده شوند.
عنصرها و زیر مجموعه ها
هر سیستم می تواند به بخشهای کوچکتر تقسیم شود. این بخشها در شکل ترکیبی «مجموعه ای از بخشها» می باشد که سیستم را تشکیل می دهد. بخشهای کوچکتر یک سیستم یک عنصر است.
یک سیستم می تواند به بخشهای کوچکتری در سیستم های خوش شکسته شود، که زیر مجموعه نامیده می شود. یک زیر مجموعه سیستمی است که تابع اجزای بزرگتر سیستـم می باشد. زمانـی که آن جهت فـهمیدن مـورد نیاز نیست در کارهای داخلی استفاده می شود، یک زیر مجموعه جهت ساده سازی از طریق عنصر به کار رود.
شکل 2.1 یک نمودار رایج سازماندهی را نشان می دهد، روشن است که تولید زیر مجموعه ها ممکن است همچون یک عنصرها در شرکت دیده شود، اگر ما جستجو در آن را انتخاب کنیم، هر چند، تولید زیر مجموعه با طرح المان، صنعتی سازی و فهرست کردن همراه است.
هر کدام از این عنصرها را می توانست در تبدیل های زیر مجموعه های شامل عنصرها مشاهده کرد. برای مثال، عنصر صنعت می تواند همچون یک زیر مجموعه با عنصر تیم A و تیم B مشاهده شود. در یک پروژه، یک عنصر می تواند یک واحد کاری باشد، یک شخص یا گروه کار را انجام دهند، یا یک جزء در انتهای کار توسط پروژه تولید شده باشد.
صفات
سیستم ها، زیر مجموعه ها و المان همه دارای کاراکترهای معین هستند که صفات نامیده می شوند، این صفات شرایط سیستم، زیر مجموعه و المان را در دوره های کیفی و کمی شرح می دهد.
در سیـستم های ساخته شده به دست انسان، صفات اغلب در سیستم طراحی شده اند زیرا آن ها برای سـیستم جهت اجـزای نیازمندی ها ضروری هستند. بیشتر اوقات، صفات یک سیستم و اجزای آن در جریان رفتار و اجرای سیستم آگاهی می دهد.
زمان و هزینه صفات کلی بیشتر المانها در یک پروژه هستند، و جهت تشخیص اجزای پروژه در نظر گرفته می شود.
شکل 2.1 یک شرکت در دوره های سیستمی، زیر مجموعه ای، وان نشان داده شده است.
محیط و محدوده
اصطلاح محیط به هر چیز بیرونی سیستم که روی رفتار یا نتیجه سیستم تاثیر دارد بر می گردد. در سیستم های ساخته شده به دست انسان، محیط اغلب به چیزهایی که طراحان سیستم و مدیران روی آن کنترل ندارند بر می گردد. محیط می تواند شامل برای مثال، اجتماعی که در آن زندگی می کنیم، هوایی که نفس می کشیم، یا مردمی که با آنها مرتبط هستیم باشد ـ هر چند ضرورتی برای همه اینها نیست. یک سیستم از محیط توسط مرز جدا می شود. در بسیاری از سیستم ها مرز مبهم است، و جداسازی سیستم از محیط آن مشکل است.
جهت تعیین محیط سیستم سوالهای زیر پرسیده می شود «می توان کاری درباره آن انجام داد؟» و «آیا به سیستم و هدف آن مرتبط است؟» اگر پاسخ برای اولین سوال نه باشد و برای دومین سوال بله، پس آن بخشی از محیط است. در ادامه جدول چگونگی تشخیص یک سیستم از محیط آن را نشان می دهد:
آیا به سیستم مرتبط است:
آیا می توان آن را روی سیستم طراحی یا کنترل مدیریت کرد؟
غیر مرتبط به سیستم شامل همه چیزهایی است که تاثیری روی سیستم ندارد و ماده نیست. جهت مدیریت پروژه سیاره مشتری غیر مرتبط به سیستم است ـ مگر
اینکه در پروژه او یک کاوش فضایی در آنجا صورت گیرد، در این مورد مشتری قطعاً با آن مرتبط است و بنابراین بخشی از محیط پروژه است. از این رو، نام محیط اغلب به محیط مرتبط بر می گردد ـ فاکتورهایی که ماده و تاثیر سیستم در بعضی از راه ها است. اما دارای تاثیر بر آن است.
ساختار سیستم
المان ها و زیر مجموعه ها توسط یک رابطه به هم زنجیر شده اند. مشکلی که توسط این رابطه گرفته شده است به ساختار سیستم باز می گردد. کارکرد و تاثیر یک سیستم توسط ساختار اختصاصی هدف یا مقصود سیستم تعیین شده است. بیشتر سیستم های پیچیده دارای ساختار درجه بندی شده ای شامل سطح های سازماندهی شده زیر ـ المان در المان، المان در زیر مجموعه و غیره است. شکل ساختار سازماندهی شده در شکل 2.1 به عنوان مثال ساختار درجه بندی شده نشان داده شده است.
ساختار سیستم می تواند همچون یک شبکه مهیا شده باشد، که وظایف اجزای سیستم نشان داده می شود و راه آنها به هم مرتبط شده است. در یک شبکه لینک های من المان اغلب جریان کارها را مهیا می کند، یا وابستگی آنها را ارائه می دهدف برای مثال، اگر سیستم شامل مراحل فیزیکی باشد، المان گامها را در فرآیند مهیا می کند و لینک ها جریان مواد و اطلاعات را بین آنها ارائه می دهد، در بیتشر سیستم ها، شامل پروژه ها، می توان هر دو سیستم شبکه و درجه بندی را تصور نمود.
شکل (a) 2.2 یک پروژه را همچون یک مجموعه درجه بندی از وظایف و مسئولیت ها نشان می دهد. المان x تمام پروژه و مدیریت آن را نشان می دهد.
المان های A، B و C نواحی کاری یا تقسیم مدیریت در پروژه هستند. المان های a-g وظایف کاری ویژه هستند.
ساختار بر اینکه وظایف a، b و c تحت بخش مدیریت A، وظایف d و e تحت بخش مدیریت B قرار دارند و غیره دلالت دارد. شکل (b) 2.1 نشان می دهد که جریان کار در زمان تعیین شده برای همان پروژه پیش می رود. پروژه با کار d شروع خواهد شد. روی d کامل می شود، کار e و a شروع خواهد شد، روی آنها تکمیل می شود. کار b شروع خواهد شد ـ و غیره. این مفاهیم به تفضیل در فصلهای 5 و 6 بیان شده است:
شکل 2.2 راه های تصور پروزه های سیستم
(a) پروژه درجه بندی شده از وظایف و مسئولیت ها است. المان x کل پروژه و مدیریت آن را مهیا می کند؛ المان های A، B و C نواحی کاری یا تقسیمات مدیریتی در پروژه هستند؛ اجزا a-g وظایف کاری ویژه می باشند. (b) جریان کار در زمان تعیین شده برای همان پروژه پیش می رود.
ورودی، پردازش، خروجی
سیستم ها از طریق تبدیل ورودی به خروجی با استفاده از پردازش تعریف شده به هدف دست می یابند. این مسئله در شکل 2.3 شرح داده شده است. خروجی ما نتیجه نهایی سیستم و عموماً هدف را برای خروجی های سیستم مهیا می کنند. همه سیستم ها، دارای خروجی های متعدد، شامل واحدهای مطلوب که اهداف را با هم مشارکت می دهد، واحدهای طبیعی، و واحدهای نامطلوب یا اسرافکارانه که از اهداف سیستم می کاهد و / یا اثر منفی روی محیط دارو می باشند. زیر مجموعه ها و بیشتر المان ها دارای ورودی و همچنین خروجی هستند. ورودی

فایل : 70 صفحه

فرمت : Word