مقاله در مورد عفونت هاي ادراري

عفونت هاي ادراري
عفونت ادراری (UTI) یک اصطلاح عام است برای جایگزینی و رشد عامل بیماری‌زا مانند باکتری در کلیه، مثانه و مجاری ادرار. بسته به محل تجمع عامل بیماری‌زا می‌توانیم از اصطلاحات پیلونفریت (عفونت کلیه)، سیستیت (عفونت مثانه) و اورتریت (عفونت پیشابراه) استفاده کنیم. البته گاه دو یا سه عضو همزمان درگیر هستند.
عامل بیماری‌زا اغلب باکتری به خصوص باکتری‌های گرم منفی مانند اشریشیا کلی هستند.
تشخیص
علائم بالینی بستگی به عضو درگیر دارد ولی علائم شایع سوزش ادرار، تکرر ادرار، احساس فوریت در دفع ادرار و گاه تب و درد پهلوها هستند. در آزمایش نمونه ادرار بیمار باکتری و گلبول سفید می‌بینیم. وجود باکتری بدون گلبول سفید یا علائم ادراری در بیمار ممکن است به دلیل آلودگی نمونه باشد.
با کشت ادرار اغلب می‌توانیم عامل بیماری‌زا را تشخیص داده بدانیم که به کدام دارو حساس است، البته باید بیمار قبل از اخذ نمونه برای کشت از داروهای آنتی بیوتیک استفاده نکرده باشد.
درمان
درمان در عفونتهای خفیف اغلب سرپایی و با آنتی بیوتیک خوراکی است ولی در موارد شدید به خصوص در پیلونفریت درمان بستری و با آنتی بیوتیک تزریقی است. گاه علاو بر آنتی‌بیوتیک برای تخفیف علائم بیمار مانند درد از داروهای دیگر مانند مسکن استفاده می‌شود.
انتخاب آنتی بیوتیک مناسب به عوامل مختلفی مانند عامل احتمالی ایجاد بیماری، نتیجه کشت ادرار و آنتی بیوگرام آن، سن بیمار (تجویز فلوروکینولونهایی مانند سیپروفلوکساسین در کودکان زیر ۱۸ سال ممنوع است)، وضعیت بیمار (مانند حامله یا شیرده بودن، داشتن بیماریهای همزمان قلبی و عروقی یا….) بستگی دارد.
گروه‌های ویژه
کودکان
عفونت ادراری در کودکان از این نظر بسیار اهمیت دارد که می‌تواند باعث ایجاد آسیب پایدار و همیشگی در کلیه شود. علاوه‌براین عفونت ادراری در کودکان معمولا همراه با علایم بالینی واضح نیست و معمولا ممکن است تنها تب دیده شود. شیوع عفونت در سال اول زندگی در پسران شایعتر از دختران است و بعد از یکسالگی به طور قابل توجه شیوع آن در دختران بیشتر است، علت چنین توزیع سنی را می‌توان به کوتاهی پیشابراه در جنس مونث نسبت داد که صعود میکروب را در دستگاه ادراری آسانتر می‌کند. عفونت ادراری در پسران ختنه‌نشده به طور قابل توجه بیشتر از پسران ختنه شده است. برگشت ادراری از مثانه به حالب (VUR) که معمولا در زمینه اختلالات ژنتیکی دستگاه ادراری رخ می‌دهد یکی از عوامل ایجاد عفونت در کودکان است. یکی از راه‌های تشخیصی در این حالت عكس رنگي (VCUG) از دستگاه ادراری است.
علايم عفونت ادراري در كودكان
علايم عفونت ادراري در كودكان وابسته به سن آنها است . در سنين بالاتر علايم مشخص‌تر بوده و شامل سوزش ادرار، تندتند ادراركردن، بوي بد ادرار، احساس ناگهاني داشتن ادرار، تب و درد پهلوهاست. در شيرخواران و كودكان كم‌سن تشخيص دشوارتر است. اين گروه ممكن است با تب طول كشيده، بي قراري، اختلال در وزن گيري، اسهال، استفراغ و يا زردي در دوران نوزادي مراجعه نمايند. با توجه به اهميت بسيار زياد عفونت ادراری در کودکان در صورت بروز علايم سریعا می‌بایست به پزشك مراجعه کرد. مي توان با آزمايش كشت و كامل‌ادرار (UA) به تشخيص عفونت ادراري رسيد و در صورت اثبات عفونت ادراري بررسي‌های تكميلی شامل سونوگرافی، عكس رنگی و ساير مطالعات تشخيصی طبق نظر پزشك مي‌بايست انجام شود.
پیشگیری از عفونت ادراری مجدد در کودکان
با توجه به اهمیت فوق‌العاده عفونت ادراری در کودکان و خطر بالاتر عفونت مجدد در کودکانی که یک‌بار دچار عفونت ادراری شده‌اند بر اساس سن و سایر ملاحظات پزشکی از یک پروتکول ویژه برای استفاده از آنتی‌بیوتیک خوراکی برای پیشگیری استفاده می‌شود.
زنان باردار
با توجه به تغییرات ساختمانی لگن و سایر فرآیندهای بارداری یکی از عفونت‌های شایع در زنان باردار عفونت ادراری می‌باشد. که با توجه به عوارض و سایر ملاحظات مدیریت آن بسیار مهم است.
پیشگیری

فایل : 4 صفحه

فرمت : Word