تحقیق و پژوهش در مورد داربست

داربست سازه اي موقتي است كه از طريق آن شخص مي تواند براي انجام عمليات ساختماني به محل كار دسترسي پيدا كند. داربست شامل هر نوع سكوي كار، نردبان و نرده هاي محافظ است. داربستهاي اصولا به دو دسته تقسيم مي شوند:

1-داربستهاي مهارشده.

2-داربستهاي مستقل.

داربستهاي مهارشده

در اين گونه داربستها يك رديف ستونهاي عمودي در فاصله مناسبي از ديوار طوري نصب مي شوند كه بتوان سكوهاي كار (تخته هاي زيرپايي) را با پهناي مورد نظر برروي آنها سوار كرد. ستونهاي عمودي به كمك لوله هاي افقي داربست به يكديگر متصل شده و توسط قطعاتي عرضي به نام دستكهاي افقي به ساختمان مهار مي شوند. اين داربست همراه با بالا آمدن ساختمان برپا مي شود.

داربستهاي مستقل

داربستهاي از دو رديف ستون عمودي تشكيل مي شوند كه توسط لوله هاي عرضي به يكديگر متصل مي گردند. اين نوع داربست از ساختمان به عنوان تكيه گاه استفاده نمي كند و به همين جهت براي استفاده در ساختمانهاي تير پايه اي بسيار مناسب است.

تمامي داربستها بايد به طور عمودي در فواصل تقريبي m6/3 و به طور افقي در فواصل m6 كاملا به ساختمان مهار شوند. براي انجام اين كار همچنين مي توان از لولة افقي مهار كه در داخل ديوار يا در عرض درگاهي پنجره قرار مي گيرد نيز استفاده كرد و قطعات عرضي داربست را به آنها متصل كرد. در روش ديگر مي توان از لوله اي با پاية قابل تنظيم كه در داخل درگاهي قرار مي گيرد براي اتصالات قطعات عرضي استفاده كرد. در صورتي كه درگاهي مناسب وجود نداشته باشد بايد داربست را به كمك لوله هاي موربي كه به سمت ساختمان متمايل اند، حايل كرد.

داربستها را مي توان از مواد زير ساخت:

1-لوله هاي فولادي.

2-لوله هاي آلياژ آلومينيم.

3-چوب.

خانه هاي كارگاهي

به طور كلي به خاطر عمليات و ماهيت موقتي محل ساختمان، براي اقامت كاركنان و انبار كردن مصالح نمي توان ساختمانهاي دائمي احداث كرد. به هر حال سازنده به سليقه خود مي تواند مناسبترين امكاناتي را كه براي هر پروژه ويژه به صرفه باشد، فراهم سازد. اين كار علاوه بر بهبود روابط مديريت و كاركنان، از ميزان اتلاف مصالح در اثر دزدي، خسارات اتلافي و دشمني نيز مي كاهد. هرچه تسهيلات و امكانات رفاهي ايجاد شده در محل ساختمان بهتر باشد، به همان اندازه خشنودي كاركنان حاضر در محل نيز بيشتر خواهد بود و اين امر در نهايت به باروري بيشتر منجر خواهد شد.

خانه هاي كارگاهي كاركنان اغلب به يكي از دو صورت زير هستند:

1-كلبه هاي چوبي قابل تفكيك.

2-كاروان يا كابين متحرك.

كلبه هاي چوبي قابل تفكيك كلبه هايي پيش ساخته اند و براي استفاده مجدد در محل ديگر به راحتي مي توان آنها را پياده و سوار كرد. كلبه هايي با اين خصوصيات بايد با همان دقت ساختمانهاي دائمي طراحي، ساخته و نگهداري شوند تا بتوان آنها را براي چندين سال و در پروژه هاي مختلف مورد استفاده قرار داد. اندازة طول و يا پهناي آن دسته از كلبه هاي چوبي قابل تفكيكي را كه طراحي مناسبي دارند، مي توان با افزودن قطعات اضافي افزايش داد.

كاروانها و كابينهاي متحرك با ابعاد، سبكها و كاربردهاي بسيار متنوعي ساخته مي شوند. در ساخت آنها عموما از قاب بندي چوبي و روكش تخته چندلايي كه به طرز مناسبي عايق بندي و تزيين شده استفاده مي شود. كاروانها و كابينهاي متحرك بر طبق يك سيستم مدولي ساخته مي شوند، به طوري كه به كمك واحدهاي اتصالي ويژه هر طرح و اندازة معقولي را مي توان به وجود آورد.

شمع بندي

به منظور ايجاد حايلهاي موقتي براي ساختمان يا سازة در حال احداث از اشكال مختلف شمع بندي استفاده مي شود. موارد معمولي كه احتمالاً به شمع بندي نياز دارند عبارتند از:

1-ايجاد حايل براي ديوارهاي خطرناكي كه ممكن است در اثر نشست، شكم دادن يا يكبر شدن دچار ناپايداري شوند.

2-جلوگيري از معيوب شدن ديوارهاي سالمي كه زمين مجاور تكيه گاهشان خاكبرداري مي شود، به عنوان مثال براي احداث زيرزمين در نزديكي ديوارهاي كامل.

3-ايجاد حايل براي ساختمان يا بناي مجاور در طول عمليات تخريب

4-براي حمايت قسمت فوقاني ديوار در خلال مدتي كه در بخش تحتاني ديوار دهانه بزرگي ايجاد مي شود.

5- ايجاد حايل براي سقف يا كف هنگامي كه ديوار حايل با تير جانشين مي شود.

چوب نرم ساختماني معمولترين ماده اي است كه براي قطعات شمع بندي مورد استفاده قرار مي گيرد. نسبت مقاومت چوب به وزن آن كاملا مشابه فولاد ساختماني بوده و سازگاري آن بهتر از فولاد است. با متصل كردن قطعات لولهه هاي داربستي به يكديگر نيز مي توان شمع بندي را انجام داد.

سيستمهاي شمع بندي

سه سيستم اصلي در شمع بندي وجود دارد:

1-شمع بندي عمودي.

2-شمع بندي مايل.

3-شمع بندي افقي.

شمع بندي عمودي

اين نوع شمع بندي براي حمايت از بارهاي مرده كه به شكل عمودي و به طرف پايين عمل مي كنند، مورد استفاده قرار مي يگرد. شمع بندي عمودي در ساده ترين شكل خود از يك تير عمودي يا شمع يا يك تير فوقاني و يك تير تحتاني تشكيل شده است و براي تخفيف بار شمع و تنظيم و بستن آن وسايل ديگري نيز وجود دارد. براي اين منظور معمولا سرهاي دو شمع را به كمك يك پل يا شمعك به يكديگر متصل مي كنند. بارهاي توسط اين تير به شمعها و نهايتا به سمت پايين به طرف صفحه محكم تكيه گاه منتقل مي شوند.

كارهاي لازم براي برپايي موفقيت آميز شمع بندي عمودي به ترتيب عبارتند از:

1-بررسي كامل محل جهت مشخص كردن:

(a) تعداد شمعهاي لازم با توجه به بارهاي احتمالي و موقعيت پنجره ها.

(b) موقعيت تأسيسات زيرزميني كه گاهي لازم است از آنها احتراز كرده و يا بر رويشان پل زده شود.

2-نصب كردن تيرهاي حايل سقف در بين صفحات فوقاني و تحتاني جهت حذف بارهاي كف و بام از روي ديوار. تيرهاي حايل را بايد تا حد امكان نزديك ديوار مستقر كرد.

3-شمع گذاري مكان تمامي پنجره هاي واقع در محدوده شمع بندي جهت جلوگيري از تغيير شكل يا جابجايي دهانه. براي اين منظور معمولا برروي ديوارهاي داخلي دهانه تخته هاي چوبي قرار مي دهند و بين آنها تيرهاي حايل نصب مي كنند. در برخي موارد براي ايجاد سطح كافي تكيه گاه جهت تخته هاي چوبي بايد چهارچوب پنجره برداشته شود.

4-ايجاد سوراخهايي كمي بزرگتر از سطح مقطع پلها يا شمعكها در ديوار.

تحقیق و پژوهش در مورد داربست