سيستم انسان ـ ماشين يكي از سيستم‌هاي فراگير در مبحث ارگونومي است كه داراي چهار فاكتور اساسي مي‌باشد كه عبارتند از انسان ـ محيط تجهيزات ـ شغل، بديهي است چنانچه بتوان در هر سيستم يا محيطي اين چهار عامل را آناليز نمود مي‌توان مزايا و معايب آن سيستم يا ساختار را معين ساخت و بدنبال آن به بررسي معايب و رفع آن‌ها پرداخت به بيان ديگر هر سيستم كاري شامل عناصر و اِلِمان‌هاي انساني و تجهيزاتي مي‌باشد كه مستقر در يك محيط تعريف شده اي هستند اين سيستم‌ها يا به تعبيري ارگوسيستم‌ها مي‌توانند به شكل‌هاي ساده يا پيچيده كه تحت نام كلي سيستم انسان ـ ماشين نيز خوانده مي‌شوند، مطرح گردند.

بالطبع هر يك از المان‌هاي تشكيل دهنده يك سيستم انسان ـ ماشيني مي‌تواند بر حسب نوع و شرايط، اثرات قوي يا ضعيفي را بر روي ديگر عوامل سيستم بگذارند.