مقاله در مورد نقش مدیریت شهری در دستیابی به توسعه پایدار گردشگری شهری (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)

نقش مدیریت شهری در دستیابی به توسعه پایدار گردشگری شهری (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)
دکتر فریدون بابایی اقدم
هوشنگ سیفی دانشجوی رشته کارشناسی جغرافیای طبیعی
چكيده
امروزه مديريت شهري تحول يافته است . شهرها براي رفاه و آسايش بيش تر شهروندان مديريت مي شوند. مديريت شهري، نقش مهمي در موفقيت برنامه ها و طرح هاي توسعه شهري، به عهده دارد. اين موضو ، به خصوص در ارتباط با توسعه پايدار بيش تر اهميت مي يابد. شهرها به علت دارا بودن جاذبه هاي طبيعي، تاريخي و فرهنگي، از مقاصد گردشگري محسوب مي شوند. توسعه گردشگري شهري آثار مثبت و منفي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و زيست محيطي به دنبال دارد، ايجاد تعادل در اين زمينه، به گونه اي كه آثار مثبت بيش از آثار منفي باشد، نيازمند اتخاذ سياستهاي مديريتي قوي است. بنابراين، پايداري در گردشگري شهري، مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فني، فرهنگي، سياسي، اقتصادي، تاريخي و زيست محيطي است تا استفاده از جاذبه هاي گردشگري، مطاب با نياز امروز و حفظ و ماندگاري اين منابع براي آيندگان باشد. هدف مقاله ي حاضر، بررسي متغيرهاي ضروري عملكرد مديريت شهري، در ارتباط با توسعه گردشگري پايدار شهري در شهر كرمانشاه است. نتايج حاكي از آن است كه بين مديريت يک پارچه شهري و همكاريهاي متقابل مديران شهري و مردم محلي با دستيابي به توسعه ي پايدار گردشگري شهري رابطه مثبت و مستقيم وجود دارد، يعني هر مقدار مديريت شهري هماهنگتر باشد و ارتباطات بيش تر بين مديريت شهري و مردم محلي برقرار شود، به همان اندازه امكان دستيابي به توسعه ي پايدار گردشگري شهري بيش تر خواهد شد.
واژگان كليدي
مديريت، توسعه پايدار، گردشگري شهري، كرمانشاه
1- مقدمه
مراكز شهري به علت دارا بودن جاذبه هاي تاريخي و فرهنگي، غالباً مقاصد گردشگري مهمي محسوب مي شوند. شهرها با جاذبه هاي متنو شامل: موزه ها، بناهاي ياد بود، سالن هاي تئاتر، استادي وم هاي ورزشي، پارك ها، شهربازي، مراكز خريد، مناط با معماري تاريخي و مكان هايي مربوط به حوادث مهم يا افراد مشهور، جاذب گردشگران بسياري هستند. بنابراين، حجم زيادي از امكانات گردشگري نظير: محل سكونت، سرو غذا، ارتباطات حمل و نقل و ساير خدمات گردشگري، در
شهرها واقع اند كه بازديد كنندگان از مناط اطراف، و خود شهر، از آن ها استفاده مي كنند مپاپلي يزدي و سقايي امروزه مديريت شهري در جهان تحول اساسي يافته است شهرها مديريت مي شوند تا بتوانند رفاه و آسايش ساكنان خود را تامين كنند مديريت شهري داراي تشكيلات وسيعي است و نقش مهمي در موفقيت برنامه ها و طرح هاي توسعه شهري و هم چنين رفع نياز جمعيت، جريان عبور و مرور در شهر، رفاه عمومي، مسكن، كاربري زمين، تفريا، فرهنگ، اقتصاد، تاسيسات زيربنايي و امثال آن ها بر عهده دارد. هدف مديريت شهري، ارتقاي شرايط كار و زندگي جمعيت ساكن، در قالب اقشار و گروه هاي مختلت اجتماعي و اقتصادي و حفاظت از حقوق شهروندان، تشويق به توسعه اقتصادي و اجتماعي پايدار و حفاظت از مديريت شهري بايد براي شهر برنامه ريزي كند، فعاليت هاي : محيط كالبدي است (سعيدنيا) شهري را سازمان دهد و بر فعاليت هاي انجام شده نظارت كند و حتي براي انجام بهينه امور انگيزه ايجاد كند انجام چنين مواردي به آگاهي از اصول مديريت، برنامه ريزي، ارتباطات، انگيزش، سازماندهي، هدايت و رهبري و نظارت و كنترل باز مي گردد.
سازمان گردشگري در بيانيه ي مانيل،گردشگري را نياز اساسي در هزاره سوم معرفي كرده است. شهرها يكي از پربيننده ترين مقاصد گردشگري جهان به شمار مي آيند كه هر ساله پذيراي ميليون ها نفر گردشگرند . مديريت گردشگري اكنون به فعاليتي مهم بدل گشته است كه جريان كارها، اقدام هاي اجتماعي و تغييرات
فضايي فراواني را به ويژه در كشورهاي اروپايي شكل مي دهد مكازس، 31:3113 . همه كشورها اعم از توسعه يافته، در حال توسعه و توسعه نيافته ها پذيرفته اند كه هر توسعه اي تنها با برنامه ريزي امكان پذير است. اين موضوع ، به خصوص در ارتباط با توسعه پايدار بيش تر اهميت مي يابد. توسعه گردشگري پايدار، به دليل اهميت آن و آثار بالقوه مثبت و منفي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي و زيست محيطي كه به همراه دارد، بدون برنامه ريزي امكان پذير نخواهد بود. به طور كلي برنامه ريزي قادر است نقش كليدي در حل تضادهايي كه اين توسعه مي تواند ايجاد نمايد، ايفا كند. توسعه گردشگري از ي سو مي تواند آثار و منافع مثبت اقتصادي، اجتماعي فرهنگي و حتي زيست محيطي در جامعه ي گردشگر پذير داشته باشد و از سوي ديگر، آثار منفي در ابعاد مختلت، به خصوص در بعد زيست محيطي، به دنبال داشته باشد. ايجاد تعادل در اين زمينه به گونه اي كه آثار مثبت بيش از آثار منفي باشد، نيازمند اتخاذ سياستهاي اصولي از طري فرآيند برنامه ريزي و مديريت است. مديريت گردشگري خصوصا گردشگري پايدار در بسياري از كشورها، به منزله نمادي از هويت فرهنگي،
طبيعي، انساني از بخش هاي مهم اقتصادي محسوب مي شود. از اين رو، پايداري در گردشگري، مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فني، فرهنگي، سياسي، اقتصادي، تاريخي و زيست محيطي در حركت به سوي استفاده از جاذبه هاي گردشگري مطاب با نياز امروز و حفظ و ماندگاري اين منابع براي آينده است مموايي هشتجين و پژوهش حاضر به دنبال بررسي و سنجش متغيرهاي ضروري عملكرد مديريت شهري در رابطه با توسعه ي پايدار گردشگري شهري است، تا با ارزيابي اين متغيرها، عملكرد مديريت شهر كرمانشاه، در رابطه با توسعه ي پايدار گردشگري شهري بررسي گردد و راهكارهاي عملي در جهت بهبود وضع موجود و در نتيجه ي توسعه شهر ارائه شود. هدف، شناسايي نكات و عواملي است كه در ارتباط با عملكرد مديريت شهري، در رابطه با توسعه ي پايدار گردشگري شهري، آثار مثبت دارند. يافته هاي پژوهش حاضر مي تواند مديران شهري را در با بردن سطا توسعه پايدار گردشگري شهري و افزايش رضايت محلي و هم چنين رضايت گردشگران با كم ترين آسيب محيطي، ياري رساند .
روش تحقيق
روش تحقي مورد استفاده در اين پژوهش از نو كاربرد ي و توسعه اي و شيوه ي گردآوري اطلاعات، ميداني و كتابخانه اي است. بدين منظور از روش توصيفي تحليلي براي پاسخ به سؤاات و ارايه راه حل براي مسأله مورد نظر استفاده شده است. با توجه به مجموعه اطلاعات به دست آمده، گزينهها و سؤاات مورد نياز به صورت مدون و در قالب پرسشنامه، تهيه و تدوين شده است. در روش آمار استنباطي به منظور تعيين اثر هر ي از متغيرهاي مستقل بر متغير وابسته از كاياسكوير استفاده شده است. پرسشنامه تهيه شده به منظور سنجش عملكرد مديريت شهر كرمانشاه در رابطه با توسعه ي پايدار گردشگري شهري، متغيرهاي ذيل را بررسي ميكند : ميزان هماهنگي بين ارگان هاي تصميم گيرنده در ارتباط با گردشگري؛ ميزان هماهنگي بين عوامل اجرايي؛ ميزان ارزيابي و كنترل طرح هاي مصوب در زمينه گردشگري؛ ميزان تمركززدايي تصميم گيري ها و واگذاري اختيارات به مردم محلي، تلاش مديريت شهري در جهت مشاركت بيش تر مردم محلي در توسعه ي گردشگري شهري؛ نقش مديريت يكپارچه شهري در دستيابي به توسعه پايدار گردشگري شهري؛ ميزان اطلا رساني مسئوان به مردم محلي در رابطه با تصميم گيريهاي مديريت شهري راجع به توسعه گردشگري شهري؛ ميزان نظارت مردم محلي بر تصميم گيري هاي مسئوان شهر؛ ميزان نقش و دخالت مردم محلي در تصميمگيريها؛ ميزان نظر خواهي از مردم محلي قبل و بعد از آن جام هر پروژه و برنامه اي
به خصوص در زمينه گردشگري؛ ميزان تلاش مديريت شهري در جهت افزايش آگاهيهاي عمومي، و توجه بر آموزش مردم محلي و نقش همكارهاي متقابل مديران شهري و مردم محلي در توسعه گردشگري شهري. جامعه ي آماري در رابطه با مديران شهري 11 نفر و مردم محلي 111 نفر بوده است كه از طري رابطه كوكران محاسبه شده و به منظور تحليل اعتبار پرسشنامه از آزمون آلفاي كرانباخ استفاده شده است. مقدار آلفاي بزرگتر و بنابراين، اعتبار كلي پرسشنامه تاييد ميشود.
فرضيه هاي پژوهش
هدف پژوهش حاضر بررسي نقش مديريت هماهنگ و نيز همكاري هاي متقابل مديريت شهري و مردم محلي در رسيدن به توسعه پايدار گردشگري شهري است بر اين اساس، دستيابي به پاسخ فرضيه هاي زير مورد نظر خواهد بود: بين مديريت – ي پارچه شهري و دستيابي به توسعه پايدار گردشگري شهري رابطه وجود دارد.
بين همكاري هاي – متقابل مديران شهري و مردم محلي و دستيابي به توسعه پايدار گردشگري شهري
رابطه وجود دارد.
شيراز در ارتباط با محدوديت مراكز اقامتي، به بررسي وضعيت اماكن اقامتي شهر شيراز پرداخته و به اين نتيجه رسيده اند كه عليرغم انبوه مسافر، در بسياري از ماههاي سال، مراكز اقامتي اين شهر زير ظرفيت استاندارد فعاليت مي كنند. ايشان در ادامه با طرح فرضيههايي در زمينه كيفيت مراكز اقامتي و تاثير آن در جلب گردشگران، به بررسي وضعيت كيفيت خدمات در مراكز اقامتي پرداختهاند. مهم ترين تفاوت كار حاضر با كارهاي آن جام شده قبلي، بررسي آثار مديريت هماهنگ شهري و روابط متقابل مردم محلي و مديريت شهري، در دستيابي به توسعه پايدار گردشگري شهري است كه تاكنون، كم تر مورد توجه بوده است.
چارچوب نظري
مديريت شهري
مفهوم مديريت شهري در تعاريت كل نگر از مفهوم صرف اداره امور شهر فراتر است و با ساختارهاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي مرتبط و نقش فعالي در توسعه ي شهر پيدا مي كند. در اين نگرش، مديريت شهري، مسئوليتي استراتژي است كه نتايا و پيامدهاي عملياتي نيز به همراه دارد و به اين علت، تعامل آن با حوزه هاي قدرت، سياست، اجتما و اقتصاد شهري اجتناب ناپذير است (Mc Gill, 1998) . مديريت شهري عبارت است از سازماندهي عوامل و منابع براي پاسخگويي به
نيازهاي ساكنان شهر، هدف كلان مديريت شهري ايجاد محيطي قابل زندگي براي همه همراه با عدالت اجتماعي، كارايي اقتصادي و پايداري زيست مديريت فرايند به كار گيري مؤثر و كارامد منابع مادي و : محيطي است انساني در برنامه ريزي، سازماندهي، بسيا منابع و امكانات و هدايت و كنترل است مديريت شهري به همه نهادها، سازمان ها و افرادي گفته مي شود كه، به صورت رسمي و غير رسمي در فرايند مديريت شهري اثرگذار هستند؛ مديريت شهر فقط شهرداري يا شوراي شهر نيست بلكه، هر عنصري در تدوين برنامه هاي : كه در فرايند مديريتي شهر، اثرگذار است، در اين حيطه قرار دارد.
مديريت توسعهاي و برنامه هاي منطقهاي و كشوري جايگاه شهر و مديريت شهري بايد به روشني تبيين و مشخص شود كه برنامه هاي مختلف اجرا شده در سطح شهر، تاثيرگذار هستند يا خير، و برنامه ها را چگونه مديريت بايد تدوين كرد كه طرحهاي توسعه شهري و منطقهاي بدون وقفه اجرا شوند. عامل اصلي و حيات بخش هر سازمان و نهادي است. مقوله مديريت بخش اينف هر نو برنامهريزي است و شايد ركن اصلي آن باشد. از اين رو، مي توان گفت كه برنامه ريزي، سازماندهي، هدايت، هماهنگي، كنترل و اصلاح برنامه ها، عناصر اصلي چرخه مديريت گردشگري محسوب مي شوند. در واقع مديريت سنجش عملي برنامه ريزي گردشگري را شامل ميشود كه طي آن بايد با استفاده از ابزارهاي مناسب به اهداف از پيش تعيين شده خود دست يابد (Elliott, 1977: 116) .
مهم ترين هدف مديريت شهري ارتقاي شرايط كار و زندگي جمعيت ساكن، در قالب اقشار و گروه هاي مختلت اجتماعي و اقتصادي و حفاظت از حقوق شهروندان، تشوي به توسعه اقتصادي و اجتماعي پايدار و حفاظت از محيط كالبدي است؛ بنابراين هنگامي كه شهر داراي مشكلات و نارسايي هايي در چرخه امور است و از مشكلات بهداشت شهري و آلودگي هاي محيطي برخوردار است و در عين حال از اقسام آسيب هاي اجتماعي، و بحران هايي هم چون مسكن، نقج در ظرفيت كافي تاسيسات عمومي، بيكاري، كمي درآمد، زاغه نشيني، مشقات اجتماعي، رشد خودروي شهري و بي هويتي در شكل گيري بافت ها و ساختمان ها و … در عذاب است، مي توان به اين نتيجه رسيد كه؛ مديريت شهري آن در تنگنا و نارسايي به سر مي برد.
نقش مديريت شهري در دستيابي به توسعه ي پايدار گردشگري است.
شکل 1 گردشگری در توسعه پایدار
مديريت شهري بايد ضمن دارا بودن برنامه براي وضع موجود شهر و فايق آمدن بر مشكلات آن، برنامه هاي آينده شهر را تدوين كرده و براساس آن ها به ترسيم آينده ايدهآل كه بر مبناي واقعيت ها و شرايط زمان و مكان قرار دارد بپردازد و مديريت شهري بايد حافظ شهرها و منافع مردم شهرها باشد. يكي از مهم ترين عوامل مؤثر در توسعه ي گردشگري در هر منطقه، چگونگي مديريت اين فعاليت ها است. مديريت در بر گيرنده ي نگرش نظام مند است كه در آن پويايي گردشگري در چهارچوب عرضه و تقاضا با تاكيد بر پايداري مدنظر قرار مي گيرد. در اين راستا مديريت گردشگري پايدار در خصوص توسعه گردشگري و برآورد پايداري آن نيازمند در نظر گرفتن سودمندي اقتصادي و پيامدهاي اجتماعي گردشگري است.
گردشگري پايدار شهري پايداري زيست محيطي بيانگر اقدامات مادي و غير مادي است كه اطلاعاتي كليدي از آثار محيط زيست، رعايت مقررات، روابط ذينفعان و سيستمهاي سازماني فراهم ميآورد و نشان دهنده ي تعاريفي از اثربخشي و بهره وري اقدامهاي صورت گرفته در محيط زيست است (Henri & Journeault,2008:166) . اين نو ارزيابي، آثار مثبت و منفي طرح بر محيط را مورد تأكيد قرار مي دهد و شيوه اي است كه متخصصان براي توصيت و تحليل آثار عمده فعاليت هاي محيطي به كار مي برند تا از طري شناخت عوامل اثرگذار محيطي، آثار منفي را به حداقل برسانند. موضو مورد تأكيد در اين زمينه ظرفيت نگهداشت منطقه اي براي جامعه ، انساني است كه به صورت حداكثر ميزان مصرف منابع و خروج و تصفيه ي پسماندي به طور مشخج در ي منطقه، برنامه ريزي معين بدون لطمه زدن، آسيب رساندن تصاعدي بر ارزيابي پايداري زيست : يكپارچگي، وحدت اكولوژيكي و بهره وري زيستي، پايدار مي ماند.
محيطي شامل ارزيابي تاثيرات مستقيم از پروژه در محيط زيست با توجه به جايگزينها و تلاش براي كاهش آثار زيانبار زيست محيطي است. تحقق توسعه ي پايدار گردشگري در گرو سه رويكرد همه جانبه نگر و كل گرا، آينده نگر و مساوات گرا است. نگرش اول بر اين باور است كه توسعه هنگامي پايدار است كه در بستر سياسي، اقتصادي و اكولوژي ملاحظه گردد. در رويكرد دوم، برآورد احتياجات كنوني گردشگران، جامعه ي ميزبان و به موازات آن محافظت از محيط زيست و حفظ
فرصت هاي برابر براي آيندگان مطرح است. در رويكرد سوم، مساوات درون نسلي و فرا نسلي در استفاده از امكانات، دادهها و منابع مورد نظراست.
گردشگري پايدار را نميتوان جدا از مفهوم توسعه پايدار بحث كرد، بنابراين، مفاهيم توسعه ي پايدار در بخش گردشگري، در قالب مفاهيم توسعه پايدار اقتصاد كلان، قابل تبيين است. گردشگري پايدار بر ضرورت
رويكرد زيربنايي : استفاده و توسعه ي منابع گردشگري در مسيرهاي سالم تاكيد ميكند كه هم اكنون در برنامه ريزي صنعت گردشگري و در ساير انواع توسعه به كار مي رود، رويكرد رسيدن بهتوسعه ي پايدار است. براساس روش توسعه ي پايدار، بايد منابع طبيعي، فرهنگي و ساير منابع گردشگري براي استفاده مداوم در آينده حفظ شود، و در عين حال، براي جامعه كنوني سودمند و مفيد باشد. برنامه ريزي گردشگري مستلزم تدوين اصولي است كه توسعه ي پايدار گردشگري بر مبناي آن ها بنا نهاده شوند: گردشگري ي بخش اقتصادي است كه داراي آثاري بر ساير فعاليت هاي اقتصادي است و از آن ها نيز تأثير مي پذيرد؛ خلاقيت ازم براي توسعه پايدار در زمينه گردشگري نيازمند استفاده از تخصص و تجارب افراد در زمينه هاي تخصصي مختلت است؛ اصل تجربه قبلي، اصل حاكم بر توسعه پايدار است.
گردشگري است؛ برتر بودن هر چيز در حال طبيعي، از اصول مهم در توسعه ي پايدار گردشگري است؛ اصل سياست و قدرت، در گذر زمان وضعيت جهاني تغيير كرده و موجب نابرابري هايي بين كشورهاي غني و فقير شده است در بحث توسعه پايدار گردشگري اين نكته را بايد در ذهن داشت كه پايداري براي چه كسي توسعه ي گردشگري در فضاهاي جغرافيايي علاوه بر آثار : جستجو ميشود. اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، آثار زيست محيطي نیز به دنبال دارد اين آثار در صورت عدم پيگيري راهبردها، استانداردها و ارزيابي هاي مشخج و روشن در زمينه توسعه گردشگري، داراي جنبه هاي تخريبي بسياري در ابعاد محيط انساني و طبيعي است. از ديدگاه زيست محيطي توجه به فوايد گردشگري نبايد مانع از پرداختن به جنبه هاي نا مطلوب اين پديده گردد. مطالعات سازمان ملل در مورد تأثير گردشگري بر كشورهاي در حال توسعه، نشان از آن دارد كه با وجود اين كه گردشگري موجب شكوفايي اقتصادي كشورهاي ميزبان گرديده و مبادات فرهنگي را بين كشورهاي مختلت قوت بخشيده است؛ ولي از طرف ديگر، موجب عواملي مؤثر بي شماري در توسعه ي : خلل هاي اجتماعي و زيست محيطي نيز شده است.
گردشگري نقش دارند و مديريت و تعامل بين آن ها، توسعه ي گردشگري را شكل مي دهد سه عامل اصلي در توسعه ي صنعت گردشگري عبارتند از: گردشگران، مردم منطقه و ويژگي هاي مقصد، اين عوامل را
نشان مي دهد.
دستيابي به توسعه ي گردشگري به عواملي نظير ساختار مناسب سازماني، برنامه ريزي و آموزش نيروي انساني، قوانين و مقررات گردشگري و جذب سرمايه، وابسته است. براي ايجاد توسعه پايدار و مناسب صنعت گردشگري، وجود يک مديريت توانا و منسجم و هماهنگي بين بخش هاي دولتي و خصوصي، بسيار حائز اهميت است گردشگري شهري هنگامي مي تواند مفيد واقع شود كه در رابطه با ديگر كاركردهاي شهري
باشد. مفهوم پايداري شهري در بر گيرنده تعامل عوامل محيطي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و كالبدي است
مهم ترين سياستهاي گردشگري پايدار شهري عبارتند از: ارتقاي توسعه ي محلي و اصلاح كيفيت زندگي جوامع ميزبان؛ ترويا ويژگيهاي فرهنگي، محلي و تصوير مقاصد گردشگري؛ هماهنگي بين نيازهاي كيفيت تجارب گردشگري و كيفيت زندگي ساكنان؛ حفظ كيفيت محيط زيست كه هم جامعه ميزبان و هم گردشگران به آن وابستهاند؛ جلب نگرشهاي مديران و برنامهريزان شهري به توسعه ي پايدار شهري، در نظر گرفتن ثبات در سياست گذاريها؛ تمركززدايي عدالت اج تماعي، برابري، امنيت، بهره وري و اشتغال جوامع ميزبان وگردشگران ضرورت پيدا ميكند.
يافته ها
موقعيت جغرافيايي شهر كرمانشاه
محدودهي مورد مطالعه در اين پژوهش شهر كرمانشاه است. شهر كرمانشاه در ميانه ي ضلع غربي ايران قرار دارد. داراي مساحتي بالغ بر 1191 هكتار است و در آبان ماه سال 3113 جمعيت اين شهر 193119 نفر بوده است، اين13 درصد از جمعيت شهرنشين استان بيش ترين جمعيت شهري استان را در خود جاي داده است موقيعت جغرافيايي اين شهر را در كشور سرشماري عمومي نفوس و مسكن نشان مي دهد.
تحليل عوامل تاثيرگذار بر توسعه ي پايدار گردشگري شهري كرمانشاه
از آن جا كه هر منطقه و ناحيه از كشور داراي شرايط فرهنگي، جغرافيايي و اقتصادي ويژه اي است، شكل برنامه ريزي و به از اين رو به منظور سنجش عملكرد مديريت : تبع، نو مديريت نيز بايد منطب و سازگار با آن باشد شهري كرمانشاه در رابطه با توسعه ي پايدار گردشگري شهري، متغيرهاي ذيل از نظر مسئوان اين شهر، بررسي گرديد: ميزان هماهنگي بين ارگان هاي تصميم گيرنده در ارتباط با گردشگري؛ ميزان هماهنگي بين عوامل اجرايي؛ ميزان ارزيابي و كنترل طرح هاي مصوب در زمينه گردشگري؛ ميزان تمركززدايي تصميمگيري ها و واگذاري اختيارات به مردم محلي؛ تلاش مديريت شهري در جهت مشاركت بيش تر مردم محلي در توسعه گردشگري شهر ي و نقش مديريت يكپارچه شهري در دستيابي به توسعه ي پايدار گردشگري شهري.
تحليل عوامل تاثيرگذار بر توسعه ي پايدار گردشگري شهري كرمانشاه )از نظر مردم محلی) به منظور سنجش عملكرد مديريت شهري كرمانشاه در رابطه با توسعه ي پايدار گردشگري شهري، متغيرهاي ذيل از نظر مردم محلي بررسي گرديد: الف) ميزان اطلا رساني مسئوان به مردم محلي در رابطه با تصميم گيريهاي مديريت شهري راجع به توسعه ي
گردشگري شهري؛ ب) ميزان نظارت مردم محلي بر تصميمگيري هاي مسئولين شهر؛ پ) ميزان نقش و دخالت مردم محلي در تصميمگيريها؛ ت) ميزان نظر خواهي از مردم محلي قبل و بعد از آن جام هر پروژه و برنامه اي به خصوص در زمينه گردشگري؛ ث ميزان تلاش مديريت شهري در جهت افزايش آگاهيهاي عمومي؛ ج) توجه به آموزش مردم محلي و نقش همكاري هاي متقابل مديران شهري و مردم محلي در توسعه گردشگري شهري.
الف) ميزان اطلاع رساني مسئولان به مردم محلي در رابهه با تصميم گيريهاي مديريت شهري راجع به توسعه ي گردشگري شهري نتايج حاصل پرسشنامه مردم محلي حاكي از آن است كه در زمينه اطلا رساني به مردم محلي، در رابطه با تصميم گيري هاي مديريت شهري، 33 درصد، بر گزينه متوسط تاكيد كرده اند، لازم به توضيح است كه اطلاع رساني مناسب در امور مختلت شهري به مردم، ضمن اين كه باعث افزايش اعتماد عمومي نسبت به مديران و مجريان شهري مي شود از سويي باعث
افزايش حس همكاري و مسئوليت پذيري بيش تر مردم در امور مختلت با مديران شهري خواهد شد و مردم خود را جزعي از مجموعه اي خواهند دانست كه در زمينه هاي مختلت از نظرات آن ها استقبال و استفاده مي شود و اين امر در ايجاد حس تعل به مجموعه بسيار مؤثر است.
ب) ميزان نظارت مردم محلي بر تصميمگيري هاي مسئولان شهر
31 درصد بر گزينه ي كم در زمينه ي ميزان نظارت مردم محلي بر تصميم گيري هاي مسئوان شهر، تاكيد كرده اند، تقويت شفاف سازي در تصميم گيري ها، به خصوص در اموري كه مي توان از نظرات مردم محلي نيز استفاده كرد، بستر را براي روابط دو جانبه مديران و مردم محلي و تصميم گيري هاي غيرمتمركز و
مشاركتي آماده خواهد كرد.
پ) ميزان نقش و دخالت مردم محلي در تصميمگيريها –
33 درصد بر گزينه كم، تاكيد داشته اند، در زمينه نقش و دخالت مردم محلي در تصميم گيري ها، چنان چه شفاف سازي در تصميم گيري ها سرلوحه ي مديران شهري و تصميم گيران امور مختلت شهر باشد اين امر ميزان دخالت مردم محلي در تصميم گيري هاي و نظارت بر امور شهر را باا خواهد برد و باعث ايجاد زمينه هاي مشاركت بيش تر مردم در امور مختلت از جمله امور عمراني و توسعه اي شهر خواهد شد.
ت) ميزان نظرخواهي از مردم محلي قبل و بعد از آن جام هر پروژه و برنامه اي به خصوص در زمينه ي گردشگري در زمينه ميزان نظر خواهي از مردم محلي قبل و بعد از آن جام هر پروژه و برنامه اي، اكثر پاسخگويان يعني 33 درصد، بر گزينه ي كم، تاكيد كرده اند، عدم اطلا رساني مناسب و در جريان امور مختلت قرار ندادن مردم محلي به خصوص، براي اجراي طرح ها و پروژه هاي محلي، باعث جدايي مديريت شهري از مردم محلي و اجراي طرح هايي با اولويت هاي كم تر از نظر مردم محلي و در عمل عدم رضايت عمومي از طرح هاي اجرا شده، خواهد شد.
ث) ميزان تلاش مديريت شهري در جهت افزايش آگاهيهاي عمومي، و توجه بر آموزش مردم محلي در زمينه ي ميزان تلاش مديريت شهري در جهت افزايش آگاهيهاي عمو مي و توجه بر آموزش مردم 31درصد بر گزينه متوسط تاكيد كرده اند، سرمايه گذاري و برنامه ريزي در زمينه ي آگاهي هاي عمومي شهروندان و مردم محلي در يک منطقه، باعث بهره مند شدن مديريت شهري از نظرات

فایل : 15 صفحه

فرمت : Word