مقاله فارسی شاعران تفرش

شاعران تفرش
1- آقا گلخني تفرشي:
در تذكره « روز روشن » مي خوانيم : گلخني تفرش همشيره زاد شهيد قمي است و ناسخ « شمع انجمن »او را گلخن بدون ياي نسبت نوشته و وي از ارباب علم و فضل بود و عمر به رندي و هزل و مزاح مي گذرانيد و با شاه و گدا و فقرا و اغنيا گفتگو به خوش طبعي كرده و كسي از مزاحش آزرده نشدي .
2- آقا صادق تفرشي:
دنبلي در نگارستان دارا ازا و با عنوان « از قدماي معاصرين » و « فاضل كامل » ياد مي كند و مي نويسد او معلم رضا قلي ميرزا پسر نادر شاه افشار بود. طبعي روان و ذوقي سيلم داشته و در قالب مثنوي و غزل شعر مي سروده است.
3- تائب تفرشي ( قصي ) :
اسمش فخرالدين و تخلصش تائب نصر ابادي درباره اونوشته است « فخرا نام داشته ، بدهند رفته و با ملافرح ا.. مشاعره داشته گويا در آنجا فوت شد ازاين شاعر نيز ابياتي پراكنده بر جاي مانده است كه گواه باريكه خيالي اوست.
4- داعي تفرشي:
مولانا ميرمحمد مومن متخلص به داعي از شعراي نيمه دوم قرن 11 و نيمه اول قرن 12 هجري است واز شعراي معاصر شاه سليمان صفوي ( 1077 – 1106 ) وشاه سلطان حسين ( 1106-1125 ) ، شاه طهماسب دوم ( 1135 –1145 ) و نادرشاه افشار ( 1148 –1160) به شمار مي رود. وفات وي را در سال 1155 و در سن 90 سالگي دانسته اند اما در كتاب سفينه المحمود وفات او 1167 ذكر شده است.
5- دانش تفرشي:
صاحب حديقه الشعرا درباره اوچنين نگاشته است : اسمش ميرزا هادي و از سادات عالي در جات تفرش است. در انشا قادر و در استيفا ماهر در حكومت
حاجي محمد ولي ميرزا به يزدرفته به انشا و استيفا مشغول شد . بعد از عزل اجباري شاهزاده كه از طهران به حكومت خود برگشت و عبدالرضا خان يا نمي شده راهش نداد و اموال اون ضبط كرده و عيالش را برهنه بيرون كرد دانش در آنجا ماند و متاهل شد .
6- دبير تفرشي:
صاحب حديقه الشعرا درباره او چنين آورده است : اسمش ميرزا عنايت ا…. و پدرش ميرزا هدايت است كه از مستوفيان آقا محمد شاه قاجار بوده و خود دبير ومنشي خوبي بوده و از اين جهت دبير تخلص نموده چند هم وزارت شاهزاده احمد علي ميرزاي خاقان را نمود و از خاتمه مالش اطلاعي حاصل نشده است.
7- ذره تفرشي:
در تذكره حديقه الشعرا درباره او مي خوانيم : اسمش ميرزا عبدالغني و اصلش از تفرش قم و در آذربايجان مشغول خدمت نايب السلطنه و از ملتزمين مجلس مرحوم قائم مقام بوده خالي از مراتب علم و كمال و خط و ربط هم نبوده شعر هم مي گفته است.
8- رفيقي تفرشي:
از شاعران قرن 13 مي باشد. هر چند زياد در درياي شعر غوطه ور نبوده اما ابياتي محكم از او به جاي مانده و در نگارستان دارا چنين معرفي شده است. اسمش ميرزا محمد علي از طبقه سادات رفيع الررجات طباطبائي تفرشي من اعمال قم است. اغلب اوقات و اكثر عمران در دارالسلطنه اصفهان به درس و بحث به سر برده است.
9- شهري تفرشي :
در تذكره نگارستان دارا درباره او چنين مي خوانيم: عهدي است كه در آذربايجان متوقف مي باشد. شهري به كام و شربت و حلاوت كلامش در جام است. همدمي با حقوق و وفاست و پاس آشنايي دارد و سياحت بسيار كرده و سرد و گرم روز ديده با دوستان مهرباني آرد و در هر حالت عمر به خوشدلي گذارد و صاحب ديوان است.
10- ظهيراي تفرشي:
مولانا علي حزين الاهيجي ( 1103-1180 ه.ق. ) از معاصران ظهيرا بوده و محضرش را درك نموده است. در كتاب تذكره المعاصرين خود را از ظهيراي تفرشي بدنيكي ياد مي كند و او را به داشتن مرتبتي بلند در دانش ولطافت طبع ستوده است.
11- عراف تفرشي:
عبدالرزاق دنبلي در تذكره نگارستان دارا از او چنين ياد مي كند : اسمش ميرزا هدايت اصلش از تفرش و در سركان همدان به تعليم اطفال مشغول است.
15- ميرزا ابولحسن تفرشي:
در تذكره سخنوران قم به نقل از تذكره خطي خربات آمده است : ميرزاابوالحسن تفرشي مشهور به فراهاني از سادات عالي درجات آنجاست و اكثر اوقات در شيراز مي باشد و به كشب فضائل و كمالات مشغول است و به غايت فاضل است و الحال كه تاريخ در سنه 1015 قمري است در آن دارالملك است طبيعت او از اشعار او معلوم مي شود . اصل او از تفرش است اما چون در فراهان نشو و نمو يافته به فراهاني مشهور است.
13- ميرزا عبدالحميد تفرشي:
از شاعران دوره قاجار است و رضا قلي خان هدايت در مجمع الفصعا درباره او چنين مي نويسد. : اسمش ميرزا عبدالحميد و در اخلاق حميده وحيد و از پويندگان فقرا و گويندگان شعراست . از حسن خط صاحب خط اوفي از لطف طبع حاوي خدا علي به دست رنج كتابت وجوه معاش حاصل كند و از قيود ملا رفت ملوك تن زند.
14- مير عبداغني تفرشي :
از لحن كلام حزين لاهيجي درباره ميرعبدالغني بر مي آيد كه او در شعر مقام بلندي نداشته و البته شعر شناس خوبي بوده است. حزين درباره شعر او مي نويسد. از احفاد فاصل مرحوم و نوادر روزگار بود.فقيه به شعر فهمي و سخن شناسي او كسي نديده است. در ذكا و استقامت سليقه بي نظير و تحصيل متداول علوم نموده.
15- وفايي تفرشي:
صاحب تذكره اختر كه معاصر وفايي بوده درباره او چنين نگاشته است « خلف محمد حسين بيگ، از اعيان تفرش است. وي در شيراز از تربيت يافته و چند سال نيز در اصفهان در سلك طلبه بر تحصيل مشغول بود. »عبدالرزاق بيگ در كتاب نگارستان درباره او نوشته است « مودب و پسنديده اطوار و مهذب و ستوده كردار و درويش طبع و غني دل و خوش مشرب و پاكيزه آب و گل است يك دو سفر او را در دارالسلطنه تبريز ديدم و به صحبتش رسيدم.
16- هجري تفرشي:
مولوي محمد مظفر در تذكره روز روشن علت اختلاف اسامي هجري را بيان مي كند : هجري ميرابوالقاسم ابن آقا محمد صادق در آفتاب عالمتاب و شمع انجمن او را قمي و در نگارستان دارا، تفرشي و بعضي او را اصفهاني نوشته وجهتش آنكه خودش از سرزمين قم و اضلش از تفرش و منشاء و مكسب علم و هنر وي شهر اصفهان بود در ساختن شمشيريه طولاني داشت و خط رشت جلاواجل تيغ هلاك بر سرش گذاشت. واله داعستاني در تذكره «رياض الشعرا» نوشته است : هجري شمشيرگر قمي چون تيغ غمزه خوبان خونريز و مانند تيرنگاه دلبران فتنه انگيز بوده است.

فایل : 8 صفحه

فرمت : Word